Vertaling van "grondwetgever heeft behoudens " (Nederlands → Duits) :

De Grondwetgever heeft, behoudens de in artikel 127, § 1, eerste lid, 2°, van de Grondwet vermelde uitzonderingen, aan de gemeenschappen de volledige bevoegdheid verleend om regels uit te vaardigen die eigen zijn aan de aangelegenheid van het onderwijs.
Der Verfassungsgeber hat, abgesehen von den in Artikel 127 § 1 Absatz 1 Nr. 2 der Verfassung vorgesehenen Ausnahmen, den Gemeinschaften die vollständige Zuständigkeit für die Festlegung der Regeln für die Angelegenheit des Unterrichtswesens erteilt.

Hoewel uit sommige verklaringen tijdens de parlementaire voorbereiding met betrekking tot de herziening van artikel 24 (toen artikel 17) van de Grondwet blijkt dat de ministers voor Nationale Opvoeding de intentie hadden om, voor de ouders en de leerlingen, het verplichte karakter van de keuze tussen het onderricht in een van de erkende godsdiensten of dat in de niet-confessionele zedenleer te behouden, blijkt uit diezelfde parlementaire voorbereiding eveneens dat de Grondwetgever dat verplichte karakter niet heeft opgenomen in de tekst zelf van artikel 24, zodat hij « de mogelijkheid [heeft opengelaten] dat een Gemeenschap bij decreet zou bepalen of in het door haar ingericht onderwijs deze keuze een verplichting is » (Parl. St., Senaat, B.Z. 1988, nr. 100-1/1°, p. 4; zie ook Parl. St., Senaat, B.Z. 1988, nr. 100-1/2°, p. 80, Parl. St., Kamer, B.Z. 1988, nr. 10/17 - 455/4, pp. 21 en 36).
Aus gewissen Erklärungen, die während der Vorarbeiten zur Revision von Artikel 24 (damals Artikel 17) der Verfassung abgegeben wurden, geht zwar hervor, dass die Minister des nationalen Unterrichtswesens beabsichtigten, für die Eltern und Schüler die zwingende Beschaffenheit der Wahl zwischen dem Unterricht in einer der anerkannten Religionen oder dem Unterricht in nichtkonfessioneller Sittenlehre aufrechtzuerhalten, doch aus denselben Vorarbeiten geht ebenfalls hervor, dass der Verfassungsgeber diese zwingende Beschaffenheit nicht in den eigentlichen Text selbst von Artikel 24 aufgenommen hat, so dass er den Gemeinschaften « die Möglichkeit gelassen hat, durch ein Dekret festzulegen, ob diese Entscheidung in dem durch die öffentlichen Behörden organisierten Unterricht verpflichtend ist » (Parl. Dok., Senat, Sondersitzungsperiode 1988, Nr. 100-1/1°, S. 4; siehe auch Parl. Dok., Senat, Sondersitzungsperiode 1988, Nr. 100-1/2°, S. 80, Parl. Dok., Kammer, Sondersitzungsperiode 1988, Nr. 10/17 - 455/4, SS. 21 und 36).

De Grondwetgever heeft, behoudens de in artikel 127, § 1, eerste lid, 2°, van de Grondwet vermelde uitzonderingen, aan de gemeenschappen de volledige bevoegdheid verleend om regels uit te vaardigen die eigen zijn aan de aangelegenheid van het onderwijs.
Der Verfassungsgeber hat vorbehaltlich der in Artikel 127 § 1 Absatz 1 Nr. 2 der Verfassung angeführten Ausnahmen den Gemeinschaften die vollständige Befugnis verliehen, Regeln für Unterrichtsangelegenheiten zu erlassen.

Al dient ervan te worden uitgegaan dat de Grondwetgever, bij het inschrijven in 1993 van de Raad van State in de voormelde bepaling, de vereiste van een belang van de « institutionele verzoekers » om een beroep tot nietigverklaring bij de Raad van State in te stellen heeft willen behouden, toch heeft hij het in de eerste plaats aan de wetgever de zorg overgelaten om de rechtspleging voor de afdeling administratie van de Raad van State - het hoofdstuk in de gecoördineerde wetten op de Raad van State waarvan de in het geding zijnde bepaling deel uitmaakt - te regelen.
Selbst wenn davon auszugehen ist, dass der Verfassungsgeber, als er 1993 den Staatsrat in die obenerwähnte Bestimmung aufgenommen hat, das Erfordernis eines Interesses, einschliesslich auf Seiten der « institutionellen klagenden Parteien », an der Erhebung einer Nichtigkeitsklage beim Staatsrat aufrechterhalten wollte, hat er es an erster Stelle dem Gesetzgeber überlassen, das Verfahren vor der Verwaltungsabteilung des Staatsrates zu regeln - das Kapitel der koordinierten Gesetze über den Staatsrat, zu dem die fragliche Bestimmung gehört.

Met het gebruik van de woorden « bij de wet » in artikel 16 van de Grondwet, dat naar inhoud ongewijzigd is gebleven sedert 1831, heeft de Grondwetgever alleen de bevoegdheid van de uitvoerende macht willen uitsluiten door de bevoegdheid om de gevallen en de nadere regels van onteigening te bepalen, voor te behouden aan de democratisch verkozen beraadslagende vergaderingen.
Durch die Verwendung der Wörter « das Gesetz » in Artikel 16 der Verfassung, der seit 1831 inhaltlich unverändert geblieben ist, wollte der Verfassungsgeber nur die Befugnis der ausführenden Gewalt ausschliessen, indem er die Befugnis zur Festlegung der Fälle und der genaueren Regeln der Enteignung den demokratisch gewählten beratenden Versammlungen vorbehielt.