Traduction de «heeft de wetgever de voorkeur eraan » (Néerlandais → Allemand) :

Door rekening te houden met een gemiddeld bedrag van de nationale uitgaven heeft de wetgever de voorkeur eraan gegeven geen systeem van theoretisch forfait a priori in te voeren, maar een systeem van gemiddelde a posteriori, dat aldus ertoe strekt de praktijk zoveel mogelijk te benaderen door uit te gaan van de bedragen die werkelijk aan de patiënten zijn aangerekend; het referentiebedrag wordt aldus beschouwd als een indicator voor de uitgaven die gedurende één jaar werkelijk noodzakelijk zijn geweest voor de behandeling van vaak voorkomende pathologieën.
Indem der Gesetzgeber einen Durchschnittsbetrag der nationalen Ausgaben berücksichtigt hat, hat er es vorgezogen, statt a priori ein pauschales theoretisches System einzuführen, a posteriori ein Durchschnittssystem vorzusehen, das somit weitestgehend der Praxis nahe kommt, indem es auf den Beträgen beruht, die den Patienten tatsächlich in Rechnung gestellt wurden; der Referenzbetrag wird somit als ein Richtwert der tatsächlich im Laufe eines Jahres notwendigen Ausgaben für die Behandlung geläufiger Erkrankungen angesehen.

Door rekening te houden met een gemiddeld bedrag van de nationale uitgaven heeft de wetgever de voorkeur eraan gegeven geen systeem van theoretisch forfait a priori in te voeren, maar een systeem van gemiddelde a posteriori, dat aldus ertoe strekt de praktijk zoveel mogelijk te benaderen door uit te gaan van de bedragen die werkelijk aan de patiënten zijn aangerekend; het referentiebedrag wordt aldus beschouwd als een indicator voor de uitgaven die werkelijk noodzakelijk zijn geweest gedurende een jaar voor de behandeling van vaak voorkomende aandoeningen.
Indem der Gesetzgeber einen Durchschnittsbetrag der nationalen Ausgaben berücksichtigt hat, hat er es vorgezogen, statt a priori ein pauschales theoretisches System einzuführen, a posteriori ein Durchschnittssystem vorzusehen, das somit weitestgehend der Praxis nahe kommt, indem es auf den Beträgen beruht, die den Patienten tatsächlich in Rechnung gestellt wurden; der Referenzbetrag wird somit als ein Richtwert der tatsächlich im Laufe eines Jahres notwendigen Ausgaben für die Behandlung geläufiger Erkrankungen angesehen.

Het doel van een geleidelijke harmonisatie van de statuten van de arbeiders en de bedienden waaraan de wetgever de voorkeur heeft gegeven boven een plotselinge afschaffing van het onderscheid tussen die beroepscategorieën, inzonderheid in een aangelegenheid waar de normen kunnen evolueren ten gevolge van collectieve onderhandelingen, verantwoordt niet langer, achttien jaar nadat het Hof heeft vastgesteld dat het in het geding zijnde criterium van onderscheid niet meer pertinent kon worden geacht, dat sommige verschillen in behandeling, zoals die welke voor de verwijzende rechter zijn aangevoerd, nog geruime tijd kunnen worden behouden, waardoor een toestand van manifeste ongrondwettigheid zou worden bestendigd ».
Das Ziel einer schrittweisen Harmonisierung des Statuts der Arbeiter und der Angestellten, das in den Augen des Gesetzgebers einer plötzlichen Abschaffung des Unterschieds zwischen diesen Berufskategorien vorzuziehen ist, insbesondere in einer Angelegenheit, in der die Normen sich dank der kollektiven Verhandlungen entwickeln können, rechtfertigt es nicht mehr, achtzehn Jahre nach der Feststellung des Hofes, dass das betreffende Unterscheidungskriterium nicht mehr als sachdienlich angesehen werden konnte, dass gewisse Behandlungsunterschiede, wie diejenigen, die vor dem vorlegenden Richter angeführt werden, noch lange aufrechterhalten werden, und dass man somit eine eindeutig verfassungswidrige Situation fortdauern lässt ».

In hetzelfde arrest heeft het Hof erop gewezen dat, door rekening te houden met een gemiddeld bedrag van de nationale uitgaven, de wetgever de voorkeur eraan heeft gegeven geen systeem van theoretisch forfait a priori in te voeren, maar een systeem van gemiddelde a posteriori, dat aldus ertoe strekt de praktijk zoveel mogelijk te benaderen door uit te gaan van de bedragen die werkelijk aan de patiënten zijn aangerekend.
Im gleichen Entscheid hat der Gerichtshof darauf verwiesen, dass der Gesetzgeber, indem er einen Durchschnittsbetrag der nationalen Ausgaben berücksichtigt hat, es vorgezogen hat, statt a priori ein pauschales theoretisches System einzuführen, a posteriori ein Durchschnittssystem vorzusehen, das somit weitestgehend der Praxis nahe kommt, indem es auf den Beträgen beruht, die den Patienten tatsächlich in Rechnung gestellt wurden.

In haar mededeling aan het Europees Parlement en de Raad getiteld „Betere regelgeving met het oog op economische groei en meer banen in de Europese Unie” heeft de Commissie benadrukt dat een zorgvuldige analyse van de passende regelgevingsaanpak moet worden gemaakt, met name om vast te stellen of voor de betrokken sector en het betrokken probleem wetgeving de voorkeur moet krijgen of dat alternatieven zoals coregulering en zelfregulering moeten worden overwogen.
Die Kommission hat in ihrer Mitteilung an das Europäische Parlament und den Rat über Bessere Rechtsetzung für Wachstum und Arbeitsplätze in der Europäischen Union betont, „dass sorgfältig analysiert wird, welcher Regulierungsansatz angezeigt ist und insbesondere, ob Rechtsvorschriften für den jeweiligen Sektor oder die jeweilige Themenstellung vorzuziehen sind, oder ob Alternativen wie Koregulierung oder Selbstregulierung in Erwägung gezogen werden sollten“.

In haar mededeling aan het Europees Parlement en de Raad getiteld „Betere regelgeving met het oog op economische groei en meer banen in de Europese Unie” heeft de Commissie benadrukt dat een zorgvuldige analyse van de passende regelgevingsaanpak moet worden gemaakt, met name om vast te stellen of voor de betrokken sector en het betrokken probleem wetgeving de voorkeur moet krijgen of dat alternatieven zoals coregulering en zelfregulering moeten worden overwogen.
Die Kommission hat in ihrer Mitteilung an das Europäische Parlament und den Rat „Bessere Rechtsetzung für Wachstum und Arbeitsplätze in der Europäischen Union“ betont, „dass sorgfältig analysiert wird, welcher Regulierungsansatz angezeigt ist und insbesondere, ob Rechtsvorschriften für den jeweiligen Sektor oder die jeweilige Themenstellung vorzuziehen sind, oder ob Alternativen wie Koregulierung oder Selbstregulierung in Erwägung gezogen werden sollten“.

Uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 13 april 1995, dat die bepaling in het Strafwetboek heeft ingevoerd, blijkt dat de wetgever, die zich baseert op de vroegere rechtspraak van het Hof van Cassatie (Cass., 27 januari 1964, Pas., 1964, I, 561; Cass., 16 december 1974, Pas., 1975, I, 418; Cass., 14 december 1959, Pas., 1960, I, 440; Cass., 21 november 1984, Pas., 1985, I, 365), hoofdzakelijk een abnormale huurprijs beoogde en dat hij niet het enkele begrip « nettowinst of belastbare winst » in aanmerking heeft genomen, maar de voorkeur heeft gegeven aan het begrip « profijt », een begrip dat ruimer is en door de rechter ten gronde moet worden aangevuld, dat verder reikt dan het fiscale begrip winst en duidelijk verwijst naar de financiële voordelen en de activa in het algemeen die worden verkregen door abnormale huurprijzen die worden opgelegd aan vreemdelingen of aan prostituees (Parl. St., Kamer, 1993-1994, nr. 1381/6, p. 16).
Aus den Vorarbeiten zum Gesetz vom 13. April 1995, das diese Bestimmung in das Strafgesetzbuch eingeführt hat, geht hervor, dass der Gesetzgeber, ausgehend von der vorherigen Rechtsprechung des Kassationshofes (Kass., 27. Januar 1964, Pas., 1964, I, 561; Kass., 16. Dezember 1974, Pas., 1975, I, 418; Kass., 14. Dezember 1959, Pas., 1960, I, 440; Kass., 21. November 1984, Pas., 1985, I, 365) im Wesentlichen eine anormale Miete meinte und nicht nur den Begriff des « Nettogewinns oder besteuerbaren Gewinns » gewählt, sondern den Begriff des « Profits » vorgezogen hat, der eine grössere Tragweite hat und vom Tatrichter zu ergänzen ist, der über den Steuerbegriff des Gewinns hinausgeht und eindeutig auf die finanziellen Vorteile sowie im allgemeinen die Aktiva verweist, die erzielt werden, weil Ausländern oder Prostituierten anormale Mieten auferlegt werden (Parl. Dok., Kammer, 1993-1994, Nr. 1381/6, S. 16).

Uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 13 april 1995 blijkt dat de wetgever, die zich baseert op de vroegere rechtspraak van het Hof van Cassatie (Cass., 27 januari 1964, Pas., 1964, I, 561; Cass., 16 december 1974, Pas., 1975, I, 418; Cass., 14 december 1959, Pas., 1960, I, 440; Cass., 21 november 1984, Pas., 1985, I, 365), hoofdzakelijk een abnormale huurprijs beoogde en dat hij niet het enkele begrip « nettowinst of belastbare winst » in aanmerking heeft genomen, maar de voorkeur heeft gegeven aan het begrip « profijt », een begrip dat ruimer is en door de rechter ten gronde moet worden aangevuld, dat verder reikt dan het fiscale begrip winst en duidelijk verwijst naar de financiële voordelen en de activa in het algemeen die worden verkregen door abnormale huurprijzen die worden opgelegd aan vreemdelingen of aan prostituees (Parl. St., Kamer, 1993-1994, nr. 1381/6, p. 16).
Aus den Vorarbeiten zum Gesetz vom 13. April 1995 geht hervor, dass der Gesetzgeber, ausgehend von der vorherigen Rechtsprechung des Kassationshofes (Kass., 27. Januar 1964, Pas., 1964, I, 561; Kass., 16. Dezember 1974, Pas., 1975, I, 418; Kass., 14. Dezember 1959, Pas., 1960, I, 440; Kass., 21. November 1984, Pas., 1985, I, 365) im wesentlichen eine anormale Miete meinte und nicht nur den Begriff des « Nettogewinns oder besteuerbaren Gewinns » gewählt, sondern den Begriff des « Profits » vorgezogen hat, der eine grössere Tragweite hat und vom Tatrichter zu ergänzen ist, der über den Steuerbegriff des Gewinns hinausgeht und eindeutig auf die finanziellen Vorteile sowie im allgemeinen die Aktiva verweist, die erzielt werden, weil Ausländern oder Prostituierten anormale Mieten auferlegt werden (Parl. Dok., Kammer, 1993-1994, Nr. 1381/6, S. 16).

Uit het geheel van de parlementaire stukken die geleid hebben tot de bestreden maatregelen, blijkt dat de wetgever het stelsel van akkoorden tussen de representatieve beroepsorganisaties van het geneesherenkorps en van de tandheelkundigen enerzijds en de verzekeringsinstellingen anderzijds, zoals geregeld in artikel 50 van de ziekteverzekeringswet, heeft willen handhaven en bepalingen eraan heeft toegevoegd die tot doel hebben de tariefzekerheid te waarborgen ten aanzien van alle gerechtigden en alle geneesheren in de vier situaties bedoeld in paragraaf 1 en paragraaf 2 en in de situatie bedoeld in paragraaf 3 van het bestreden artikel 50 bis.
Aus den gesamten parlamentarischen Dokumenten, die zur Annahme der angefochtenen Bestimmungen geführt haben, wird ersichtlich, dass der Gesetzgeber das System der Vereinbarungen zwischen den repräsentativen Berufsorganisationen der Ärzteschaft und der Fachkräfte der Zahnheilkunde einerseits und den Versicherungsträgern andererseits aufrechterhalten wollte, so wie es in Artikel 50 des Gesetzes über die Gesundheitspflegeversicherung vorgesehen ist, und dass er Bestimmungen darin eingefügt hat, die darauf abzielen, die Tarifsicherheit gegenüber allen Begünstigten und allen Ärzten in den vier Fällen, die in Paragraph 1 und Paragraph 2 vorgesehen sind, sowie in dem Fall, der in Paragraph 3 des angefochtenen Artikels 50bis vorgesehen ist, aufrechtzuerhalten.