In plaats van de Verenigde Staten, zoals in Seattle, Kosovo en Irak, almaar achterna te hollen, kan het Europa van Brussel, naast de internationale visserijorganisaties in de Noord-Atlantische Oceaan, de Stille Oceaan en bovenop de regels voor tonijn, kabeljauw en andere soorten, misschien het initiatief nemen voor een wereldvisserijconferentie, een soort Montego Bay voor de visbestanden. Dan kunnen de Peruanen, Japanners, Canadezen, Russen en Europeanen de visbestanden, gemeenschappelijk erfgoed van de mensheid, samen op wetenschappelijke basis beheren.
Anstatt immer im Schlepptau der Vereinigten Staaten zu hängen, sei es in Seattle, im Kosovo, im Irak, könnte das Europa von Brüssel vielleicht über den engen Rahmen der internationalen Fischereiorganisationen im Nordatlantik oder im Pazifik, der Vorschriften für Thunfisch, Dorsch oder anderes hinausgehen und eine Initiative für eine Weltfischereikonferenz ergreifen, eine Art Montego Bay der Fischressourcen zwischen Peruanern, Japanern, Kanadiern, Russen, Europäern, um diese Ressourcen als gemeinsames Gut der Menschheit wissenschaftlich zu verwalten.
