Traduction de «kennen aan ongeveer » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

aan de deelneming toe te kennen waarde; aan het belang toe te kennen waarde
auf die Beteiligung entfallender Wert

ongeval in het woon-werkverkeer | ongeval op weg naar of van het werk | ongeval op weg van of naar het werk
Wegeunfall

chemisch ongeval [ ongeval met chemische stoffen ]
Chemieunfall

locatie van het ongeval ontruimen | ongevalslocatie vrijmaken | locatie van het ongeval vrijmaken | ongevalslocatie ontruimen
Unfallstelle reinigen

door- of wegrijden na een ongeval | doorrijden na ongeval | vluchtmisdrijf
Fahrerflucht | unerlaubtes Entfernen vom Unfallort | Unfallflucht

ongeval op de arbeidsweg
Unfall auf dem Arbeitsweg

zwaar ongeval
schwerwiegender Unfall

ongeval
Unfall

ongeval thuis [ veiligheid in huis | voorkoming van ongevallen thuis ]
Unfall im Haushalt [ Sicherheit im Haushalt | Verhütung von Unfällen im Haushalt ]

ongeval bij het vervoer
Unfall beim Transport [ Straßenverkehrsunfall | Verkehrsunfall ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In zoverre de Franse Gemeenschap, met toepassing van artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek, het recht heeft om vergoeding te verkrijgen voor de schade die voortvloeit uit de betaling van de bezoldiging en van de daarop geheven lasten ten behoeve van een ambtenaar wiens afwezigheid op het werk voortvloeit uit een ongeval op de weg naar en van het werk dat door een derde is veroorzaakt, is het niet verantwoord hetzelfde recht niet toe te kennen aan de Franse Gemeenschap wanneer zij, in haar hoedanigheid van subsidiërende overheid van het gesubsidieerd onderwijs, via de betaling van een weddetoelage de bezoldiging heeft gedragen van een personeelslid van een gesubsidieerde onderwijsinstelling dat om dezelfde reden afwezig is.
Insofern die Französische Gemeinschaft in Anwendung von Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches berechtigt ist, die Wiedergutmachung des Schadens, der sich aus der Zahlung der Entlohnung samt Lasten zugunsten eines Bediensteten, dessen Abwesenheit bei der Arbeit sich aus einem durch einen Dritten verursachten Wegeunfall ergibt, zu erhalten, ist es nicht gerechtfertigt, das gleiche Recht nicht der Französischen Gemeinschaft in ihrer Eigenschaft als subventionierende Behörde des subventionierten Unterrichts zu gewähren, wenn sie durch die Zahlung einer Gehaltssubvention für das Gehalt eines aus dem gleichen Grund abwesenden Personalmitglieds einer subventionierten Unterrichtsanstalt aufgekommen ist.

In zoverre aan de openbare werkgever een vorderingsrecht tot herstel op grond van artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek wordt toegekend omdat hij geacht wordt een nadeel te ondergaan wegens het feit dat hij een bezoldiging en de daarop geheven lasten betaalt aan een ambtenaar wiens afwezigheid te wijten is aan een ongeval veroorzaakt door een derde, is het niet verantwoord hetzelfde vorderingsrecht tot herstel niet toe te kennen aan de Gemeenschap die, in haar hoedanigheid van subsidiërende overheid van het gesubsidieerd onderwijs, via het mechanisme van de weddetoelage, de bezoldiging van een personeelslid dat in dezelfde omstandigheden afwezig is, heeft betaald.
Insofern dem öffentlichen Arbeitgeber ein Recht auf Schadenersatzklage auf der Grundlage von Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches zuerkannt wird, weil davon ausgegangen wird, dass er einen Schaden erleidet, indem er eine Entlohnung samt Lasten an einen Bediensteten zahlt, dessen Abwesenheit auf einen durch einen Dritten verursachten Unfall zurückzuführen ist, ist es nicht gerechtfertigt, das gleiche Recht auf Schadenersatzklage nicht der Gemeinschaft zu gewähren, die in ihrer Eigenschaft als bezuschussende Behörde des subventionierten Unterrichtswesens über den Mechanismus der Gehaltssubvention die Entlohnung eines unter den gleichen Umständen abwesenden Personalmitglieds gezahlt hat.

F. overwegende dat eCall ook voordelen oplevert voor weggebruikers die in eigen land of in het buitenland op reis zijn en bij een ongeval de weg en hun precieze locatie niet goed kennen;
F. in Erwägung, dass eCall für Verkehrsteilnehmer auf Reisen in ihrem Land und im Ausland, die möglicherweise nicht mit den Straßen vertraut sind und im Falle eines Verkehrsunfalls ihre genaue Position nicht kennen, einen Nutzen darstellt;

Gezien de gunstige vooruitzichten voor wat betreft het toerisme naar deze regio zal het zeevervoer naar verwachting tegen het jaar 2010 een jaarlijkse groei kennen van ongeveer 4 %.
Angesichts der Wachstumsaussichten für den Fremdenverkehr in diese Region sind für den Seeverkehr bis 2010 jährliche Zuwachsraten von ca. 4 % zu erwarten.

In het geval van grensoverschrijdende verkeersongevallen kan deze algemeen aanvaarde regel evenwel leiden tot onbevredigende situaties als gevolg van de zeer uiteenlopende schadeloosstellingen die door nationale rechtbanken worden toegekend: als het slachtoffer van een ongeluk in een ander land woont dan het land waar het ongeval heeft plaatsgevonden, moet de hoogte van de toe te kennen schadevergoeding worden berekend overeenkomstig de wet en de normen van het land waar het ongeval heeft plaatsgevonden en niet het woonland van het slachtoffer, waarin hij of zij wel moet herstellen van de verwondingen en verder moet leven met de eventuele gevolgen van het ongeval.
Im Falle von grenzüberschreitenden Verkehrsunfällen kann diese allgemein anerkannte Regel auf Grund der großen Unterschiede zwischen den durch die nationalen Gerichte anerkannten Entschädigungshöhen zu unbefriedigenden Situationen führen: Wenn das Opfer des Verkehrsunfalls in einem anderen als dem Land in dem der Unfall geschehen ist wohnhaft ist, muss die zuzuerkennende Entschädigungshöhe gemäß dem Recht und den Normen des Unfalllandes und nicht des Wohnlandes des Opfers, in der er oder sie sich jedoch von den Verletzungen erholen und er oder sie gegebenenfalls mit den Folgen des Unfalls leben muss, berechnet werden.

« Is het verschil in behandeling onder weggebruikers die het slachtoffer zijn van een verkeersongeval naargelang het voertuig waarmee een vluchtmisdrijf is gepleegd en waarmee een ongeval is veroorzaakt, is ingeschreven op naam van een natuurlijke persoon of op naam van een rechtspersoon in overeenstemming met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre in het eerste geval artikel 67bis van de wet van 16 maart 1968 voorziet in een vermoeden tot bewijs van het tegendeel dat de overtredingen zijn begaan door de houder van de nummerplaat van het voertuig, terwijl in het tweede geval artikel 67ter van dezelfde wet ten aanzien van de natuurlijke personen die de rechtspersoon in rechte vertegenwoordigen enkel voorziet in de verplichting om de identiteit van de bestuurder op het ogenblik van de feiten mee te delen of, indien zij die niet kennen, de identiteit van de persoon die het voertuig onder zich heeft, zonder dat de niet-inachtneming van die verplichting echter op dusdanige wijze wordt gestraft dat het vluchtmisdrijf en de verkeersovertredingen ten laste kunnen worden gelegd aan een natuurlijke persoon of aan de rechtspersoon ?
« Ist die unterschiedliche Behandlung der Verkehrsteilnehmer, die Opfer eines Verkehrsunfalls sind, je nachdem, ob das Fahrzeug, mit dem Fahrerflucht begangen und ein Unfall verursacht wurde, auf den Namen einer natürlichen Person oder einer juristischen Person zugelassen ist, im Einklang mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, insofern im ersten Fall Artikel 67bis des Gesetzes vom 16. März 1968 die Schuldvermutung einführt zu Lasten des Inhabers des amtlichen Kennzeichens eines Kraftfahrzeugs, mit dem eine Ubertretung begangen wurde, solange das Gegenteil nicht bewiesen ist, während im zweiten Fall Artikel 67ter desselben Gesetzes in Bezug auf die natürlichen Personen, die die juristische Person rechtlich vertreten, nur die Verpflichtung auferlegt, die Identität des Führers zum Zeitpunkt der Tat, oder wenn sie diese nicht kennen, die Identität der für das Fahrzeug verantwortlichen Person mitzuteilen, ohne dass das Nichteinhalten dieser Verpflichtung jedoch dermassen bestraft wird, dass die Fahrerflucht und die Verkehrsübertretungen einer natürlichen Person oder der juristischen Person zur Last gelegt werden können?

Wanneer de wetgever de wet van 24 december 1903 op de arbeidsongevallen heeft aangenomen, heeft hij een amendement verworpen dat ertoe strekte een rente toe te kennen aan de kinderen die vóór het ongeval zijn geboren of verwekt maar die pas na het ongeval zijn erkend, om reden dat een dergelijke bepaling aanleiding zou kunnen geven tot misbruik en de erkenningen uit eigenbelang zou aanmoedigen (Hand., Kamer, 1902-1903, p. 1906).
Als der Gesetzgeber das Gesetz vom 24. Dezember 1903 über die Arbeitsunfälle angenommen hat, hat er einen Abänderungsantrag abgewiesen, der darauf abzielte, den Kindern eine Rente zu bewilligen, die vor dem Unfall geboren oder gezeugt wurden, aber erst nach dem Unfall anerkannt wurden, und zwar deshalb, weil eine solche Bestimmung missbräuchlich angewandt werden könnte und zu Anerkennungen aus Eigennutz ermutigen könnte (Ann., Kammer, 1902-1903, S. 1906).

« Schendt artikel 14 van de wet van 3 juli 1967 betreffende de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector, zoals dit artikel van kracht was op datum van 5 oktober 1991, het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel en het niet-discriminatiebeginsel, zoals vervat in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, ingeval een personeelslid van een in artikel 1 van voornoemde wet bedoelde rechtspersoon of instelling het slachtoffer is van een verkeersongeval, dat onopzettelijk veroorzaakt is door die rechtspersoon of die instelling of leden van het personeel ervan, door wat betreft het recht voor de getroffene of zijn rechthebbenden tot het instellen van een vordering inzake burgerlijke aansprakelijkheid een onderscheid te maken tussen de getroffene of zijn rechthebbenden van een arbeidsongeval en de getroffene of zijn rechthebbenden van een ongeval naar of van het werk en door louter op basis van die kwalificatie aan de getroffene of zijn rechthebbenden dat vorderingsrecht en derhalve de mogelijkheid tot een volledige schadevergoeding toe te kennen indien het arbeidsongeval een ongeval naar of van het werk uitmaakt, terwijl indien het arbeidsongeval zich niet voordeed op de weg naar of van het werk zulk recht en zulke mogelijkheid voor de getroffene of zijn rechthebbende worden uitgesloten ?
« Verstösst Artikel 14 des Gesetzes vom 3. Juli 1967 über den Schadenersatz für Arbeitsunfälle, Wegeunfälle und Berufskrankheiten im öffentlichen Sektor, in der am 5. Oktober 1991 geltenden Fassung, gegen den verfassungsmässigen Gleichheits- und Nichtdiskriminierungsgrundsatz, der in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankert ist, falls ein Personalmitglied einer Rechtsperson oder Einrichtung, auf die sich Artikel 1 des vorgenannten Gesetzes bezieht, Opfer eines Verkehrsunfalls ist, der unabsichtlich durch diese Rechtsperson bzw. Einrichtung oder durch deren Personalmitglieder verursacht wurde, indem hinsichtlich des Rechts des Opfers oder seiner Anspruchsberechtigten, Haftungsklage zu erheben, zwischen dem Opfer eines Arbeitsunfalls bzw. seinen Anspruchsberechtigten und dem Opfer eines Wegeunfalls bzw. seinen Anspruchsberechtigten unterschieden wird und nur aufgrund dieser Qualifizierung dem Opfer bzw. dessen Anspruchsberechtigten dieses Klagerecht und somit die Möglichkeit, eine vollständige Entschädigung zu erhalten, eingeräumt wird, wenn es sich beim Arbeitsunfall um einen Wegeunfall handelt, während in dem Fall, wo der Arbeitsunfall sich nicht auf dem Weg von oder zu der Arbeitsstelle ereignet hat, dieses Recht und diese Möglichkeit für das Opfer bzw. für dessen Anspruchsberechtigte ausgeschlossen sind?

« Schendt artikel 14 van de wet van 3 juli 1967 betreffende de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector, zoals dit artikel van kracht was op datum van 5 oktober 1991, het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel en het niet-discriminatiebeginsel, zoals vervat in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, ingeval een personeelslid van een in art. 1 van voornoemde wet bedoelde rechtspersoon of instelling het slachtoffer is van een verkeersongeval, dat onopzettelijk veroorzaakt is door die rechtspersoon of die instelling of leden van het personeel ervan, door wat betreft het recht voor de getroffene of zijn rechthebbenden tot het instellen van een vordering inzake burgerlijke aansprakelijkheid een onderscheid te maken tussen de getroffene of zijn rechthebbenden van een arbeidsongeval en de getroffene of zijn rechthebbenden van een ongeval naar of van het werk en door louter op basis van die kwalificatie aan de getroffene of zijn rechthebbenden dat vorderingsrecht en derhalve de mogelijkheid tot een volledige schadevergoeding toe te kennen indien het arbeidsongeval een ongeval naar of van het werk uitmaakt, terwijl indien het arbeidsongeval zich niet voordeed op de weg naar of van het werk zulk recht en zulke mogelijkheid voor de getroffene of zijn rechthebbende worden uitgesloten ?
« Verstösst Artikel 14 des Gesetzes vom 3. Juli 1967 über den Schadenersatz für Arbeitsunfälle, Wegeunfälle und Berufskrankheiten im öffentlichen Sektor, in der am 5. Oktober 1991 geltenden Fassung, gegen den verfassungsmässigen Gleichheits- und Nichtdiskriminierungsgrundsatz, der in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankert ist, falls ein Personalmitglied einer Rechtsperson oder Einrichtung, auf die sich Artikel 1 des vorgenannten Gesetzes bezieht, Opfer eines Verkehrsunfalls ist, der unabsichtlich durch diese Rechtsperson bzw. Einrichtung oder durch deren Personalmitglieder verursacht wurde, indem hinsichtlich des Rechts des Opfers oder seiner Anspruchsberechtigten, Haftungsklage zu erheben, zwischen dem Opfer eines Arbeitsunfalls bzw. seinen Anspruchsberechtigten und dem Opfer eines Wegeunfalls bzw. seinen Anspruchsberechtigten unterschieden wird und nur aufgrund dieser Qualifizierung dem Opfer bzw. dessen Anspruchsberechtigten dieses Klagerecht und somit die Möglichkeit, eine vollständige Entschädigung zu erhalten, eingeräumt wird, wenn es sich beim Arbeitsunfall um einen Wegeunfall handelt, während in dem Fall, wo der Arbeitsunfall sich nicht auf dem Weg von oder zu der Arbeitsstelle ereignet hat, dieses Recht und diese Möglichkeit für das Opfer bzw. für dessen Anspruchsberechtigte ausgeschlossen sind?