Maar laten we het aspect coördinatie even laten voor wat het is. Als men met een begroting van 137 miljoen euro over 7 jaar (minder dan de lage hypothese van de Commissie, die het bedrag op 20 miljoen euro van de jaarlijkse begroting schatte; bij een lager bedrag maakt een dergelijke actie geen reële kans meer om doeltreffend te zijn) een effect van enige betekenis wil bereiken, is het in
eerste instantie zo goed als uitgesloten dat men andere zaken kan financieren dan initiatieven die de zwakke pun
ten van de Europese kritieke infrastructuur nauw ...[+++]gezet in kaart kunnen brengen, en in voorkomend geval de risico's aan te kaak stellen die worden gelopen als die lacunes niet op gepaste wijze worden aangepakt.
Wenn man mit einem Haushalt von 137 Millionen Euro für sieben Jahre (weniger als der von der Kommission genannte Mindestbetrag, wonach eine solche Maßnahme mindestens 20 Millionen Euro jährlich benötigt, um überhaupt etwas bewirken zu können) – abgesehen vom Aspekt der Koordinierung – tatsächlich Wirkung erzielen will, so können am Anfang praktisch nur Initiativen finanziert werden, mit denen die Schwachpunkte der kritischen europäischen Infrastrukturen genau festgestellt werden und gegebenenfalls auf die Risiken hingewiesen wird, die bestehen, wenn diese Schwachpunkte nicht angemessen beseitigt werden.