Vertaling van "mediadiensten van aanbieders " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

Richtlijn 89/552/EEG van 3 oktober 1989 van het Europees Parlement en de Raad betreffende de coördinatie van bepaalde wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in de lidstaten inzake het aanbieden van audiovisuele mediadiensten (richtlijn Audiovisuele mediadiensten) | Richtlijn 89/552/EEG van de Raad van 3 oktober 1989 betreffende de coördinatie van bepaalde wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in de Lid-Staten inzake de uitoefening van televisie-omroepactiviteiten | richtlijn audiovisuele mediadiensten | Televisie zonder grenzen -richtlijn
Richtlinie Fernsehen ohne Grenzen | Richtlinie 89/552/EWG des Rates vom 3. Oktober 1989 zur Koordinierung bestimmter Rechts- und Verwaltungsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Ausübung der Fernsehtätigkeit | Richtlinie über audiovisuelle Mediendienste

afdeling mediadiensten beheren | departement mediadiensten beheren
Abteilung für Mediendienste leiten

Richtlijn 2010/13/EU van het Europees Parlement en de Raad van 10 maart 2010 betreffende de coördinatie van bepaalde wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in de lidstaten inzake het aanbieden van audiovisuele mediadiensten | richtlijn audiovisuele mediadiensten
Richtlinie 2010/13/EU des Europäischen Parlaments und des Rates vom 10. März 2010 zur Koordinierung bestimmter Rechts- und Verwaltungsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Bereitstellung audiovisueller Mediendienste (Richtlinie über audiovisuelle Mediendienste) | Richtlinie über audiovisuelle Mediendienste | AVMD-Richtlinie [Abbr.]

abonneetelevise-aanbieder | betaaltelevisie-aanbieder | verzorger van een abonneeprogramma
Pay-TV-Anbieter

verkoopvorderende aanbieding
Angebot zur Verkaufsförderung

speciale aanbieding
Sonderangebot

openbare aanbieding van beleggingsinstrumenten
öffentliches Angebot von Anlageinstrumenten

provider [ aanbieder ]
Internet-Provider [ Internet-Dienstanbieter | Internet-Zugangsanbieter | ISP | Provider ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

artikel 6 van de richtlijn audiovisuele mediadiensten bepaalt dat lidstaten ervoor moeten zorgen dat mediadiensten van aanbieders die onder hun bevoegdheid vallen, niet aanzetten tot haat op grond van ras, geslacht, godsdienst of nationaliteit.
Laut Artikel 6 dieser Richtlinie sorgen die Mitgliedsstaaten mit angemessenen Mitteln dafür, dass die audiovisuellen Mediendienste, die von den ihrer Rechtshoheit unterworfenen Mediendiensteanbietern bereitgestellt werden, nicht zu Hass aufgrund von Rasse, Geschlecht, Religion oder Staatsangehörigkeit aufstacheln.

Voor de toepassing van dit punt, hebben de begrippen „audiovisuele mediadiensten” en „aanbieders van mediadiensten” dezelfde betekenis als in artikel 1, lid 1, onder a) en d), van Richtlijn 2010/13/EU van het Europees Parlement en de Raad .
Für die Zwecke dieses Buchstabens haben die Begriffe „audiovisuelle Mediendienste“ und „Mediendienstleister“ dieselbe Bedeutung wie in Artikel 1 Absatz 1 Buchstaben a und d der Richtlinie 2010/13/EU des Europäischen Parlaments und des Rates .

betreffende de aankoop, de ontwikkeling, de productie of de coproductie van programmamateriaal bestemd voor audiovisuele mediadiensten of radio-omroepdiensten, die worden gegund door aanbieders van mediadiensten of radio-omroepdiensten, of concessies betreffende zendtijd of betreffende de levering van programma’s die worden gegund aan aanbieders van audiovisuele mediadiensten of radio-omroepdiensten.
den Erwerb, die Entwicklung, die Produktion oder die Koproduktion von Sendematerial für audiovisuelle und Hörfunkmediendienste, die von Mediendienstleistern vergeben werden, oder Konzessionen betreffend Sendezeit oder Bereitstellung von Sendungen, die an Mediendienstleister vergeben werden.

De richtlijn is gebaseerd op het principe van het "land van oorsprong", waarbij de aanbieders van audiovisuele mediadiensten enkel moeten voldoen aan de voorschriften in hun land van oorsprong en niet onderworpen kunnen worden aan voorschriften in het land van bestemming, behalve in zeer beperkte omstandigheden (bv. het aanzetten tot haat).
Die Richtlinie basiert auf dem „Herkunftslandprinzip”, demzufolge die Anbieter audiovisueller Mediendienste einzig den Rechtsvorschriften ihres Herkunftslandes unterliegen und den Vorschriften des jeweiligen Verbreitungslandes nur unter sehr begrenzten Bedingungen unterworfen werden können (z. B. bei Aufstachelung zum Hass).

De richtlijn is gebaseerd op het principe van het "land van oorsprong", waarbij de aanbieders van audiovisuele mediadiensten enkel moeten voldoen aan de voorschriften in hun land van oorsprong en niet onderworpen kunnen worden aan voorschriften in het land van bestemming, behalve in zeer beperkte omstandigheden als bepaald in artikel 3 van de AVMS-richtlijn - b.v. het aanzetten tot haat).
Die Richtlinie basiert auf dem „Herkunftslandprinzip”, demzufolge die Anbieter audiovisueller Mediendienste einzig den Rechtsvorschriften ihres Herkunftslandes unterliegen und den Vorschriften des jeweiligen Verbreitungslandes nur unter sehr begrenzten Bedingungen unterworfen werden können, die in Artikel 3 der AVMD-Richtlinie festgelegt sind, z. B. Aufstachelung zum Hass).

indien een aanbieder van mediadiensten zijn hoofdkantoor in een lidstaat heeft, maar de redactionele beslissingen betreffende de audiovisuele mediadiensten in een andere lidstaat worden genomen, wordt die aanbieder van mediadiensten geacht gevestigd te zijn in de lidstaat waar een aanzienlijk deel van het bij de activiteiten van de audiovisuele mediadienst betrokken personeel werkzaam is.
wenn ein Mediendiensteanbieter seine Hauptverwaltung in einem Mitgliedstaat hat, die Entscheidungen über den audiovisuellen Mediendienst jedoch in einem anderen Mitgliedstaat getroffen werden, gilt er als in dem Mitgliedstaat niedergelassen, in dem ein wesentlicher Teil des mit der Bereitstellung des audiovisuellen Mediendienstes betrauten Personals tätig ist.

indien een aanbieder van mediadiensten zijn hoofdkantoor in een lidstaat heeft, maar de redactionele beslissingen betreffende de audiovisuele mediadiensten in een andere lidstaat worden genomen, wordt die aanbieder van mediadiensten geacht gevestigd te zijn in de lidstaat waar een aanzienlijk deel van het bij de activiteiten van de audiovisuele mediadienst betrokken personeel werkzaam is.
Wenn ein Mediendiensteanbieter seine Hauptverwaltung in einem Mitgliedstaat hat, die Entscheidungen über den audiovisuellen Mediendienst jedoch in einem anderen Mitgliedstaat getroffen werden, gilt er als in dem Mitgliedstaat niedergelassen, in dem ein wesentlicher Teil des mit der Bereitstellung des audiovisuellen Mediendienstes betrauten Personals tätig ist.

Bijvoorbeeld het recht op toegang tot extracten van belangrijke evenementen in het kader van algemene nieuwe doelstellingen en op duidelijke identificatie van de aanbieder van mediadiensten; op verbeterde toegankelijkheid tot audiovisuele mediadiensten voor mensen met een visuele of auditieve handicap, en op duidelijke regels voor product placement, die omroepen ertoe verplichten consumenten hierover te informeren.
Hierzu gehört das Recht auf Kurzberichte von wichtigen Ereignissen zu allgemeinen neuen Zwecken, die klare Benennung des Mediendienstleisters, ein verbesserter Zugang zu audiovisuellen Mediendiensten für Menschen mit Seh- und Hörschwächen sowie eindeutige Vorschriften für das Product Placement, die Rundfunkveranstalter verpflichten, die Verbraucher über die Anwesenheit von Product Placement zu informieren.

Het zal er in de toekomst ook voor zorgen dat aanbieders van andere audiovisuele mediadiensten dan omroepen (zoals aanbieders van video on demand, nieuws on demand en sport on demand of aanbieders van downloadbare audiovisuele inhoud voor de mobiele telefoon) alleen hoeven te voldoen aan de wetgeving van het land waar ze gevestigd zijn en niet aan 27 verschillende nationale rechtsstelsels.
Künftig wird dieses Prinzip dafür sorgen, dass neben den Fernsehveranstaltern auch Anbieter anderer audiovisueller Mediendienste (z.B. Anbieter von Videoabruf-, Nachrichtenabruf-, Sportabrufdiensten oder abrufbarer audiovisueller Dienste für Mobilgeräte) nur noch den Vorschriften des Landes unterworfen werden, in dem sie niedergelassen sind, und nicht mehr 27 unterschiedlichen Rechtssystemen.