Vertaling van "niet zinvol bijvoorbeeld bij eenvoudige zaken waarin " (Nederlands → Duits) :

Bij sommige zaken lijkt een mondelinge behandeling niet zinvol, bijvoorbeeld bij eenvoudige zaken waarin de feiten niet worden aangevochten of waarin de verweerder de vorderingen van de eiser aanvaardt.
Es kann aber Fälle geben, in denen eine mündliche Verhandlung nicht angebracht ist, etwa weil die Fälle einfach gelagert und die Tatsachen unstrittig sind oder weil der Beklagte die Forderungen des Klägers akzeptiert.

Voor de goede werking van het EOM is het van essentieel belang dat deze meldingsplicht wordt nageleefd en zo ruim mogelijk wordt geïnterpreteerd, zodat nationale autoriteiten melding maken van zaken waarin de beoordeling van bepaalde criteria niet onmiddellijk mogelijk is (bijvoorbeeld de omvang van de schade of de toepasselijke sanctie).
Die Einhaltung dieser Mitteilungspflicht ist für das einwandfreie Funktionieren der EUStA unerlässlich und sollte weit ausgelegt werden, um zu gewährleisten, dass nationale Behörden Fälle mitteilen, in denen die Prüfung bestimmter Kriterien nicht sofort möglich ist (beispielsweise das Ausmaß des Schadens oder die anzuwendende Strafe).

Een kapitaalmarktenunie moet de EU dichter bij een situatie brengen waarin, bijvoorbeeld, kleine en middelgrote ondernemingen even gemakkelijk als grote bedrijven financiering kunnen aantrekken; de kosten van beleggingen en toegang tot beleggingsproducten in de EU convergeren; het verkrijgen van financiering via de kapitaalmarkten steeds eenvoudiger wordt; en het zoeken naar financiering in een andere lidstaat niet wordt gehinderd door onnodige juridische of toezichtsbarrières.
Die Kapitalmarktunion soll in der EU dazu beitragen, dass KMU sich genauso einfach Kapital beschaffen können wie Großunternehmen; dass sich die Kosten für Investitionen und den Zugang zu Anlageprodukten EU-weit aneinander annähern; dass die Mittelbeschaffung auf den Kapitalmärkten einfacher wird; und dass unnötige rechtliche oder aufsichtliche Hürden einer Kapitalbeschaffung in anderen Mitgliedstaaten nicht länger im Wege stehen.

Terwijl de wetgever in 1971 in de tegemoetkoming van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds heeft voorzien omdat het « om redenen van sociale rechtvaardiging niet past de slachtoffers van verkeersongevallen zonder schadeloosstelling te laten, wanneer deze niet kunnen worden vergoed » (Parl. St., Senaat, 1970-1971, nr. 570, p. 52), heeft hij evenwel in 1975 die tegemoetkoming beperkt op grond van de volgende verantwoording van het amendement van de Regering dat tot de in het geding zijnde bepaling zou leiden : « Volgens de tekst van het 2° van § 1 van artikel 50 zoals hij in het Doc. 570 was opgesteld, was de tussenkomst van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds verplichtend in om 't even welke hypothese van niet-interventie van een toegelaten verzekeringsmaatschappij; dit had, bijvoorbeeld, betrekking op alle beperkingen die door de wetgeving op de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen aan het vergoeden der benadeelde personen worden opgelegd. De geldelijke gevolgen van die beschikking zouden zeer zwaar geweest zijn. Dit is de reden waarom het amendement de tekst overneemt van de oorspronkelijke wet op de controle der verzekeringsondernemingen (Doc. Senaat 269) waarin de tussenkomst van het Fonds voorzien was wanneer, ingevolge de niet-naleving der verzekeringsverplichting, geen enkele toegelaten verzekeringsonderneming door de wet tot schadevergoeding verplicht is. Die zienswijze is trouwens ook die van het wetsontwerp op de verplichte verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorvoertuigen (art. 20, § 1, 2°), dat reeds door de Kamer werd goedgekeurd. Het amendement voert, bovendien, een beschikking in die de wil weergeeft van de leden der Commissie van Economische Zaken om de verplichte tussenkomst van het Fonds uit te breiden tot het herstel van de schade die veroorzaakt wordt door een verkeersongeval dat aan een toeval te wijten is (Doc. Senaat, 570, blz. 52) » (Parl. St., Senaat, 1974-1975, nr. 468-2, p. 19).
Während der Gesetzgeber 1971 die Beteiligung des Gemeinsamen Entschädigungsfonds vorgesehen hat, weil es « aus Gründen sozialer Gerechtigkeit nicht angebracht ist, die Opfer von Verkehrsunfällen ohne Entschädigung zu lassen, wenn diese nicht vergütet werden können » (Parl. Dok., Senat, 1970-1971, Nr. 570, S. 52), hat er gleichwohl 1975 diese Beteiligung begrenzt aufgrund folgender Rechtfertigung des Abänderungsantrags der Regierung, der zur beanstandeten Bestimmung geführt hat: « Laut Nr. 2 des § 1 von Artikel 50, wie er im Dok. 570 abgefasst war, war die Intervention des Gemeinsamen Entschädigungsfonds in gleich welcher Hypothese einer ausbleibenden Intervention einer zugelassenen Versicherungsgesellschaft obligatorisch; dies bezog sich z.B. auf alle Beschränkungen, die durch die Gesetzgebung über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung der Vergütung der benachteiligten Personen auferlegt werden. Die finanziellen Folgen dieser Bestimmung wären sehr schwer gewesen. Aus diesem Grund übernimmt der Änderungsantrag den Text des ursprünglichen Gesetzes über die Versicherungsaufsicht (Dok. Senat 269), in dem die Intervention des Fonds für den Fall vorgesehen war, dass wegen der Nichtbeachtung der Versicherungspflicht kein einziges zugelassenes Versicherungsunternehmen gesetzlich zum Schadensersatz verpflichtet ist. Dieser Standpunkt findet sich übrigens auch in dem Gesetzesentwurf über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung wieder (Art. 20 § 1 Nr. 2), der schon durch die Kammer angenommen wurde. Der Änderungsantrag führt überdies eine Bestimmung ein, in der sich der Wille der Mitglieder des Wirtschaftsausschusses widerspiegelt, die obligatorische Intervention des Fonds auf die Wiedergutmachung des Schadens auszudehnen, der durch einen auf einen Zufall zurückzuführenden Verkehrsunfall entstanden ist (Dok. Senat, 570, S. 52) » (Parl. Dok., Senat, 1974-1975, Nr. 468-2, S. 19).

Een product dient in het bijzonder als niet eenvoudig en moeilijk te begrijpen te worden beschouwd indien het belegt in onderliggende activa waarin retailbeleggers gewoonlijk niet beleggen, indien het een aantal verschillende mechanismen gebruikt om het uiteindelijke rendement op de belegging te berekenen, waardoor er een hoger risico op een verkeerd begrip door de retailbelegger ontstaat of indien de uitbetaling van de belegging de irrationele gedragspatronen van de gebruiker benut, bijvoorbeeld door het aanbieden van een vaste rente als lokkertje gevolgd door een veel hogere variabele voorwaardelijke rente, of een iteratieve formule.
Ein Produkt sollte insbesondere dann als nicht einfach und als schwer zu verstehen gelten, wenn es in zugrunde liegende Vermögensgegenstände investiert, in die Kleinanleger normalerweise nicht anlegen, wenn zur Berechnung der endgültigen Anlagerendite mehrere unterschiedliche Verfahren verwendet werden, wodurch sich die Gefahr von Missverständnissen beim Kleinanleger erhöht, oder wenn die Anlagerendite die Verhaltensmuster der Kleinanleger ausnutzt, indem sie beispielsweise eine verlockende Festverzinsung bietet, auf die eine viel höhere bedingte variable Verzinsung folgt, oder eine iterative Formel.

In de strategie wordt benadrukt hoe belangrijk het is dat er modelcontractvoorwaarden worden ontwikkeld waarin tegemoet wordt gekomen aan zaken die niet onder het gemeenschappelijk Europees kooprecht vallen, bijvoorbeeld de gegevenslocatie.
Deshalb wird in der Strategie unterstrichen, wie wichtig es ist, Muster-Vertragsbestimmungen auszuarbeiten, die jene Fragen regeln, die nicht unter das gemeinsame europäische Kaufrecht fallen, darunter beispielsweise die Frage des Speicherorts.

Bij zaken waarin het gaat om de rechten van burgers kunnen zij zich op diverse instrumenten van de Gemeenschap beroepen, maar bij inbreuken op bijvoorbeeld de habitatrichtlijn kan het milieu niet op eenzelfde wijze voor zichzelf opkomen.
Wenn die Rechte der Bürger berührt seien, könnten sie auf verschiedene Gemeinschaftsinstrumente zurückgreifen; wenn aber z. B. ein Verstoß gegen die Habitat-Richtlinie vorliege, könnte die Umwelt nicht einfach von sich aus „protestieren“, und daher müsse der Richter besonders wachsam sein.

Het voorzitterschap heeft daarom gemeend enkele detailvoorstellen in te moeten dienen, gebaseerd op de volgende beginselen: behoud van de formule van de “dubbele pet” die door de Conventie is uitgewerkt, met de verduidelijking dat de onafhankelijkheid van de vice-voorzitter van de Commissie/minister van Buitenlandse Zaken betrekking heeft op zijn lidmaatschap van het college en niet op zijn taken in de Raad (bijvoorbeeld de tenuitvoerlegging van het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid en het voorzitterschap van de Raad Algemene Zaken en de Raad Externe Betrekkingen); precisering van de gevolgen voor de minister van Buitenlandse Zaken wanneer een motie van afkeuring gericht tegen de Commissie wordt aangenomen door het Europees Parlement; de uitdrukkelijke toezegging dat de voorzitter van de Commissie niet het ontslag kan eisen van de vice-voorzitter/minister van Buitenlandse Zaken zonder de instemming van de Europese Raad; en versterking van de bepaling waarin aan de vice-voorzitter/minister van Buitenlandse Zaken de verantwoordelijkheid wordt toegekend om de samenhang tussen het GBVB en de externe betrekkingen van de Unie te garanderen.
Der Vorsitz hat deshalb beschlossen, einige konkrete Vorschläge vorzulegen, die auf folgenden Grundsätzen beruhen: Beibehaltung der vom Konvent ausgearbeiteten Formel des „Doppelhutes“, wobei präzisiert wird, dass sich die Unabhängigkeit des Vizepräsidenten der Kommission/Außenministers auf die mit seinen Aufgaben im Rahmen der Kommission zusammenhängenden Aspekte bezieht und nicht gilt, wenn er im Auftrag des Ministerrates tätig ist (beispielsweise im Bereich der Gemeinsamen Außen- und Sicherheitspolitik sowie als Vorsitzender des Rates „Allgemeine Angelegenheiten und Außenbeziehungen“); Klarstellung der sich im Falle eines Misstrauensantrags des Europäischen Parlaments gegen die Kommission für den Außenminister ergebenden Konsequenzen; ausdrückliche Festlegung, dass der Kommissionspräsident den Vizepräsidenten/Außenminister nicht ohne die Zustimmung des Europäischen Rates auffordern kann, sein Amt niederzulegen; Verstärkung der Bestimmung, wonach der Vizepräsident/Außenminister für die Gewährleistung der Kohärenz zwischen der GASP und den Außenbeziehungen der Union verantwortlich ist.

Een betere coördinatie van de huidige gang van zaken op het gebied van de financiële participatie, de formulering van een aantal vrijwillig te hanteren uitgangspunten, of een overeenkomst over een aantal algemene uitgangspunten (bijvoorbeeld ten aanzien van vraagstukken als het tijdstip van belastingheffing, periodes waarin de aandelen niet verkocht mogen worden of het percentage werknemers dat bij de regelingen te betrekken is) zouden al heel veel uitmaken.
Eine engere Koordination gegenwärtiger Praktiken im Bereich der finanziellen Beteiligung, die Formulierung bestimmter freiwilliger Leitlinien und eine Vereinbarung über bestimmte allgemeine Grundsätze (z. B. zur Fälligkeit der Steuer, zu den Sperrfristen und zur Deckungsrate) könnten bereits viel bewirken.