Vertaling van "niet-discriminatie dat twee " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

beginsel van niet-discriminatie
Grundsatz der Nichtdiskriminierung

verplichting inzake niet-discriminatie
Gleichbehandlungsverpflichtung

wanneer een van de twee Instellingen het voorgestelde besluit niet goedkeurt,wordt het geacht niet te zijn aangenomen
nimmt eines der beiden Organe den vorgeschlagenen Rechtsakt nicht an,so gilt er als nicht angenommen

beginsel van niet-discriminatie van vervoerder op grond van diens nationaliteit
Grundsatz der Nichtdiskriminierung aus Gründen der Staatsangehörigkeit des Verkehrsunternehmens

niet-terug-naar-nul-vastlegging | non-return-to-zero change recording | NRZ/C,deze twee waarden kunnen zijn verzadiging en nul-magnetisering,meer algemeen zijn het de tegengestelde verzadigingstoestanden,deze werkwijze heet NRZ-change recording ,omdat de vastgelegde magnetische toestand wordt veranderd indien en alleen indien de vastgelegde bit van nul in één,of van één in nul verandert [Abbr.]
NRZC Schreibverfahren | Richtungsschreibverfahren | Richtungsschrift

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Zij achten het niet bestaanbaar met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie dat twee organen van de rechterlijke macht, namelijk de magistraten van de zetel en de magistraten van het openbaar ministerie, telkens twee leden in de raad van bestuur van het Instituut voor gerechtelijke opleiding hebben (waarvan de helft voorgedragen uit eigen rangen), dat enkel de magistraten als directeur van dat Instituut kunnen worden aangesteld, dat enkel de magistraten van de zetel en de magistraten van het openbaar ministerie telkens vier leden in het wetenschappelijk comité van dat Instituut hebben (waarvan de helft voorgedragen uit eigen rangen), en dat enkel de magistraten van de zetel en van het openbaar ministerie telkens twee leden in de Algemene Raad van de partners van de Rechterlijke Orde hebben die zij bovendien uit eigen rangen voordragen, terwijl daarin voor het derde orgaan van de rechterlijke macht, namelijk de griffiers, niet zou zijn voorzien.
Sie erachten es als nicht vereinbar mit dem Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung, dass zwei Organe der rechtsprechenden Gewalt, nämlich die Magistrate der Richterschaft und die Magistrate der Staatsanwaltschaft, jeweils zwei Mitglieder im Verwaltungsrat des Instituts für Ausbildungen im Gerichtswesen hätten (von denen die Hälfte aus den eigenen Reihen vorgeschlagen würden), dass nur die Magistrate zum Direktor dieses Instituts benannt werden könnten, dass nur die Magistrate der Richterschaft und die Magistrate der Staatsanwaltschaft jeweils vier Mitglieder im wissenschaftlichen Ausschuss dieses Instituts hätten (von denen die Hälfte aus den eigenen Reihen vorgeschlagen würden), und dass nur die Magistrate der Richterschaft und der Staatsanwaltschaft jeweils zwei Mitglieder im Allgemeinen Rat der Partner des gerichtlichen Standes hätten, die sie außerdem aus den eigenen Reihen vorschlügen, während dies für das dritte Organ der rechtsprechenden Gewalt, nämlich die Greffiers, nicht vorgesehen sei.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter E. De Groot, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 26 maart 2015 in zake de stad Antwerpen tegen de vzw « Cultureel Centrum Mehmet Akif », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 15 april 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Antwerpen, afdeling Antwerpen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt het artikel 1 van de wet van 12 januari 1993 betreffende een vorderingsrecht inzake de bescherming van het leefmilieu juncto het artikel 194 Gemeentedecreet van 15 juli 2005 de artikelen 10 en 11 (gelijkheid en niet-discriminatie) en het artikel 23 (recht op juridische bijstand) van de Grondwet en het grondwettelijk beginsel van de bijstand door een vrij gekozen advocaat en in samenhang gelezen met het artikel 6 van het EVRM (rechten van verdediging) en het algemeen beginsel van het recht op verdediging, doordat, telkens wanneer een inwoner optreedt namens de gemeente en daartoe een eigen advocaat aanstelt om op te treden namens de gemeente, het College van burgemeester en schepenen ook het recht heeft om een eigen raadsman aan te stellen die evenwel enkel zou kunnen optreden ter ondersteuning van de inwoner, aangezien de gemeente de vrije beschikking is verloren over de rechten die het voorwerp van de vordering uitmaken, terwijl het feit dat de gemeente de vrije beschikking is verloren over de rechten die het voorwerp van de vordering uitmaken zich niet verzet tegen het gegeven dat de gemeente haar eigen visie over de vordering uiteenzet, aangezien zulks niet raakt aan het uitoefenen van die rechten door de inwoner ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten E. De Groot, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 26. März 2015 in Sachen der Stadt Antwerpen gegen die VoG « Cultureel Centrum Mehmet Akif », dessen Ausfertigung am 15. April 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Antwerpen, Abteilung Antwerpen, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 1 des Gesetzes vom 12. Januar 1993 über ein Klagerecht im Bereich des Umweltschutzes in Verbindung mit Artikel 194 des Gemeindedekrets vom 15. Juli 2005 gegen die Artikel 10 und 11 (Gleichheit und Nichtdiskriminierung) und Artikel 23 (Recht auf rechtlichen Beistand) der Verfassung und den verfassungsmäßigen Grundsatz des Beistands eines frei gewählten Rechtsanwalts, in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention (Rechte der Verteidigung) und dem allgemeinen Grundsatz des Rechts auf Verteidigung, indem jedes Mal, wenn ein Einwohner im Namen der Gemeinde vor Gericht auftritt und dazu einen eigenen Rechtsanwalt bestellt, um im Namen der Gemeinde vor Gericht aufzutreten, das Bürgermeister- und Schöffenkollegium auch das Recht hat, einen eigenen Beistand zu bestellen, der aber nur zur Unterstützung des Einwohners vor Gericht auftreten könnte, da die Gemeinde die freie Verfügung über die Rechte, die Gegenstand der Klage sind, verloren hat, während die Tatsache, dass die Gemeinde die freie Verfügung über die Rechte, die Gegenstand der Klage sind, verloren hat, dem nicht entgegensteht, dass die Gemeinde ihre eigene Sichtweise bezüglich der Klage vertritt, weil dies die Ausübung dieser Rechte durch den Einwohner nicht beeinträchtigt?

In B.15.5 van zijn arrest nr. 8/2012 van 18 januari 2012 heeft het Hof gepreciseerd dat de mogelijkheid om te voorzien in een « gedifferentieerde regeling voor bepaalde categorieën van schuldvorderingen » ten aanzien van het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie niet in die zin kan worden begrepen dat zij toelaat dat het plan voorziet in verschillen in behandeling die niet redelijk zouden zijn verantwoord.
In B.15.5 seines Entscheids Nr. 8/2012 vom 18. Januar 2012 hat der Gerichtshof präzisiert, dass die Möglichkeit, eine « differenzierte Begleichung bestimmter Kategorien von Schuldforderungen » vorzusehen, angesichts des Grundsatzes der Gleichheit und Nichtdiskriminierung nicht in dem Sinne verstanden werden kann, dass sie es erlaubt, im Plan Behandlungsunterschiede vorzusehen, die nicht vernünftig gerechtfertigt wären.

Zoals hiervoor is vermeld, heeft het Hof immers geoordeeld dat de in het geding zijnde bepaling niet in strijd was met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie in zoverre de investeringsaftrek niet kon worden toegekend wanneer een vennootschap het gebruik van verkregen vaste activa overdraagt aan een vennootschap die, zoals dat te dezen het geval is, geen aanspraak zou hebben kunnen maken op het voordeel van de investeringsaftrek indien zij de vaste activa in kwestie zelf had verkregen.
Wie vorerwähnt hat der Gerichtshof nämlich geurteilt, dass die fragliche Bestimmung nicht gegen den Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung verstieß, insofern der Investitionsabzug nicht gewährt werden konnte, wenn eine Gesellschaft die Nutzung der erworbenen Anlagen an eine Gesellschaft abtritt, die wie im vorliegenden Fall keinen Anspruch auf den Vorteil des Investitionsabzugs hätte erheben können, wenn sie selbst die betreffenden Anlagen erworben hätte.

H. en S. B., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 4 april 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Luik, afdeling Luik, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 335, § 3, van het Burgerlijk Wetboek, zoals het is opgesteld vóór de wijziging ervan bij de wet van 8 mei 2014, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een discriminatie invoert tussen het minderjarig kind wiens afstamming van vaderszijde komt vast te staan na de afstamming van moederszijde en dat, na het optreden van zijn ouders, de naam van zijn vader zal kunnen dragen middels een verklaring aan de ambtenaar van de burgerlijke stand, en het meerderjarig kind dat die mogelijkheid niet geniet en eventueel ertoe gedwongen zou zijn een administratieve procedure voor de minister van Justitie in te stellen, zonder de zekerheid dat zij tot een goed einde wordt gebracht, met de kostprijs die zij met zich meebrengt, de verloren tijd en de mogelijke hinder van twee opeenvolgende naamsveranderingen ?
H. und S. B., dessen Ausfertigung am 4. April 2016 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat des Gerichts erster Instanz Lüttich, Abteilung Lüttich, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 335 § 3 des Zivilgesetzbuches in der Fassung vor seiner Abänderung durch das Gesetz vom 8. Mai 2014 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er eine Diskriminierung einführt zwischen dem minderjährigen Kind, dessen Abstammung väterlicherseits nach der Abstammung mütterlicherseits festgestellt wird, das auf Veranlassung seiner Eltern mittels einer beim Standesbeamten abgegebenen Erklärung den Namen seines Vaters tragen kann, und dem volljährigen Kind, das nicht über diese Möglichkeit verfügt und gegebenenfalls dazu verpflichtet wäre, ein Verwaltungsverfahren vor dem Minister der Justiz einzuleiten, ohne die Gewissheit zu haben, dass dieses zum Erfolg führt, mit den damit verbundenen Kosten, dem Zeitverlust sowie den eventuellen Unannehmlichkeiten zweier aufeinander folgender Namensänderungen?

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 4 januari 2016 in zake Marie-Rose D'Haeyer tegen Vincent Lefevre, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 13 januari 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Geven de artikelen 827, 1017 en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet afzonderlijk gelezen, geen aanleiding tot discriminatie tussen de partij die ten gronde in het ongelijk is gesteld en die recht heeft, indien zij erom verzoekt en mits zij voldoet aan de voorwaarden daartoe, op een vermindering of een ontstentenis van betaling van een rechtsplegingsvergoeding (in geval van toepassing van artikel 1017 van het Gerechtelijk Wetboek, gezien de hoedanigheid van de partijen) en de partij die afstand doet van het geding en die, indien wordt geopteerd voor de interpretatie volgens welke artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek en het eraan verbonden koninklijk besluit niet van toepassing zijn op het geval van afstand van geding, geen aanspraak kan maken op zulk een recht, wat neerkomt op de vraag of de afstanddoende partij een partij is die, in de zin van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, al dan niet in het ongelijk is gesteld, hetgeen een al dan niet geüniformeerde regeling impliceert, naar gelang van het antwoord dat het Hof zal geven ?
Bekanntmachung vorgeschrieben durch Artikel 74 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 In seinem Urteil vom 4. Januar 2016 in Sachen Marie-Rose D'Hayer gegen Vincent Lefevre, dessen Ausfertigung am 13. Januar 2016 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Namur, Abteilung Namur, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Führen die Artikel 827, 1017 und 1022 des Gerichtsgesetzbuches, an sich oder in Verbindung miteinander, nicht zu einer Diskriminierung zwischen der Partei, die zur Sache unterliegt und die, wenn sie es beantragt und die Bedingungen dazu erfüllt, Anspruch auf eine Herabsetzung oder Befreiung von der Bezahlung einer Verfahrensentschädigung hat (im Falle der Anwendung von Artikel 1017 des Gerichtsgesetzbuches in Anbetracht der Eigenschaft der Parteien), und der Partei, die das Verfahren zurücknimmt und die in der Auslegung, nach der Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches und der damit verbundene königliche Erlass keine Anwendung finden auf den Fall der Verfahrensrücknahme, ein solches Recht nicht beanspruchen kann, wobei sich die Frage erhebt, ob die Partei, die das Verfahren zurücknimmt, eine Partei ist, die im Sinne von Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches unterliegt oder nicht, was gegebenenfalls eine einheitliche Regelung beinhaltet, je nachdem, welche Antwort der Gerichtshof erteilen wird?

De extra zware gevolgen van discriminatie op twee of meer gronden , bijvoorbeeld leeftijd en geslacht in het geval van oudere vrouwen die een baan zoeken, moeten worden aangepakt in de uitvoering van de desbetreffende wetgeving en van de wetsbesluiten die bescherming bieden tegen discriminatie op de andere gronden die in artikel 19 VWEU worden genoemd.
Die schweren Folgen von Mehrfachdiskriminierung , z. B. aus Gründen des Alters und des Geschlechts bei älteren Frauen, die eine Beschäftigung suchen, sind durch Anwendung der einschlägigen Rechtsvorschriften sowie der Rechtsakte zum Schutz vor Diskriminierung aus den anderen in Artikel 19 AEUV genannten Gründen anzugehen.

Volgens de verzoekende partijen schendt die gang van zaken het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie op twee manieren : enerzijds zou een personeelslid naar wie een voorafgaand onderzoek wordt gevoerd door de Algemene Inspectie, het risico lopen te worden geconfronteerd met een onderzoeker met een lagere anciënniteit, minder ervaring en een geringere opleiding, terwijl een personeelslid naar wie een voorafgaand onderzoek wordt gevoerd door een lid van de lokale of de federale politie, dat risico niet zou lopen; anderzijds zou een onderzoeker verbonden aan de lokale of de federale politie, die met minder delicate onderzoeken wordt belast, steeds minstens dezelfde graad dienen te bekleden als de persoon die het voorwerp van het voorafgaand onderzoek uitmaakt, terwijl een onderzoeker binnen de Algemene Inspectie, die doorgaans met delicatere onderzoeken wordt belast, van die vereiste zou zijn vrijgesteld.
Nach Darlegung der klagenden Parteien verstosse diese Vorgehensweise auf zweierlei Weise gegen den Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung: Einerseits laufe ein Personalmitglied, gegen das die Generalinspektion eine vorherige Untersuchung führe, Gefahr, mit einem Ermittlungsbeamten mit geringerem Dienstalter, geringerer Erfahrung und geringerer Ausbildung konfrontiert zu werden, während für ein Personalmitglied, gegen das eine vorherige Untersuchung durch ein Mitglied der lokalen oder der föderalen Polizei geführt werde, dieses Risiko nicht bestehe; andererseits müsse ein der lokalen oder der föderalen Polizei unterstehender Ermittlungsbeamter, der mit weniger heiklen Untersuchungen beauftragt werde, immer zumindest den gleichen Dienstgrad bekleiden wie die den Gegenstand der vorherigen Untersuchung bildende Person, während ein der Generalinspektion unterstehender Ermittlungsbeamter, der durchweg mit heikleren Untersuchungen beauftragt werde, von diesem Erfordernis befreit sei.

In het Europees Jaar zal ook een oplossing worden gezocht voor kwesties van meervoudige discriminatie, dat wil zeggen discriminatie op twee of meer van de gronden die genoemd worden in artikel 13 van het Verdrag.
Im Rahmen des Europäischen Jahres soll auch das Problem der Mehrfachdiskriminierung, d. h. der Diskriminierung aufgrund von zwei oder mehreren der Gründe, die in Artikel 13 des Vertrags aufgeführt sind, aufgegriffen werden.

Het Verdrag van Amsterdam streeft naar versterking van het principe van non-discriminatie door twee bepalingen toe te voegen in het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap.
Durch die Einfügung von zwei neuen Bestimmungen in den Vertrag zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft verstärkt der Vertrag von Amsterdam den Grundsatz der Nicht-Diskriminierung.