Vertaling van "oktober 1984 witte parlement " (Nederlands → Duits) :

141 Volgens de rechtspraak moet de eerbiediging van het beginsel van gelijke behandeling te verenigen zijn met de eerbiediging van het legaliteitsbeginsel, dat meebrengt dat niemand zich ten eigen voordele kan beroepen op een onwettigheid waarvan anderen hebben kunnen profiteren (arresten van het Hof van 9 oktober 1984, Witte/Parlement, 188/83, Jurispr. blz. 3465, punt 15; 4 juli 1985, Williams/Rekenkamer, 134/84, Jurispr. blz. 2225, punt 14, en Italië/Raad, punt 134 hierboven, punten 87 tot en met 93).
141 Nach der Rechtsprechung muss die Beachtung des Grundsatzes der Gleichbehandlung mit der Beachtung des Gebots rechtmäßigen Handelns in Einklang gebracht werden, das besagt, dass sich niemand auf eine fehlerhafte Rechtsanwendung zugunsten eines anderen berufen kann (Urteile des Gerichtshofes vom 9. Oktober 1984 in der Rechtssache 188/83, Witte/Parlament, Slg. 1984, 3465, Randnr. 15, vom 4. Juli 1985 in der Rechtssache 134/84, Williams/Rechnungshof, Slg. 1985, 2225, Randnr. 14, und vorstehend in Randnr. 134 zitiertes Urteil Italien/Rat, Randnrn. 87 bis 93).

geboren in 1950; doctoraat in de rechtsgeleerdheid en advocaat aan de balie van Padua; assistant en vervolgens senior onderzoeker burgerlijk en vergelijkend recht aan de rechtenfaculteit van de universiteit van Padua (1977-1982); hoofddocent gemeenschapsrecht aan de Fondazione Collegio Europeo di Parma (1990-1998) en aan de rechtenfaculteiten van de universiteit van Padua (1985-1987), de universiteit van Macerata (1991-1994), de universiteit van Napels (1995) en de Università degli studi di Milano (2000-2001); lid van het wetenschappelijk comité „Master in European integration” aan de universiteit van Padua; ambtenaar van het Hof van Justitie bij de directie bibliotheek, onderzoek en documentatie (1982-1984); referendaris van advocaat-generaal Mancini (1984-1988); juridisch adviseur van de secretaris-generaal van het Europees Parlement, de heer Enrico Vinci (1988-1993); tevens, binnen dezelfde instelling, afdelingshoofd bij de juridische dienst (1995-1999); directeur wetgevingscoördinatie en bemiddeling, interinstitutionele betrekkingen en betrekkingen met de nationale parlementen (1999-2004); directeur externe betrekkingen (2004-2006); directeur wetgevingszaken bij de juridische dienst (2006-2011); auteur van meerdere publicaties op het terrein van Italiaans burgerlijk recht en het recht van de Europese Unie; rechter in het Gerecht voor ambtenarenzaken sedert 6 oktober 2011.
Geboren 1950; Doktor der Rechte und Rechtsanwalt in Padua; Wissenschaftlicher Mitarbeiter, dann Assistenzprofessor für Zivilrecht und Rechtsvergleichung an der Rechtswissenschaftlichen Fakultät der Universität Padua (1977-1982); Lehrbeauftragter für Gemeinschaftsrecht am Collegio europeo di Parma (1990-1998) und an den Rechtswissenschaftlichen Fakultäten der Universitäten Padua (1985-1987), Macerata (1991-1994), Neapel (1995) und an der Università degli Studi di Milano (2000-2001); Mitglied des Wissenschaftlichen Ausschusses des „Master in European integration“ an der Universität Padua; Beamter beim Gerichtshof, Direktion Bibliothek, Wissenschaftlicher Dienst und Dokumentation (1982-1984); Rechtsreferent bei Generalanwalt Mancini (1984-1988); Rechtsberater des Generalsekretärs des Europäischen Parlaments Enrico Vinci (1988-1993); dann beim Europäischen Parlament: Abteilungsleiter im Juristischen Dienst (1995-1999); Direktor der Direktion Legislative Koordinierung und Vermittlungsverfahren, interinstitutionelle Beziehungen und Beziehungen zu den nationalen Parlamenten (1999-2004); Direktor der Direktion Außenbeziehungen (2004-2006); Direktor der Direktion Legislative Angelegenheiten im Juristischen Dienst (2006-2011); Verfasser mehrerer Veröffentlichungen auf dem Gebiet des italienischen Zivilrechts und des Rechts der Europäischen Union; Richter am Gericht für den öffentlichen Dienst seit dem 6. Oktober 2011.

geboren in 1961; licentiaat in de rechten aan de universiteit van Valencia (1979-1984); marktanalist bij de raad van kamers van koophandel van de autonome gemeenschap van Valencia (1986); jurist-vertaler bij het Hof van Justitie (1986-1990); jurist-reviseur bij het Hof van Justitie (1990-1993); administrateur bij de dienst Pers en voorlichting van het Hof van Justitie (1993-1995); administrateur bij het secretariaat van de institutionele commissie van het Europees Parlement (1995-1996); medewerker van de griffier van het Hof van Justitie (1996-1999); referendaris bij het Hof van Justitie (1999-2000); hoofd van de Spaanse vertaalafdeling van het Hof van Justitie (2000-2001); directeur en vervolgens directeur-generaal van de algemene directie Vertaling van het Hof van Justitie (2001-2010); griffier van het Hof van Justitie sedert 7 oktober 2010.
Geboren 1961; Absolvent der Rechtswissenschaftlichen Fakultät der Universität Valencia (1979-1984); Wirtschaftsanalytiker beim Rat der Handelskammern der Autonomen Gemeinschaft Valencia (1986); Jurist-Übersetzer am Gerichtshof (1986-1990); Jurist-Überprüfer beim Gerichtshof (1990-1993); Verwaltungsrat im Presse- und Informationsdienst des Gerichtshofs (1993-1995); Verwaltungsrat im Sekretariat des Institutionellen Ausschusses des Europäischen Parlaments (1995-1996); Verwaltungsrat beim Kanzler des Gerichtshofs (1996-1999); Rechtsreferent beim Gerichtshof (1999-2000); Leiter der Abteilung für die Übersetzung aus dem Spanischen beim Gerichtshof (2000-2001); Direktor, dann Generaldirektor der Übersetzung beim Gerichtshof (2001-2010); Kanzler des Gerichtshofs seit dem 7. Oktober 2010.

Geboren in 1958; licentiaat in de rechtsgeleerdheid (1980), magister in de rechtsgeleerdheid (1982), doctoraat (2008) aan de universiteit van Helsinki; docent aan de universiteit van Helsinki (1980-1986); referendaris en tijdelijk rechter in het Gerecht van eerste aanleg te Rovaniemi (1983-1984); juridisch adviseur (1987-1989), vervolgens hoofd van de sectie Europees recht (1990-1995) bij het ministerie van Justitie; juridisch adviseur bij het ministerie van Buitenlandse Zaken (1989-1990); adviseur en secretaris voor Europese zaken bij de Grote Commissie van het Finse parlement (1995-2000); tijdelijk rechter (juli 2000 – december 2002), vervolgens rechter (januari 2003 – september 2009) in het Administratief Hooggerechtshof; verantwoordelijke voor juridische en institutionele vraagstukken tijdens de onderhandelingen over de toetreding van de Republiek Finland tot de Europese Unie; advocaat-generaal bij het Hof van Justitie sedert 7 oktober 2009.
Geboren 1958; Lizentiat der Rechtswissenschaften (1980), Magister der Rechtswissenschaften (1982), Promotion (2008) an der Universität Helsinki; Lehrbeauftragter an der Universität Helsinki (1980-1986); Referent und Richter auf Zeit am erstinstanzlichen Gericht Rovaniemi (1983-1984); Rechtsberater (1987-1989) und anschließend Leiter der Abteilung für Europarecht (1990-1995) im Justizministerium; Rechtsberater im Ministerium für auswärtige Angelegenheiten (1989-1990); Berater und Sekretär für europäische Angelegenheiten im Großen Ausschuss des finnischen Parlaments (1995-2000); Richter auf Zeit (Juli 2000 – Dezember 2002) und anschließend Richter (Januar 2003 – September 2009) am Obersten Verwaltungsgericht; Verantwortlicher für Rechts- und institutionelle Fragen während der Verhandlungen über den Beitritt der Republik Finnland zur Europäischen Union; seit dem 7. Oktober 2009 Generalanwalt am Gerichtshof.

Richtlijn 84/450/EEG van de Raad van 10 september 1984 inzake misleidende reclame en vergelijkende reclame (PB L 250, blz. 17), zoals gewijzigd bij richtlijn 97/55/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 oktober 1997 (PB L 290).
Richtlinie 84/450/EWG des Rates vom 10. September 1984 zur Angleichung der Rechts- und Verwaltungsvorschriften der Mitgliedstaaten über irreführende Werbung (ABl. L 250, S. 17) in der durch die Richtlinie 97/55/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 6. Oktober 1997 (ABl. L 290) geänderten Fassung.

Richtlijn 84/450/EEG van de Raad van 10 september 1984 inzake misleidende reclame en vergelijkende reclame (PB L 250, blz. 17), zoals gewijzigd bij richtlijn 97/55/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 oktober 1997 (PB L 290, blz. 18)
Richtlinie 84/450/EWG des Rates vom 10. September 1984 zur Angleichung der Rechts- und Verwaltungsvorschriften der Mitgliedstaaten über irreführende und vergleichende Werbung (ABl. L 250, S. 17) in der durch die Richtlinie 97/55/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 6. Oktober 1997 (ABl. L 290, S. 18) geänderten Fassung.

– (IT) Voorzitter, dames en heren, op 30 oktober 1985 heeft Altiero Spinelli, uit angst dat een Europa van naties, in plaats van één Europese natie, de hervorming van het Europees Parlement van 1984 al heel snel zou ondermijnen, ons in dit Huis de taak gegeven om de Europese revolutie voort te zetten.
– (IT) Herr Präsident, meine Damen und Herren! Am 30. Oktober 1985 übertrug Altiero Spinelli, in der Befürchtung, das Europa der Vaterländer anstatt des Vaterlands Europa könne die Reform des Europäischen Parlaments von 1984 rasch zunichte machen, uns in diesem Parlament die Aufgabe, die europäische Revolution fortzuführen.

1. Richtlijn 84/450/EEG van de Raad van 10 september 1984 betreffende het nader tot elkaar brengen van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen der Lid-Staten inzake misleidende reclame (PB L 250 van 19.9.1984, blz. 17) en Richtlijn 97/55/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 oktober 1997 tot wijziging van Richtlijn 84/450/EEG inzake misleidende reclame teneinde ook vergelijkende reclame te regelen (PB L 290 van 23.10.1997, blz. 18 ).
1. Richtlinie 84/450/EWG des Rates vom 10. September 1984 zur Angleichung der Rechts- und Verwaltungsvorschriften der Mitgliedstaaten über irreführende Werbung (ABl. L 250 vom 19.9.1984, S. 17) und Richtlinie 97/55/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 6. Oktober 1997 zur Änderung der Richtlinie 84/450/EWG über irreführende Werbung zwecks Einbeziehung der vergleichenden Werbung (ABl. L 290 vom 23.10.1997, S. 18).

De 4 belangrijkste algemene richtlijnen hebben betrekking op misleidende reclame (Richtlijn 84/450 EEG van de Raad van 10 september 1984), gewijzigd door de richtlijn over vergelijkende reclame (Richtlijn 97/55/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 oktober), de richtlijn over de oneerlijke bedingen (es de en fr) in consumentenovereenkomsten (Richtlijn 93/13 EEG van 5 april 1993) en de richtlijn over de verkoop van en de garanties voor consumptiegoederen (Richtlijn 1999/44/EG van het Parlement en de Raad van 25 mei 1999).
Die vier wichtigsten allgemeinen Richtlinien sind die Richtlinie über irreführende Werbung (Richtlinie 84/450/EWG des Rates vom 10. September 1984), geändert durch die Richtlinie über vergleichende Werbung (Richtlinie 97/55/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 6. Oktober 1997), die Richtlinie über missbräuchliche Klauseln in Verbraucherverträgen (Richtlinie 93/13/EWG vom 5. April 1993) und die Richtlinie über Verbrauchsgüterkauf und Garantien für Verbrauchsgüter (Richtlinie 1999/44/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 25. Mai 1999).

De 4 belangrijkste algemene richtlijnen hebben betrekking op misleidende reclame (Richtlijn 84/450 EEG van de Raad van 10 september 1984), gewijzigd door de richtlijn over vergelijkende reclame (Richtlijn 97/55/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 oktober), de richtlijn over de oneerlijke bedingen (esdeenfr) in consumentenovereenkomsten (Richtlijn 93/13 EEG van 5 april 1993) en de richtlijn over de verkoop van en de garanties voor consumptiegoederen (Richtlijn 1999/44/EG van het Parlement en de Raad van 25 mei 1999).
Die vier wichtigsten allgemeinen Richtlinien sind die Richtlinie über irreführende Werbung (Richtlinie 84/450/EWG des Rates vom 10. September 1984), geändert durch die Richtlinie über vergleichende Werbung (Richtlinie 97/55/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 6. Oktober 1997), die Richtlinie über missbräuchliche Klauseln in Verbraucherverträgen (Richtlinie 93/13/EWG vom 5. April 1993) und die Richtlinie über Verbrauchsgüterkauf und Garantien für Verbrauchsgüter (Richtlinie 1999/44/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 25. Mai 1999).