Vertaling van "omstandigheden geen uitspraak " (Nederlands → Duits) :

Dienaangaande moet worden geconstateerd dat, na in punt 47 van het bestreden arrest te hebben geoordeeld dat het litigieuze besluit moest worden nietig verklaard omdat de rechten van verdediging van de PMOI waren geschonden, het Gerecht in punt 48 van dat arrest heeft geoordeeld dat hoewel in die omstandigheden geen uitspraak over de andere middelen van het beroep hoefde te worden gedaan, het wegens het belang van het fundamentele recht op een effectieve rechterlijke bescherming het tweede en het derde aangevoerde middel niettemin zou onderzoeken.
Hierzu ist festzustellen, dass das Gericht, nachdem es in Randnr. 47 des angefochtenen Urteils befunden hat, dass die streitige Entscheidung wegen einer Verletzung der Verteidigungsrechte der PMOI für nichtig zu erklären sei, in Randnr. 48 dieses Urteils eine Entscheidung über die anderen Klagegründe zwar unter diesen Umständen nicht für erforderlich gehalten hat, aber dennoch erklärt hat, den zweiten und den dritten Klagegrund wegen ihrer Bedeutung für das Grundrecht auf effektiven gerichtlichen Rechtsschutz zu prüfen.

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft eveneens geoordeeld : « 89. Gelet op hetgeen voorafgaat, sluit het Hof niet uit dat maatregelen die worden genomen door de wetgever, administratieve overheden of rechtscolleges na de uitspraak van een definitieve straf of gedurende de uitvoering ervan, kunnen leiden tot een herdefiniëring of een wijziging van de draagwijdte van de ' straf ' die is opgelegd door de rechter die ze heeft uitgesproken. In dat geval is het Hof van mening dat de maatregelen in kwestie moeten vallen onder het verbod van de retroactiviteit van de straffen, zoals verankerd in artikel 7.1 in fine van het Verdrag. Zo niet zouden de Staten vrij zijn om - bijvoorbeeld door de wet te wijzigen of de vastgestelde regels opnieuw te interpreteren - maatregelen aan te nemen die de draagwijdte van de opgelegde straf op retroactieve wijze opnieuw zouden definiëren, in het nadeel van de veroordeelde, terwijl die laatste dat niet kon voorzien op het ogenblik dat het misdrijf is gepleegd of de straf is uitgesproken. In dergelijke omstandigheden zou artikel 7.1 geen nuttig effect hebben voor de veroordeelden ten aanzien van wie de draagwijdte van de straf a posteriori zou zijn gewijzigd, in hun nadeel. Het Hof preciseert dat dergelijke wijzigingen moeten worden onderscheiden van die welke kunnen worden aangebracht in de strafuitvoeringsmodaliteiten, die niet vallen onder het toepassingsgebied van artikel 7.1 in fine. 90. Om zich uit te spreken over de vraag of een maatregel die is genomen tijdens de tenuitvoerlegging van een straf uitsluitend betrekking heeft op de uitvoeringsmodaliteiten ervan dan wel daarentegen de draagwijdte ervan aantast, moet het Hof geval per geval nagaan wat de werkelijke gevolgen van de opgelegde ' straf ' waren in het interne recht in de beschouwde periode of, met andere woorden, wat de intrinsieke aard ervan was. Daarbij moet het met name rekening houden met het interne recht in zijn geheel en met de wijze waarop het in die tijd ...
Der Europäische Gerichtshof für Menschenrechte hat ebenfalls geurteilt: « 89. Angesichts des Vorstehenden schließt der Gerichtshof nicht aus, dass Maßnahmen, die durch den Gesetzgeber, durch Verwaltungsbehörden oder Gerichte nach der Verhängung einer endgültigen Strafe oder während der Vollstreckung dieser Strafe ergriffen werden, zu einer Neudefinition oder einer Änderung der Tragweite der ' Strafe ' führen können, die durch den Richter, der sie verhängt hat, auferlegt wurde. In einem solchen Fall ist der Gerichtshof der Auffassung, dass auf die betreffenden Maßnahmen das Verbot der Rückwirkung der Strafen, das in Artikel 7 Absatz 1 in fine der Konvention festgelegt ist, Anwendung finden muss. Andernfalls würde es den Staaten freistehen - beispielsweise durch die Abänderung des Gesetzes oder eine neue Auslegung der festgelegten Regeln -, Maßnahmen anzunehmen, mit denen rückwirkend und zum Nachteil des Verurteilten die Tragweite der auferlegten Strafe neu festgelegt würde, obwohl dieser sie zum Zeitpunkt der Begehung der Straftat oder der Verhängung der Strafe nicht vorhersehen konnte. Unter solchen Voraussetzungen würde Artikel 7 Absatz 1 für die Verurteilten, bei denen die Tragweite der Strafe a posteriori und zu ihrem Nachteil geändert würde, seine sachdienliche Wirkung entzogen. Der Gerichtshof präzisiert, dass solche Änderungen von denjenigen zu unterscheiden sind, die an den Strafvollstreckungsmodalitäten vorgenommen werden können, die nicht zum Anwendungsbereich von Artikel 7 Absatz 1 in fine gehören. 90. Um über die Frage zu entscheiden, ob eine während der Vollstreckung einer Strafe ergriffene Maßnahme nur deren Vollstreckungsmodalitäten betrifft oder hingegen deren Tragweite beeinflusst, muss der Gerichtshof von Fall zu Fall bestimmen, was die auferlegte ' Strafe ' tatsächlich im innerstaatlichen Recht während des betreffenden Zeitraums beinhaltete, oder, anders ausgedrückt, welches ihre eigentliche Beschaffenheit war. Hierbei muss er insbesondere das inne ...

In deze omstandigheden kon het Gerecht voor ambtenarenzaken zonder schending van de artikelen 90 en 91 van het Statuut geen uitspraak doen over het feit of bepaalde, in het verzoek om bijstand genoemde feiten in hun geheel bezien konden worden aangemerkt als een dienstfout van de instelling, waardoor verzoeker immateriële schade had geleden die moest worden vergoed.
Unter diesen Umständen verstößt das Gericht für den öffentlichen Dienst gegen die Art. 90 und 91 des Statuts, wenn es über die Frage entscheidet, ob bestimmte in dem Antrag auf Beistand gerügte Tatsachen in ihrer Gesamtheit als Amtsfehler des Organs beurteilt werden können, der zu einem dem Kläger entstandenen immateriellen Schaden geführt hat, der zu ersetzen ist.

De rapporteur schaart zich achter de uitspraak van het Hof in de zaak Wallentin/Herrmann dat technische mankementen – als algemene regel – geen buitengewone omstandigheden vormen.
Der Berichterstatter stimmt mit der Entscheidung des Gerichts in der Rechtssache Wallentin-Herrmann überein, und zwar, dass technische Fehler als allgemeine Regel keine außergewöhnlichen Umstände darstellen.

Voorts zou er, afgezien van een zeer beperkte uitzondering, geen heroverweging van de uitspraak van het gerecht van herkomst meer mogelijk zijn, zelfs niet onder de beperkte omstandigheden die thans nog in de Brussel I verordening worden genoemd (niet-naleving van vereisten voor consumenten- en verzekeringszaken of van exclusieve bevoegdheidsregels).
Darüber hinaus soll mit einer sehr eng gefassten Ausnahme keine Nachprüfung der gerichtlichen Entscheidung des Gerichts des Ursprungsmitgliedstaats zulässig sein, nicht einmal im Rahmen der begrenzten Umstände, wie sie derzeit in der Verordnung Brüssel I vorgesehen sind (Nichtvereinbarkeit mit den Anforderungen betreffend Verbraucher- und Versicherungssachen oder ausschließliche Zuständigkeit).

Indien wordt aangenomen dat de wet van 18 juli 2008, in zoverre zij artikel 82, tweede lid, van de faillissementswet heeft gewijzigd, een eigen recht van de echtgenoot of de voormalige echtgenoot op verschoonbaarheid heeft verankerd, bestaat er dan geen discriminatie, in strijd met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat de situatie van de echtgenoot of de voormalige echtgenoot onherroepelijk en noodzakelijkerwijs verbonden is met het al dan niet toekennen van het voordeel van de verschoonbaarheid aan de gefailleerde, hoewel tussen het feit dat aanleiding heeft gegeven tot de persoonlijke aansprakelijkheid van de echtgenoot of de voormalige echtgenoot voor de schuld van zijn echtgenoot of voor de schuld van zijn voormalige echtgenoot die werd aangegaan tijdens het huwelijk, enerzijds, en de beslissing waarbij uitspraak wordt gedaan over de verschoonbaarheid van de gefailleerde, anderzijds, er zich omstandigheden kunnen voordoen die de weigering van de verschoonbaarheid van de gefailleerde verantwoorden en waarop de echtgenoot, en a fortiori de voormalige echtgenoot, geen enkele vat heeft terwijl de situatie van de gefailleerde bekeken wordt in het licht van persoonlijke elementen van deze laatste ?
Liegt in der Annahme, dass das Gesetz vom 18. Juli 2008 dadurch, dass es Artikel 82 Absatz 2 des Konkursgesetzes abgeändert hat, ein eigenes Recht des Ehepartners oder des ehemaligen Ehepartners auf Entschuldbarkeit festgelegt hat, keine im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der Verfassung stehende Diskriminierung vor, indem die Situation des Ehepartners oder des ehemaligen Ehepartners unwiderruflich und notwendigerweise damit verbunden ist, ob dem Konkursschuldner der Vorteil der Entschuldbarkeit gewährt wird oder nicht, obwohl sich zwischen der Tatsache, die dazu geführt hat, dass der Ehepartner oder der ehemalige Ehepartner persönlich für die Schuld seines Ehepartners oder für die Schuld seines ehemaligen Ehepartners, die während der Ehe eingegangen wurde, haftet, einerseits und der Entscheidung, mit der über die Entschuldbarkeit des Konkursschuldners befunden wird, andererseits Umstände ereignen können, die die Ablehnung der Entschuldbarkeit des Konkursschuldners rechtfertigen und die der Ehepartner und a fortiori der ehemalige Ehepartner nicht im Griff hat, während die Situation des Konkursschuldners im Lichte persönlicher Elemente des Letztgenannten beurteilt wird?

4. merkt op dat de uitzettingen specifiek gericht waren tegen de Roma als gemeenschap, die in het algemeen zijn beschouwd als een gevaar voor de openbare orde en veiligheid of een belasting voor het socialebijstandsstelsel, en dat de uitzettingen zijn uitgevoerd in een bijzonder korte tijdspanne, volgens een handelwijze waarbij sprake was van publieke stigmatisering en waarbij een beroep is gedaan op geweld en intimidatie; overwegende dat in deze omstandigheden een precieze, persoonlijke, op behoorlijke wijze uitgevoerde beoordeling per geval redelijkerwijze niet mogelijk is; dat geen feitelijke en procedurele waarborgen zijn geëerbiedigd; dat niet aan de vereiste van evenredigheid is voldaan; dat het mogelijk is dat de maatregelen zijn genomen voor economische doeleinden of voor algemene preventie; dat de richtlijn niet voorziet in een procedure waarbij EU-burgers met hulp of vrijwillig terugkeren naar hun lidstaat van origine met een economische "compensatie", hetgeen ook strijdig zou zijn met de geest en de letter van de verdragen, aangezien de vrijheid van verkeer een fundamenteel recht is dat onvervreemdbaar is en niet kan worden gekocht of verkocht en de bedoelde maatregel discriminatie tussen EU-burgers zou opleveren; dat bovendien geen van de teruggestuurde personen volgens de Roemeense autoriteiten ooit een misdrijf in Frankrijk of Roemenië heeft begaan, terwijl de Franse rechtbanken uitspraak hebben gedaan tegen besluiten van de autoriteiten om Roma uit te zetten die waren gebaseerd op het feit dat deze een "gevaar voor de openbare orde" vormden;
4. stellt fest, dass die Ausweisungen spezifisch gegen die Gemeinschaft der Roma, die an sich als Gefahr für die öffentliche Ordnung und Sicherheit und als Belastung der Sozialsysteme erachtet wurde, gerichtet waren und dass sie in sehr kurzer Zeit und unter Umständen, die mit einer öffentlichen Stigmatisierung und der Anwendung von Gewalt und Einschüchterung einhergingen, durchgeführt wurden, dass unter derartigen Umständen keine genaue Einzelbewertung angemessen durchgeführt werden kann, dass materiell- und verfahrensrechtliche Garantien nicht angewandt und gewährt wurden, dass gegen den Grundsatz der Verhältnismäßigkeit verstoßen wurde, dass die Maßnahmen möglicherweise zu wirtschaftlichen Zwecken oder zur Generalprävention ergriffen wurden, dass in der Richtlinie keine Verfahren der geförderten oder freiwilligen Rückkehr von EU-Bürgern in ihr Herkunftsland auf der Grundlage einer wirtschaftlichen „Kompensation“ vorgesehen sind, zumal dies auch dem Geist und dem Buchstaben der Verträge widersprechen würde, da Freizügigkeit ein Grundrecht ist, das nicht genommen, gekauft oder veräußert werden kann, und da so Diskriminierung zwischen EU-Bürgern geschaffen würde, dass ferner nach Angaben der rumänischen Behörden keine der rückgeführten Personen jemals in Frankreich oder in Rumänien eine Straftat begangen hat, während französische Gerichte Ausweisungsbeschlüsse der Behörden mit der Begründung, die Roma seien eine „Gefahr für die öffentliche Sicherheit“, abgewiesen haben;

Daarnaast zijn er nog meer dan 1 500 andere burgers vermist. De Turkse regering geeft geen enkele informatie over hun verblijfplaats of over de omstandigheden van hun verdwijning. Dit ondanks het feit dat het Europees Hof voor de Mensenrechten in zijn uitspraak van 10 mei 2001 Turkije in de meest sterke bewoordingen voor dergelijke gedragingen heeft veroordeeld, gedragingen die volgens de uitspraak van het Hof van een dergelijk ernstig niveau zijn dat zij uitsluitend als een onmenselijke behandeling zijn aan te merken.
Trotz des Urteils durch den Europäischen Gerichtshof für Menschenrechte am 10. Mai 2001, in dem die Türkei für ihr Verhalten auf das Schärfste verurteilt wird, schweigt die türkische Regierung zum Aufenthaltsort der Vermissten oder zu den Umständen ihres Verschwindens, dem laut Gerichtsurteil „eine Schwere zukommt, die man nur als unmenschliche Behandlung bezeichnen kann“.

In deze omstandigheden heeft het Gerecht geen blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door te oordelen dat het geen uitspraak behoefde te doen op de vraag op welke van beide data, de datum van indiening van de inschrijvingsaanvragen of de datum van daadwerkelijke inschrijving, het onderscheidend vermogen van de betrokken merken moest worden beoordeeld.
Somit hat das Gericht keinen Rechtsfehler begangen, als es die Notwendigkeit einer Entscheidung über die Frage verneinte, auf welchen der beiden Zeitpunkte bei der Beurteilung der Unterscheidungskraft der betreffenden Marken abzustellen war.