Daarnaast heeft mijnheer Hutchinson onze aandacht ook op het volgende feit gevestigd: de internationale gemeenschap, verstrengeld als we zijn, en dat geldt zowel voor de Wereldbank – ik heb het thema besproken met Bob Zoellick – als voor de Commissie, verstrengeld als we zijn in onze procedures die ons verhinderen om, als een land een formele democratie wordt, fondsen vrij te ma
ken om hen te laten zien dat vrede wel degelijk iets oplevert. Dat is een van de redenen waarom
...[+++]Burundi het zo moeilijk heeft om opnieuw de goede weg in te slaan. Dat is, bijvoorbeeld, ook het geval in Liberia, in de Democratische Republiek Kongo, en in welk land ook dat als post-conflictland wordt bestempeld.
Zweitens hat Herr Hutchinson einen wunden Punkt berührt: Die internationale Gemeinschaft, wir alle – das gilt für die Weltbank – ich habe darüber mit Bob Zoellick gesprochen –, das gilt für die Kommission – sind verfangen in unseren Verfahren, die uns daran hindern, wenn ein Land zur formalen Demokratie übergeht, die erforderlichen Mittel freizusetzen, um zu beweisen, dass es eine Friedensdividende gibt. Dies ist einer der Gründe, aus denen Burundi es so schwer hat, wieder auf die Beine zu kommen, wie beispielsweise auch Liberia oder die Demokratische Republik Kongo, d. h. die so genannten Post-Konflikt-Länder.
