Traduction de «ouder heeft wiens » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

ouder die niet het gezag over het kind heeft
Elter ohne Sorgerecht | nicht sorgeberechtigter Elternteil

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het Hof ziet niet in wat er onredelijk zou kunnen zijn aan het feit dat het kind wiens afstamming van vaderszijde is vastgesteld na de afstamming van moederszijde en dat bijgevolg eerst de naam van zijn moeder heeft gedragen, de naam van zijn vader zou kunnen aannemen op initiatief van zijn ouders, die oordelen over zijn belang, zolang het aan het ouderlijk gezag is onderworpen, en enkel op zijn eigen initiatief vanaf het ogenblik waarop dat gezag een einde neemt.
Der Hof erkennt nicht, inwiefern es unangemessen wäre, dass das Kind, dessen väterliche Abstammung nach der mütterlichen Abstammung festgestellt wurde und das daher zuerst den Namen seiner Mutter getragen hat, auf Initiative seiner Eltern, die, solange es der elterlichen Gewalt unterliegt, über sein Interesse entscheiden, bzw. nach Ablauf dieser Gewalt nur auf eigene Initiative den Namen seines Vaters annehmen könnte.

H. en S. B., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 4 april 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Luik, afdeling Luik, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 335, § 3, van het Burgerlijk Wetboek, zoals het is opgesteld vóór de wijziging ervan bij de wet van 8 mei 2014, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een discriminatie invoert tussen het minderjarig kind wiens afstamming van vaderszijde komt vast te staan na de afstamming van moederszijde en dat, na het optreden van zijn ouders, de naam van zijn vader zal kunnen dragen middels een verklaring aan de ambtenaar van de burgerlijke stand, en het meerderjarig kind dat die mogelijkheid niet geniet en eventueel ertoe gedwongen zou zijn een administratieve procedure voor de minister van Justitie in te stellen, zonder de zekerheid dat zij tot een goed einde wordt gebracht, met de kostprijs die zij met zich meebrengt, de verloren tijd en de mogelijke hinder van twee opeenvolgende naamsveranderingen ?
H. und S. B., dessen Ausfertigung am 4. April 2016 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat des Gerichts erster Instanz Lüttich, Abteilung Lüttich, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 335 § 3 des Zivilgesetzbuches in der Fassung vor seiner Abänderung durch das Gesetz vom 8. Mai 2014 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er eine Diskriminierung einführt zwischen dem minderjährigen Kind, dessen Abstammung väterlicherseits nach der Abstammung mütterlicherseits festgestellt wird, das auf Veranlassung seiner Eltern mittels einer beim Standesbeamten abgegebenen Erklärung den Namen seines Vaters tragen kann, und dem volljährigen Kind, das nicht über diese Möglichkeit verfügt und gegebenenfalls dazu verpflichtet wäre, ein Verwaltungsverfahren vor dem Minister der Justiz einzuleiten, ohne die Gewissheit zu haben, dass dieses zum Erfolg führt, mit den damit verbundenen Kosten, dem Zeitverlust sowie den eventuellen Unannehmlichkeiten zweier aufeinander folgender Namensänderungen?

b) wanneer het geopend wordt door een wees, waarvan de overlevende ouder, vader of moeder, op het ogenblik van het overlijden van de andere ouder voldaan heeft aan de voorwaarden bedoeld in artikel 9, § 1, van voormeld besluit, behalve indien krachtens deze wetten een recht op wezenbijslag geopend wordt door deze wees wiens overleden ouder op het ogenblik van zijn overlijden voldaan heeft aan de voorwaarden bedoeld in artikel 56bis, § 1;
b) wenn diese Ansprüche von einer Waisen eröffnet werden, deren überlebender Elternteil, Vater oder Mutter, zum Zeitpunkt des Todes des anderen Elternteils die in Artikel 9 § 1 des vorerwähnten Königlichen Erlasses erwähnten Bedingungen erfüllte, es sei denn, die Waise, deren verstorbener Elternteil zum Zeitpunkt seines Todes die in Artikel 56bis § 1 erwähnten Bedingungen erfüllte, eröffnet Anspruch auf Waisenzulagen aufgrund der vorliegenden Gesetze,

1. « Schendt het vroegere artikel 40, § 6, van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, toegepast op een minderjarig Belgisch kind wiens ouders niet de Belgische nationaliteit hebben, in zoverre het een voorwaarde oplegt van tenlasteneming van de bloedverwanten in de opgaande lijn door het kind opdat zij aanspraak kunnen maken op het recht zich in België te vestigen, met als gevolg dat, wanneer niet aan die voorwaarde is voldaan, dat minderjarig Belgisch kind ofwel in België moet leven in de onzekerheid die voortvloeit uit de onwettigheid van het verblijf van zijn bloedverwanten in de opgaande lijn indien die laatstgenoemden beslissen om te blijven in het land waarvan het kind de nationaliteit heeft, ofwel zijn ouders moet volgen naar hun land van herkomst en het voordeel verliest van de economische en sociale rechten die het alleen in België kan genieten, ten opzichte van het minderjarig Belgisch kind wiens ouders Belg zijn, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 22, 23, 24 en 191 van de Grondwet en met de artikelen 8 en 14 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, goedgekeurd bij de wet van 13 mei 1955 ?
1. « Verstösst der frühere Artikel 40 § 6 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 über die Einreise ins Staatsgebiet, den Aufenthalt, die Niederlassung und das Entfernen von Ausländern, angewandt auf ein minderjähriges belgisches Kind, dessen Eltern nicht die belgische Staatsangehörigkeit haben, insofern er eine Bedingung der Kostenübernahme durch dieses Kind für die Verwandten in aufsteigender Linie auferlegt, damit diese das Recht, sich in Belgien niederzulassen, beanspruchen können, mit der Folge, dass, wenn diese Bedingung nicht erfüllt ist, dieses minderjährige belgische Kind entweder in Belgien in der aus der Illegalität des Aufenthaltes seiner Verwandten in aufsteigender Linie sich ergebenden Unsicherheit leben muss, wenn Letztere sich dafür entscheiden, in dem Land, dessen Staatsangehörigkeit das Kind hat, zu bleiben, oder seinen Eltern in ihr Herkunftsland folgen muss und den Vorteil der wirtschaftlichen und sozialen Rechte, die es nur in Belgien geniessen kann, verliert, im Vergleich zum minderjährigen belgischen Kind, dessen Eltern Belgier sind, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit den Artikeln 22, 23, 24 und 191 der Verfassung und mit den Artikeln 8 und 14 der durch das Gesetz vom 13. Mai 1955 genehmigten Konvention zum Schutze der Menschenrechte und Grundfreiheiten?

De verwijzende rechter is van mening dat, wanneer artikel 40, § 6, van de wet van 15 december 1980 van toepassing is op het minderjarige Belgische kind van vreemde ouders en wanneer de voorwaarde van tenlasteneming van de bloedverwanten in de opgaande lijn door het kind, opdat eerstgenoemden aanspraak kunnen maken op een recht van vestiging in België niet is vervuld, daaruit blijkt dat, in tegenstelling tot het Belgische kind van Belgische ouders, het minderjarige Belgische kind wiens ouders niet de Belgische nationaliteit hebben en dat zijn vreemde ouders niet ten laste neemt « ofwel in België moet leven in de onzekerheid die voortvloeit uit de onwettigheid van het verblijf van zijn bloedverwanten in de opgaande lijn indien die laatstgenoemden beslissen om te blijven in het land waarvan het kind de nationaliteit heeft, ofwel zijn ouders moet volgen naar hun land van herkomst en het voordeel verliest van de economische en sociale rechten die het alleen in België kan genieten ».
Der vorlegende Richter ist der Auffassung, dass in dem Fall, wo Artikel 40 § 6 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 auf minderjährige belgische Kinder von ausländischen Eltern Anwendung finde und die Bedingung der Kostenübernahme für die Verwandten in aufsteigender Linie durch das Kind, damit sie sich auf ein Niederlassungsrecht in Belgien berufen könnten, nicht erfüllt sei, daraus hervorgehe, dass im Gegensatz zu einem belgischen Kind von belgischen Eltern ein minderjähriges belgisches Kind, dessen Eltern nicht die belgische Staatsangehörigkeit besässen und das nicht für den Unterhalt seiner ausländischen Eltern aufkomme, « entweder in Belgien in der aus der Illegalität des Aufenthaltes seiner Verwandten in aufsteigender Linie sich ergebenden Unsicherheit leben muss, wenn Letztere sich dafür entscheiden, in dem Land, dessen Staatsangehörigkeit das Kind hat, zu bleiben, oder seinen Eltern in ihr Herkunftsland folgen muss und den Vorteil der wirtschaftlichen und sozialen Rechte, die es nur in Belgien geniessen kann, verliert ».

Deze praktijk behandelt iemand die doordat hij een andere dan de Belgische nationaliteit heeft, een bepaalde familienaam draagt of een ouder heeft wiens familienaam niet volgens de Belgische regels tot stand is gekomen, op dezelfde manier als iemand die uitsluitend de Belgische nationaliteit heeft en een familienaam heeft volgens de Belgische regels, terwijl hun situatie objectief verschillend is.
Im Rahmen dieser Praxis würden diejenigen, die wegen des Besitzes einer anderen Staatsangehörigkeit als der belgischen einen Nachnamen führten, der nicht in Übereinstimmung mit den belgischen Grundsätzen gebildet worden sei, oder einen Elternteil hätten, der seinerseits einen solchen Namen führe, gleichbehandelt wie diejenigen, die nur die belgischen Staatsangehörigkeit besäßen und einen nach den belgischen Grundsätzen gebildeten Namen führten, obwohl sich die Situationen dieser beiden Personengruppen objektiv voneinander unterschieden.

Wellicht kan worden aangenomen dat een kind wiens vader, zoals te dezen, een vrouw huwt die niet in België verblijft omdat zij er geen wettelijke verblijfsvergunning heeft, zich feitelijk in een situatie bevindt die in bepaalde opzichten vergelijkbaar is met die van een kind wiens ouder gescheiden is van zijn echtgenoot om de redenen vermeld in artikel 56bis, § 2, derde lid.
Sicherlich kann davon ausgegangen werden, dass ein Kind, dessen Vater - im vorliegenden Fall - eine Frau heiratet, die nicht in Belgien wohnhaft ist, weil sie dort keine gesetzliche Aufenthaltsgenehmigung besitzt, sich faktisch in einer in mancherlei Hinsicht ähnlichen Situation befindet wie ein Kind, dessen Elternteil aus den in Artikel 56bis § 2 Absatz 3 angeführten Gründen von seinem Ehepartner getrennt ist.