Daarbij was sprake van een "draaglijk" niveau van de schuld, waarbij een percentage van de uitvoer als uitgangspunt werd genomen, zonder evenwel rekening te houden met de reële behoeften van elk land met betrekking tot de armoedebestrijdingspolitiek (gezondheidszorg, onderwijs), hetgeen macro-economische effecten teweegbrengt die niet noodzakelijkerwijs ten goede komen aan de armste bevolkingsgroepen.
Trotz alledem spricht man unter Bezugnahme auf einen Prozentsatz der Exporterlöse von einer „tragbaren“ Höhe der Verschuldung, ohne die wirklichen Bedürfnisse jedes Landes zu berücksichtigen, um seine Strategien zur Verringerung der Armut (Gesundheits- und Bildungswesen) zu verfolgen, und schafft makroökonomische Anreize, die nicht unbedingt den Ärmsten zugute kommen.