Vertaling van "politieke verantwoordelijkheid " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

politieke verantwoordelijkheid
politische Verantwortung

politieke verantwoordelijkheid | politieke verantwoording
politische Verantwortung

verantwoordelijkheid aanvaarden | verantwoordelijkheid nemen | blijk geven van verantwoordelijkheid | verantwoordelijkheid tonen
Verantwortung zeigen

bestuurlijke verantwoordelijkheid [ verantwoordelijkheid van de ambtenaar | verantwoordelijkheid van het bestuur ]
Verantwortlichkeit der Verwaltung [ Verantwortlichkeit des Beamten ]

adviseren over maatschappelijke verantwoordelijkheid en duurzaamheidskwesties | advies geven over maatschappelijke verantwoordelijkheid en duurzaamheidskwesties | raad geven over maatschappelijke verantwoordelijkheid en duurzaamheidskwesties
über soziale Verantwortung und Nachhaltigkeit beraten

politieke richting [ politieke stroming ]
politische Richtung [ politische Strömung ]

hoogste niveau van verantwoordelijkheid nemen voor transport op de binnenwateren | hoogste niveau van verantwoordelijkheid nemen voor vervoer op de binnenwateren
höchste Verantwortungsstufe in der Binnenschifffahrt übernehmen

gedeelde verantwoordelijkheid | gezamenlijke verantwoordelijkheid
geteilte Verantwortung

Gemeentelijke politieke commissie | politieke afdelingscommissie | politieke commissie van de afdeling
Politischer Gemeindeausschuß

verantwoordelijkheid
Verantwortung

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De leden van de Commissie dragen politieke verantwoordelijkheid en de Commissie legt verantwoording af aan het Europees Parlement.
Die Mitglieder der Kommission tragen politische Verantwortung, und die Kommission ist dem Europäischen Parlament gegenüber rechenschaftspflichtig.

De inspanningen van de bijzondere openbaar aanklager om wettelijke verantwoordelijkheid vast te stellen, moeten worden ondersteund en het parlement moet de politieke verantwoordelijkheid vaststellen voor de afgeluisterde gesprekken en de inhoud ervan.
Die Bemühungen des Sonderstaatsanwalts zur Schaffung von Rechenschaftspflicht auf rechtlicher Ebene müssen unterstützt werden und das Parlament muss die politische Verantwortung für die abgehörten Telefongespräche und ihren Inhalt klären.

De Commissie verbindt zich ertoe de politieke verantwoordelijkheid op zich te nemen om in haar werkzaamheden de beginselen en procedures van betere regelgeving toe te passen, en roept de andere EU-instellingen en de lidstaten op om hetzelfde te doen.
Die Kommission steht dafür ein, die Grundsätze und Verfahren der besseren Rechtsetzung bei ihrer Arbeit anzuwenden, und fordert die anderen EU-Organe und die Mitgliedstaaten auf, es ihr gleichzutun.

In het zevende middel voert de verzoekende partij aan dat de artikelen 138ter -1, 138ter -3, 138ter -4, 138ter -6, 138ter -8, 138ter -9 en 138ter -12 van de wet van 25 juni 1992, ingevoegd bij de artikelen 3, 5, 6, 8, 10, 11 en 14 van de wet van 21 januari 2010, niet bestaanbaar zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met het beginsel van de eenheid van de verordenende bevoegdheid, zoals het tot uiting komt in de artikelen 33, 37 en 108 van de Grondwet, doordat zij aan organen of instellingen die geen politieke verantwoordelijkheid dragen ten aanzien van een democratisch verkozen vergadering en niet onder het toezicht staan van een orgaan dat een dergelijke politieke verantwoordelijkheid draagt, een verordenende of discretionaire beslissingsbevoegdheid verlenen, en aldus, zonder objectieve en redelijke verantwoording, een verschil in behandeling in het leven roepen tussen, enerzijds, verzekeraars die schuldsaldoverzekeringen aanbieden, ten aanzien van wie wordt afgeweken van het beginsel van de eenheid van de verordenende bevoegdheid, en, anderzijds, andere verzekeraars en rechtsonderhorigen, ten aanzien van wie niet wordt afgeweken van dat beginsel.
Im siebten Klagegrund führt die klagende Partei an, dass die Artikel 138ter -1, 138ter -3, 138ter -4, 138ter -6, 138ter -8, 138ter -9 und 138ter -12 des Gesetzes vom 25. Juni 1992, eingefügt durch die Artikel 3, 5, 6, 8, 10, 11 und 14 des Gesetzes vom 21. Januar 2010, nicht vereinbar seien mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit dem Grundsatz der Einheit der Verordnungsbefugnis, so wie er in den Artikeln 33, 37 und 108 der Verfassung ausgedrückt sei, da sie Organen oder Einrichtungen, die keine politische Verantwortung trügen gegenüber einer demokratisch gewählten Versammlung und nicht unter der Aufsicht eines Organs stünden, das eine solche politische Verantwortung trage, eine Verordnungsbefugnis oder Entscheidungsfreiheit erteilten und somit ohne objektive und vernünftige Rechtfertigung einen Behandlungsunterschied einführten zwischen einerseits Versicherern, die Restschuldversicherungen anböten und bei denen vom Grundsatz der Einheit der Verordnungsbefugnis abgewichen werde, und andererseits anderen Versicherern und Rechtsunterworfenen, bei denen nicht von diesem Grundsatz abgewichen werde.

« Schendt de wet van 29 april 1999 betreffende de organisatie van de elektriciteitsmarkt, in zoverre zij prerogatieven van administratieve overheid toekent aan de Commissie voor de Regulering van de Elektriciteit en het Gas, zoals die welke erin bestaat de boekhouding van de ondernemingen van de elektriciteitssector te controleren (artikel 23, § 2, tweede lid, 15°, van de wet van 29 april 1999) of een administratieve geldboete uit te spreken (artikel 31 van de wet van 29 april 1999), terwijl het bestuur van die Commissie niet rechtstreeks wordt verzekerd door de uitvoerende macht, die de Commissie niet voldoende kan controleren om de politieke verantwoordelijkheid voor de door haar gestelde handelingen voor de wetgevende Kamers op zich te kunnen nemen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 33 en 37 van de Grondwet, doordat de personen ten aanzien van wie de Commissie voor de Regulering van de Elektriciteit en het Gas beslissingen neemt, in tegenstelling tot de andere burgers die het voorwerp van een administratieve beslissing uitmaken, niet de garantie genieten dat de beslissing wordt genomen door een administratieve overheid waarvan het bestuur rechtstreeks wordt verzekerd door de uitvoerende macht, die de administratieve overheid voldoende kan controleren om hiervoor de politieke verantwoordelijkheid voor de wetgevende Kamers op zich te kunnen nemen ?
« Verstösst das Gesetz vom 29. April 1999 über die Organisation des Elektrizitätsmarktes, indem es der Elektrizitäts- und Gasregulierungskommission verwaltungsbehördliche Vorrechte einräumt, etwa das Vorrecht, die Buchführung der Unternehmen des Elektrizitätssektors zu kontrollieren (Artikel 23 § 2 Absatz 2 Nr. 15 des Gesetzes vom 29. April 1999) oder eine administrative Geldbusse auszusprechen (Artikel 31 des Gesetzes vom 29. April 1999), während die Leitung dieser Kommission nicht direkt von der ausführenden Gewalt wahrgenommen wird, wobei diese die Kommission nicht ausreichend kontrollieren kann, um die politische Verantwortung für die von ihr vorgenommenen Handlungen vor den gesetzgebenden Kammern übernehmen zu können, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit deren Artikeln 33 und 37, indem die Adressaten von Beschlüssen der Elektrizitäts- und Gasregulierungskommission im Gegensatz zu den anderen Bürgern, die Gegenstand eines Verwaltungsbeschlusses sind, nicht die Garantie geniessen, dass der Beschluss von einer Verwaltungsbehörde gefasst wurde, deren Leitung direkt von der ausführenden Gewalt wahrgenommen wird, wobei diese die Verwaltungsbehörde ausreichend kontrollieren kann, um für sie die politische Verantwortung vor den gesetzgebenden Kammern übernehmen zu können?

« Schendt de wet van 29 april 1999 betreffende de organisatie van de elektriciteitsmarkt, in zoverre zij prerogatieven van administratieve overheid toekent aan de Commissie voor de Regulering van de Elektriciteit en het Gas, zoals die welke erin bestaat de boekhouding van de ondernemingen van de elektriciteitssector te controleren (artikel 23, § 2, tweede lid, 15°, van de wet van 29 april 1999) of een administratieve geldboete uit te spreken (artikel 31 van de wet van 29 april 1999), terwijl het bestuur van die Commissie niet rechtstreeks wordt verzekerd door de uitvoerende macht, die de Commissie niet voldoende kan controleren om de politieke verantwoordelijkheid voor de door haar gestelde handelingen voor de Wetgevende Kamers op zich te kunnen nemen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 33 en 37 van de Grondwet, doordat de personen ten aanzien van wie de Commissie voor de Regulering van de Elektriciteit en het Gas beslissingen neemt, in tegenstelling tot de andere burgers die het voorwerp van een administratieve beslissing uitmaken, niet de garantie genieten dat de beslissing wordt genomen door een administratieve overheid waarvan het bestuur rechtstreeks wordt verzekerd door de uitvoerende macht, die de administratieve overheid voldoende kan controleren om hiervoor de politieke verantwoordelijkheid voor de Wetgevende Kamers op zich te kunnen nemen ?
« Verstösst das Gesetz vom 29. April 1999 über die Organisation des Elektrizitätsmarktes, indem es der Elektrizitäts- und Gasregulierungskommission verwaltungsbehördliche Vorrechte einräumt, etwa das Vorrecht, die Buchführung der Unternehmen des Elektrizitätssektors zu kontrollieren (Artikel 23 § 2 Absatz 2 Nr. 15 des Gesetzes vom 29. April 1999) oder eine administrative Geldbusse auszusprechen (Artikel 31 des Gesetzes vom 29. April 1999), während die Leitung dieser Kommission nicht direkt von der ausführenden Gewalt wahrgenommen wird, wobei diese die Kommission nicht ausreichend kontrollieren kann, um die politische Verantwortung für die von ihr vorgenommenen Handlungen vor den Gesetzgebenden Kammern übernehmen zu können, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit deren Artikeln 33 und 37, indem die Adressaten von Beschlüssen der Elektrizitäts- und Gasregulierungskommission im Gegensatz zu den anderen Bürgern, die Gegenstand eines Verwaltungsbeschlusses sind, nicht die Garantie geniessen, dass der Beschluss von einer Verwaltungsbehörde gefasst wurde, deren Leitung direkt von der ausführenden Gewalt wahrgenommen wird, wobei diese die Verwaltungsbehörde ausreichend kontrollieren kann, um für sie die politische Verantwortung vor den Gesetzgebenden Kammern übernehmen zu können?

Wanneer het college zijn politieke functies uitoefent, draagt het een politieke verantwoordelijkheid waarbij het de bevoegde wetgever toekomt die te organiseren.
Wenn das Kollegium seine politischen Funktionen ausübt, trägt es eine politische Verantwortung, deren Organisation dem zuständigen Gesetzgeber obliegt.

De Commissie is van mening dat zij zich door de goedkeuring van het syntheseverslag volledig kwijt van haar politieke verantwoordelijkheid voor de uitvoering van de begroting en haar politieke verantwoordingsplicht jegens de kwijtingsautoriteit.
Nach Auffassung der Kommission übernimmt sie die politische Verantwortung für die Ausführung des Haushalts und artikuliert ihre Rechenschaftspflicht gegenüber der Entlastungsbehörde, indem sie den Synthesebericht verabschiedet.

Onverminderd het beginsel dat de Commissie een college vormt, draagt elk lid van de Commissie de politieke verantwoordelijkheid voor de maatregelen op het gebied waarmee het is belast.
Unbeschadet des Grundsatzes des kollegialen Charakters der Kommission übernimmt jedes Mitglied der Kommission die politische Verantwortung für das Handeln in dem Bereich, für den es zuständig ist.

Om het nieuwe „bijzondere partnerschap” tussen het Parlement en de Commissie beter weer te geven, komen de twee instellingen de volgende maatregelen overeen, teneinde de politieke verantwoordelijkheid en de legitimiteit van de Commissie te versterken, de constructieve dialoog uit te breiden en de informatie-uitwisseling tussen de twee instellingen te verbeteren, alsmede de samenwerking op het gebied van procedures en planning te verbeteren.
Zur Verdeutlichung der neuen „besonderen Partnerschaft“ zwischen dem Parlament und der Kommission vereinbaren die beiden Organe die folgenden Maßnahmen, um die politische Verantwortung und Legitimität der Kommission zu stärken, den konstruktiven Dialog auszubauen, den Informationsfluss zwischen den beiden Organen und die Zusammenarbeit in Bezug auf die Verfahren und die Planung zu verbessern.