Vertaling van "reeds in vroegere resoluties aan de turkse autoriteiten gedane " (Nederlands → Duits) :

33. herhaalt zijn reeds in vroegere resoluties aan de Turkse autoriteiten gedane oproep om hun verplichtingen ten aanzien van de godsdienstvrijheid na te komen en concrete stappen te ondernemen om de voor religieuze minderheden geldende restricties op te heffen, met name wat betreft hun wettelijke status, de opleiding van geestelijken en hun eigendomsrechten (zo werd het oecumenisch patriarchaat de laatste tijd het slachtoffer van de onteigening van 30 bezittingen); dringt aan op de onmiddellijke beëindiging van de inbeslagname en verkoop door de Turkse autoriteiten van eigendommen van religieuze gemeenschappen; roept op tot de onverwijlde heropening van het Grieks-orthodoxe Halki-seminarie en tot opheffing van het verbod op het openbaar gebruik van de kerkelijke titel van de oecumenische patriarch; roept op tot de bescherming en erkenning van de Alevieten, met inbegrip van de erkenning van Cem-huizen als religieuze centra; dringt aan op de bescherming en erkenning van de yezidi's en de vestiging van yezidische gebedshuizen, en roept ertoe op elk religieus onderwijs op basis van vrijwilligheid te laten plaatsvinden en niet alleen voor de soennitische geloofsrichting mogelijk te maken, en dringt tevens aan op de instelling van een alternatief studievak voor degenen die niet wensen deel te nemen aan religieus onderwijs, waarbij waarden, normen en ethische vraagstukken aan bod komen; roept op tot de bescherming van de fundamentele rechten van alle christelijke minderheden en gemeenschappen in Turkije (b.v. de Griekse gemeenschap in Istanbul en op Imvros en Tenedos);
33. erneuert seine in seinen früheren Entschließungen zum Ausdruck gebrachte Forderung an die türkischen Behörden, ihre Verpflichtungen im Hinblick auf die Religionsfreiheit zu erfüllen und konkrete Maßnahmen zu ergreifen, um Hindernisse für religiöse Minderheiten insbesondere im Hinblick auf ihren rechtlichen Status, die Ausbildung des Klerus und ihre Eigentumsrechte (das Ökumenische Patriarchat hat in letzter Zeit dreißig Enteignungen hinnehmen müssen) aus dem Weg zu räumen; fordert die unverzügliche Wiedereröffnung des griechisch-orthodoxen Halki-Seminars und die öffentliche Verwendung des Kirchentitels eines Ökumenischen Patriarchen; fordert den Schutz und die Anerkennung der Alewiten, einschließlich der Anerkennung der Cem-Häuser als religiöse Zentren; fordert den Schutz und die Anerkennung der Yeziden und die Einrichtung von yezidischen Gebetsstätten und dass jeglicher Religionsunterricht freiwillig ist und nicht nur die sunnitische Religion umfasst, sowie die Einrichtung eines Alternativfaches für diejenigen, die nicht am Religionsunterricht teilnehmen möchten, in dem Werte, Normen und ethische Fragen behandelt werden; fordert den Schutz der Grundrechte aller christlichen Minderheiten und Gemeinschaften in der Türkei (z.B. der Griechen in Istanbul, Imvros und Tenedos);

31. herhaalt zijn reeds in vroegere resoluties aan de Turkse autoriteiten gedane oproep om hun verplichtingen ten aanzien van de godsdienstvrijheid na te komen en concrete stappen te ondernemen om de voor religieuze minderheden geldende restricties op te heffen, met name wat betreft hun wettelijke status, de opleiding van geestelijken en hun eigendomsrechten (zo werd het oecumenisch patriarchaat de laatste tijd het slachtoffer van de onteigening van 30 bezittingen); dringt aan op de onmiddellijke beëindiging van de inbeslagname en verkoop door de Turkse autoriteiten van eigendommen van religieuze gemeenschappen; roept op tot de onverwijlde heropening van het Grieks-orthodoxe Halki-seminarie en tot opheffing van het verbod op het openbaar gebruik van de kerkelijke titel van de oecumenische patriarch; roept op tot de bescherming en erkenning van de Alevieten, met inbegrip van de erkenning van Cem-huizen als religieuze centra; dringt aan op de bescherming en erkenning van de yezidi's en de vestiging van yezidische gebedshuizen, en roept ertoe op elk religieus onderwijs op basis van vrijwilligheid te laten plaatsvinden en niet alleen voor de soennitische geloofsrichting mogelijk te maken, en dringt tevens aan op de instelling van een alternatief studievak voor degenen die niet wensen deel te nemen aan religieus onderwijs, waarbij waarden, normen en ethische vraagstukken aan bod komen; roept op tot de bescherming van de fundamentele rechten van alle christelijke minderheden en gemeenschappen in Turkije (b.v. de Griekse gemeenschap in Istanbul en op Imvros en Tenedos);
31. erneuert seine in seinen früheren Entschließungen zum Ausdruck gebrachte Forderung an die türkischen Behörden, ihre Verpflichtungen im Hinblick auf die Religionsfreiheit zu erfüllen und konkrete Maßnahmen zu ergreifen, um Hindernisse für religiöse Minderheiten insbesondere im Hinblick auf ihren rechtlichen Status, die Ausbildung des Klerus und ihre Eigentumsrechte (das Ökumenische Patriarchat hat in letzter Zeit dreißig Enteignungen hinnehmen müssen) aus dem Weg zu räumen; fordert die unverzügliche Wiedereröffnung des griechisch-orthodoxen Halki-Seminars und die öffentliche Verwendung des Kirchentitels eines Ökumenischen Patriarchen; fordert den Schutz und die Anerkennung der Alewiten, einschließlich der Anerkennung der Cem-Häuser als religiöse Zentren; fordert den Schutz und die Anerkennung der Yeziden und die Einrichtung von yezidischen Gebetsstätten und dass jeglicher Religionsunterricht freiwillig ist und nicht nur die sunnitische Religion umfasst, sowie die Einrichtung eines Alternativfaches für diejenigen, die nicht am Religionsunterricht teilnehmen möchten, in dem Werte, Normen und ethische Fragen behandelt werden; fordert den Schutz der Grundrechte aller christlichen Minderheiten und Gemeinschaften in der Türkei (z.B. der Griechen in Istanbul, Imvros und Tenedos);

5. herhaalt zijn reeds in vroegere resoluties gedane oproep aan alle Gemeenschapsinstellingen en organen om een gemeenschappelijke aanpak te volgen met betrekking tot de code van goed administratief gedrag op basis van zijn voornoemde resolutie van 6 september 2001;
5. wiederholt seine in früheren Entschließungen ausgesprochene Forderung, dass alle Organe und Einrichtungen der Gemeinschaft bezüglich des Kodexes der guten Verwaltungspraxis auf der Grundlage seiner oben genannten Entschließung vom 6. September 2001 einen gemeinsamen Ansatz verabschieden;

7. herhaalt zijn reeds in vroegere resoluties gedane oproep aan alle Europese instellingen en organen om een gemeenschappelijke aanpak te volgen met betrekking tot de code van goed administratief gedrag op basis van voornoemde resolutie van het Parlement van 6 september 2001;
7. wiederholt seine in früheren Entschließungen ausgesprochene Forderung, dass alle Europäischen Organe und Einrichtungen bezüglich des Kodexes der guten Verwaltungspraxis auf der Grundlage der genannten Entschließung des Parlaments vom 6. September 2001 einen gemeinsamen Ansatz verabschieden;