Vertaling van "state blijk " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

blijk van belangstelling die aanleiding geeft tot actie | tot actie aanleiding gevende blijk van belangstelling
verbindliche Interessenbekundung

ten blijke waarvan
zu Urkund dessen

verantwoordelijkheid aanvaarden | verantwoordelijkheid nemen | blijk geven van verantwoordelijkheid | verantwoordelijkheid tonen
Verantwortung zeigen

bewijsstuk | blijk geven van | inzending | tentoonstellen | tentoonstelling | tonen
Ausstellungsstück

Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State | Afdeling administratie van de Raad van State
Verwaltungsstreitsachenabteilung des Staatsrates | Verwaltungsabteilung des Staatsrates

Afdeling administratie van de Raad van State
Verwaltungsabteilung des Staatsrates

Raad van State
Staatsrat

eerste auditeur bij de Raad van State
Erster Auditor beim Staatsrat

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In haar verwijzingsarrest in de zaak nr. 4808 merkt de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State op dat de decreetgever, door het instellen van de voorrangsregeling, de benoemingsvrijheid van een schoolbestuur slechts beperkt in zoverre het een personeelslid betreft dat zich op artikel 36bis, § 1, kan beroepen en dat in het verleden geen blijk heeft gegeven van beroepsonbekwaamheid.
In ihrem Verweisungsurteil in der Rechtssache Nr. 4808 bemerkt die Verwaltungsstreitsachenabteilung des Staatsrates, dass der Dekretgeber durch die Einführung der Vorrangsregelung die Ernennungsfreiheit einer Schulleitung nur insofern einschränkt, als es sich um ein Personalmitglied handelt, das sich auf Artikel 36bis § 1 berufen kann und das in der Vergangenheit keine berufliche Ungeeignetheit hat erkennen lassen.

« Schendt artikel 19 van de gecoördineerde wetten op de Raad van State de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk gelezen of gelezen in samenhang met de artikelen 13, 141, 142 en 143 van de Grondwet, artikel 2 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Arbitragehof, de artikelen 31 tot 33bis van de gewone wet van 9 augustus 1980 tot hervorming der instellingen en de artikelen 6, 13 en 14 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, voorzover het zo uitgelegd wordt dat het van de deelentiteiten eist dat ze blijk geven van een ander belang om op te treden dan het belang waarvan ze blijk geven wanneer ze bij het Arbitragehof curatieve toetsing van een rechtsregel van een wetgevende vergadering laten plaatsvinden of wanneer ze preventieve toetsing laten plaatsvinden bij de instanties genoemd in de regels tot organisatie van het federale België ?
« Verstösst Artikel 19 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit den Artikeln 13, 141, 142 und 143 der Verfassung, Artikel 2 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Schiedshof, den Artikeln 31 bis 33bis des ordentlichen Gesetzes vom 9. August 1980 zur Reform der Institutionen und den Artikeln 6, 13 und 14 der Europäischen Konvention zum Schutze der Menschenrechte und Grundfreiheiten, indem er dahingehend ausgelegt wird, dass er von den Teilentitäten fordert, dass sie ein anderes Interesse nachweisen als dasjenige, das sie nachweisen, wenn sie beim Schiedshof die kurative Kontrolle einer von einer gesetzgebenden Versammlung ausgehenden Rechtsnorm veranlassen oder wenn sie die präventive Kontrolle bei einer der in den Regeln zur Organisation des föderalen Belgiens genannten Instanzen veranlassen?

De wetgever vermocht redelijkerwijze te oordelen dat, zowel ten aanzien van de administratieve cassatieberoepen als wat het zogenaamde objectieve contentieux betreft, de duur van de rechtspleging moest worden ingekort en dat alle verzoekende partijen voor de Raad van State blijk moeten geven van een volgehouden belangstelling door tijdig een memorie in te dienen.
Der Gesetzgeber konnte vernünftigerweise den Standpunkt vertreten, dass die Verfahrensdauer sowohl in bezug auf die verwaltungsrechtlichen Kassationsklagen als auch in bezug auf die sogenannten objektiven Streitverfahren gekürzt werden musste und dass alle klagenden Parteien vor dem Staatsrat durch das rechtzeitige Einreichen eines Schriftsatzes zeigen mussten, dass sie an ihrem Interesse festhielten.