Traduction de «thans voorziet slechts » (Néerlandais → Allemand) :

Het voortduren, op het ogenblik van het verzoek tot adoptie, van de samenwoning tussen de verzoeker tot adoptie en de ouder van het kind werd tijdens de parlementaire voorbereiding van de wet van 24 april 2003 als volgt verantwoord : « De wet van 23 november 1998 tot invoering van de wettelijke samenwoning, in werking getreden op 1 januari 2000, heeft op een zekere wijze het bestaan van een vorm van samenleven buiten huwelijk erkend. Aan de andere kant gaan de laatste jaren steeds meer stemmen op om de adoptie door ongehuwde koppels mogelijk te maken en dit in het bijzonder sinds de afschaffing door de wet van 31 maart 1987 van de begrippen ' wettige ' en ' natuurlijke ' afstamming. Het feit dat een adoptie door twee personen slechts binnen een huwelijk kan geschieden werd dan ook meer en meer als incoherent aangevoeld. Ook op het stuk van adoptie moet met die evolutie rekening worden gehouden. Terwijl vroeger enkel twee echtgenoten samen hetzelfde kind konden adopteren, voorziet het ontwerp thans in de mogelijkheid dat twee niet gehuwde personen van ongelijk geslacht adopteren. Tevens zal de adoptie mogelijk zijn door een persoon van het kind of geadopteerd kind van de persoon met wie hij samenwoont (voor zover de adoptant en de persoon met wie hij samenwoont van ongelijk geslacht zijn) onder dezelfde voorwaarden en met dezelfde gevolgen als wanneer de adoptant gehuwd is met de ouder van de geadopteerde. Drie voorwaarden moeten evenwel worden vervuld. De eerste voorwaarde is dat deze personen niet met elkaar verwant mogen zijn. Bijgevolg kan een persoon niet worden geadopteerd door een zus en een broer of door een oom en zijn nicht. De tweede voorwaarde houdt verband met stabiliteit. De adoptanten moeten op het tijdstip van de indiening van het verzoek sedert ten minste drie jaar permanent samenwonen.
Das Erfordernis des beständigen Zusammenlebens des Antragstellers auf Adoption und des Elternteils des Kindes zum Zeitpunkt des Adoptionsantrags wurde während der Vorarbeiten zum Gesetz vom 24. April 2003 wie folgt begründet: « Mit dem Gesetz vom 23. November 1998 zur Einführung des gesetzlichen Zusammenwohnens, das am 1. Januar 2000 in Kraft getreten ist, wurde auf eine gewisse Weise das Bestehen einer Form des Zusammenlebens außerhalb der Ehe anerkannt. Andererseits wurde in den vergangenen Jahren immer öfter gefordert, die Adoption durch unverheiratete Paare zu ermöglichen, insbesondere seit der Abschaffung der Begriffe ' gesetzliche ' und ' natürliche ' Abstammung durch das Gesetz vom 31. März 1987. Der Umstand, dass eine Adoption durch zwei Personen nur im Rahmen einer Ehe durchgeführt werden kann, wurde somit mehr und mehr als inkohärent empfunden. Auch im Bereich der Adoption muss dieser Entwicklung Rechnung getragen werden. Während früher nur zwei Ehepartner zusammen dasselbe Kind adoptieren konnten, sieht der Entwurf nunmehr die Möglichkeit vor, dass zwei unverheiratete Personen unterschiedlichen Geschlechts adoptieren. Es wird auch möglich sein, dass eine Person das Kind oder das Adoptivkind der Person, mit der sie zusammenwohnt (insofern der Adoptierende und die Person, mit der er zusammenwohnt, unterschiedlichen Geschlechts sind) unter den gleichen Bedingungen und mit den gleichen Folgen, als wenn der Adoptierende mit dem Elternteil des Adoptierten verheiratet wäre, adoptiert. Drei Bedingungen müssen jedoch erfüllt sein. Die erste Bedingung ist, dass diese Personen nicht miteinander verwandt sein dürfen.

Terwijl in het verleden de bij artikel 19 voorgeschreven heffing automatisch verschuldigd was, zal de heffing waarin artikel 20 thans voorziet, slechts verschuldigd zijn in geval van begrotingsoverschrijding, wat een voordeel betekent voor de farmaceutische ondernemingen, aangezien de bij artikel 19 voorgeschreven heffing overigens is verlaagd; die heffing verandert ook van aard vermits zij, los van de noden van de ziekte- en invaliditeitsverzekering, een nieuw type van belasting vormt.
Während in der Vergangenheit der durch Artikel 19 vorgesehene Beitrag automatisch geschuldet gewesen sei, werde der nunmehr in Artikel 20 vorgesehene Beitrag nur im Falle der Etatüberschreitung zu zahlen sein, was ein Vorteil für die pharmazeutischen Firmen sei, da der in Artikel 19 vorgesehene Beitrag im übrigen verringert werde; dieser Beitrag ändere übrigens seine Beschaffenheit, denn er sei unabhängig vom Bedarf der Kranken- und Invalidenversicherung und stelle eine neuartige Steuer dar.

32. ziet thans geen reden om het plafond van 1,24% van het BNI, dat reeds een behoorlijke manoeuvreerruimte biedt, te wijzigen; wijst erop dat geen enkele begroting ooit ook maar in de buurt is gekomen van dit plafond, dat in 1992 onder Brits voorzitterschap door de lidstaten zelf is vastgesteld (het maximumniveau van de betalingskredieten is bereikt in 1993, met 1,18% van het BNP); onderstreept dat, hoewel het financieel kader voorziet in een percentage van 1,045% van het BNI voor de jaren 2007 - 2013, in de eerste begroting van deze periode die is aangenomen het BNI-percentage slechts 0,99% bedraagt;
32. hält es derzeit nicht für notwendig, die Haushaltsobergrenze in Höhe von 1,24 % des BNE, die bereits genügend Handlungsspielraum belässt, zu ändern; erinnert daran, dass kein Haushalt bislang an diese Obergrenze herangereicht hat, die von den Mitgliedstaaten selbst unter britischem Ratsvorsitz im Jahre 1992 vereinbart worden war, und dass die Zahlungsermächtigungen ihren Höchststand 1993 mit 1,18 % des BSP erreicht hatten; betont, dass der Finanzrahmen zwar einen Prozentsatz von 1,045 % des BNE für die Jahre 2007-2013 vorsieht, dass aber der erste Haushalt dieses Zeitraums auf dem niedrigen Stand von 0,99 % des BNE verabschiedet wurde;

Op 29 oktober 1993 heeft de Raad de richtlijn satellietapparatuur vastgesteld, die voorziet in de wederzijdse erkenning van de typegoedkeuring van satellietgrondstation-apparatuur, hetgeen inhoudt dat de fabrikanten voortaan nog slechts in één Lid-Staat een typegoedkeuring zullen moeten verkrijgen in plaats van in alle Lid-Staten zoals thans nog vereist is.
Am 29. Oktober 1993 verabschiedete der Rat die Richtlinie über Satellitenfunkanlagen,in der die gegenseitige Anerkennung der Allgemeinzulassung von Satellitenfunkanlagen vorgesehen ist, so daß die Hersteller nur noch in einem Mitgliedstaat eine Allgemeinzulassung erhalten müssen (im Gegensatz zu der heutigen Regelung, wonach die Zulassung in allen Mitgliedstaaten gewährt werden muß).