Vertaling van "uitspraak niet verschuldigd " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

de uitspraak loopt niet vooruit op de beslissing van het Hof,uitspraak doende in de hoofdzaak
die Entscheidung greift der Entscheidung des Gerichtshofes in der Hauptsache in keiner Weise vor

huursommen en concessierechten die verschuldigd zijn voor het gebruik van niet-landbouwgronden
Pachtzinsen und Konzessionsgebühren für die Nutzung nichtlandwirtschaftlicher Bodenflächen

niet voor beslag vatbaar gedeelte van de verschuldigde bedragen
unpfandbarer Teil der geschuldeten Beträge

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Krachtens de artikelen 5 en 6 van de wet van 23 december 1986 doet de bestendige deputatie uitspraak over het beroep dat tegen een gemeentelijke belasting is ingesteld; zij gaat na « of de betwiste belasting verschuldigd is en beveelt de vermindering van het ingekohierd bedrag dat ten onrechte is geheven [; zij] kan de [...] belasting niet vermeerderen ».
Aufgrund der Artikel 5 und 6 des Gesetzes vom 23. Dezember 1986 befindet der Ständige Ausschuss über Beschwerden gegen Gemeindesteuern; er prüft, « ob die angefochtene Steuer geschuldet ist, und ordnet die Befreiung von jedem in die Heberolle eingetragenen Betrag an, der zu Unrecht erhoben wurde; er darf die Besteuerung nicht erhöhen ».

« Schendt artikel 530 § 2 Wb. Venn., zoals gewijzigd door artikel 58 van de programmawet van 20 juli 2006 en artikel 88 van de wet houdende diverse bepalingen van 27 december 2006 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre bestuurders, gewezen bestuurders en feitelijke bestuurders van een naamloze vennootschap persoonlijk en hoofdelijk aansprakelijk worden gesteld voor het geheel of een deel van alle op het ogenblik van de uitspraak van het faillissement verschuldigde sociale bijdragen, bijdrageopslagen, verwijlinteresten en de vaste vergoeding bedoeld in artikel 54ter van het koninklijk besluit van 28 november 1969 tot uitvoering van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders, indien zij zich, in de loop van de periode van vijf jaar voorafgaand aan de faillietverklaring in de situatie bevonden hebben zoals beschreven in artikel 38, § 3octies, 8°, van de wet van 29 juni 1981 houdende de algemene beginselen van de sociale zekerheid voor werknemers, in deze zin geïnterpreteerd dat een grove fout wordt geacht begaan te zijn wanneer de vennootschap geleid wordt door een bestuurder of een verantwoordelijke die betrokken is geweest bij minstens twee faillissementen, vereffeningen of gelijkaardige operaties met schulden tegenover een instelling die socialezekerheidsbijdragen int, en aldus een objectieve aansprakelijkheidsregeling op grond van een niet-weerlegbaar vermoeden wordt ingevoerd, terwijl de bestuurders, gewezen bestuurders en feitelijke bestuurders van een naamloze vennootschap niet aansprakelijk kunnen worden gesteld op grond van een niet-weerlegbaar vermoeden voor een andere schuld dan de verschuldigde sociale bijdragen, bijdrageopslagen, verwijlinteresten en de vaste vergoeding bedoeld in artikel 54ter van het koninklijk besluit van 28 november 1969 tot uitvoering van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maats ...
« Verstösst Artikel 530 § 2 des Gesellschaftsgesetzbuches in der durch Artikel 58 des Programmgesetzes vom 20. Juli 2006 und Artikel 88 des Gesetzes vom 27. Dezember 2006 zur Festlegung verschiedener Bestimmungen abgeänderten Fassung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem Verwalter, ehemalige Verwalter und faktische Verwalter einer Aktiengesellschaft persönlich und gesamtschuldnerisch haftbar gemacht werden für die Gesamtheit oder einen Teil der zum Zeitpunkt der Verkündung des Konkurses geschuldeten Sozialbeiträge, Beitragszuschläge, Verzugszinsen und der Pauschalentschädigung erwähnt in Artikel 54ter des königlichen Erlasses vom 28. November 1969 zur Ausführung des Gesetzes vom 27. Juni 1969 zur Revision des Erlassgesetzes vom 28. Dezember 1944 über die soziale Sicherheit der Arbeitnehmer, wenn sie sich im Laufe eines Zeitraums von fünf Jahren vor Verkündung des Konkurses in der in Artikel 38 § 3octies Nr. 8 des Gesetzes vom 29. Juni 1981 zur Festlegung der allgemeinen Grundsätze der sozialen Sicherheit für Lohnempfänger beschriebenen Situation befunden haben, dahingehend ausgelegt, dass als schwerwiegend anzusehender Fehler die Tatsache gilt, dass die Gesellschaft von einem Verwalter oder Verantwortlichen geleitet wird, der in mindestens zwei Konkursen, Liquidationen oder gleichartigen Verrichtungen verwickelt war, die zu Schulden bei einer Einrichtung zur Einziehung von Sozialbeiträgen geführt haben, und somit eine objektive Haftungsregelung aufgrund einer nicht widerlegbaren Vermutung eingeführt wird, während die Verwalter, ehemaligen Verwalter und faktischen Verwalter einer Aktiengesellschaft nicht aufgrund einer nicht widerlegbaren Vermutung haftbar gemacht werden können für eine andere Schuld als die geschuldeten Sozialbeiträge, Beitragszuschläge, Verzugszinsen und die Pauschalentschädigung erwähnt in Artikel 54ter des königlichen Erlasses vom 28. November 1969 zur Ausführung des Gesetzes vom 27. Juni 1969 zur Revision des Erlassgesetzes vom 28. D ...

« Schendt artikel 530 § 2 Wb. Venn., zoals gewijzigd door artikel 58 van de Programmawet van 20 juli 2006 en artikel 88 van de wet houdende diverse bepalingen van 27 december 2006 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre bestuurders, gewezen bestuurders en feitelijke bestuurders van een naamloze vennootschap persoonlijk en hoofdelijk aansprakelijk worden gesteld voor het geheel of een deel van alle op het ogenblik van de uitspraak van het faillissement verschuldigde sociale bijdragen, bijdrageopslagen, verwijlinteresten en de vaste vergoeding bedoeld in artikel 54ter van het koninklijk besluit van 28 november 1969 tot uitvoering van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders, indien zij zich, in de loop van de periode van vijf jaar voorafgaand aan de faillietverklaring in de situatie bevonden hebben zoals beschreven in artikel 38, § 3octies, 8°, van de wet van 29 juni 1981 houdende de algemene beginselen van de sociale zekerheid voor werknemers, in deze zin geïnterpreteerd dat een grove fout wordt geacht begaan te zijn wanneer de vennootschap geleid wordt door een bestuurder of een verantwoordelijke die betrokken is geweest bij minstens twee faillissementen, vereffeningen of gelijkaardige operaties met schulden tegenover een instelling die socialezekerheidsbijdragen int, en aldus een objectieve aansprakelijkheidsregeling op grond van een niet-weerlegbaar vermoeden wordt ingevoerd, terwijl de bestuurders, gewezen bestuurders en feitelijke bestuurders van een naamloze vennootschap niet aansprakelijk kunnen worden gesteld op grond van een niet-weerlegbaar vermoeden voor een andere schuld dan de verschuldigde sociale bijdragen, bijdrageopslagen, verwijlinteresten en de vaste vergoeding bedoeld in artikel 54ter van het koninklijk besluit van 28 november 1969 tot uitvoering van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maats ...
« Verstösst Artikel 530 § 2 des Gesellschaftsgesetzbuches in der durch Artikel 58 des Programmgesetzes vom 20hhhhqJuli 2006 und Artikel 88 des Gesetzes vom 27hhhhqDezember 2006 zur Festlegung verschiedener Bestimmungen abgeänderten Fassung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem Verwalter, ehemalige Verwalter und faktische Verwalter einer Aktiengesellschaft persönlich und gesamtschuldnerisch haftbar gemacht werden für die Gesamtheit oder einen Teil der zum Zeitpunkt der Verkündung des Konkurses geschuldeten Sozialbeiträge, Beitragszuschläge, Verzugszinsen und der Pauschalentschädigung erwähnt in Artikel 54ter des königlichen Erlasses vom 28hhhhqNovember 1969 zur Ausführung des Gesetzes vom 27hhhhqJuni 1969 zur Revision des Erlassgesetzes vom 28hhhhqDezember 1944 über die soziale Sicherheit der Arbeitnehmer, wenn sie sich im Laufe eines Zeitraums von fünf Jahren vor Verkündung des Konkurses in der in Artikel 38 § 3octies Nr. 8 des Gesetzes vom 29hhhhqJuni 1981 zur Festlegung der allgemeinen Grundsätze der sozialen Sicherheit für Lohnempfänger beschriebenen Situation befunden haben, dahingehend ausgelegt, dass als schwerwiegend anzusehender Fehler die Tatsache gilt, dass die Gesellschaft von einem Verwalter oder Verantwortlichen geleitet wird, der in mindestens zwei Konkursen, Liquidationen oder gleichartigen Verrichtungen verwickelt war, die zu Schulden bei einer Einrichtung zur Einziehung von Sozialbeiträgen geführt haben, und somit eine objektive Haftungsregelung aufgrund einer nicht widerlegbaren Vermutung eingeführt wird, während die Verwalter, ehemaligen Verwalter und faktischen Verwalter einer Aktiengesellschaft nicht aufgrund einer nicht widerlegbaren Vermutung haftbar gemacht werden können für eine andere Schuld als die geschuldeten Sozialbeiträge, Beitragszuschläge, Verzugszinsen und die Pauschalentschädigung erwähnt in Artikel 54ter des königlichen Erlasses vom 28hhhhqNovember 1969 zur Ausführung des Gesetzes vom 27hhhhqJuni 1969 zur Revision des ...

Overigens moet, wanneer in de vordering tot schorsing de uiterst dringende noodzakelijkheid wordt aangevoerd, het recht verschuldigd bij artikel 70, § 1, 2°, en § 2, eerste lid, betaald worden, indien dit niet gebeurd is op het origineel van de vordering of van het verzoekschrift tot tussenkomst, voordat de bevoegde kamer uitspraak doet over de bevestiging van de schorsing (artikel 71, derde lid, van het besluit van de Regent van 23 augustus 1948, vervangen bij artikel 5, 1°, van het koninklijk besluit van 17 februari 1997).
Im Ubrigen muss, wenn im Aussetzungsantrag die äusserste Dringlichkeit geltend gemacht wird, die in Artikel 70 § 1 Nr. 2 und § 2 Absatz 1 festgesetzte Gebühr bezahlt werden, wenn dies nicht auf der Urschrift des Antrags oder der Interventionsklageschrift geschehen ist, bevor die zuständige Kammer über die Bestätigung der Aussetzung entscheidet (Artikel 71 Absatz 3 des Erlasses des Regenten vom 23. August 1948, ersetzt durch Artikel 5 Nr. 1 des königlichen Erlasses vom 17. Februar 1997).

Uit de motivering van de verwijzingsbeslissing, uit de formulering van de prejudiciële vraag en uit het dossier van de rechtspleging die voor de verwijzende rechter is gevoerd, blijkt dat het Hof wordt verzocht uitspraak te doen over de bestaanbaarheid van de derde zin van artikel 30, § 1, tweede lid, van de op 12 januari 1973 gecoördineerde wetten - doordat hij de Koning ertoe machtigt de essentiële elementen te bepalen van het recht verschuldigd voor het verzoekschrift dat een beroep tot nietigverklaring bij de Raad van State inleidt tegen de akten en reglementen van de onderscheiden administratieve overheden -, enerzijds, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 170, § 1, ervan en, anderzijds, met die grondwettelijke bepaling afzonderlijk gelezen.
Aus der Begründung der Verweisungsentscheidung, der Formulierung der präjudiziellen Frage und der Akte des Verfahrens vor dem vorlegenden Richter geht hervor, dass der Hof gebeten wird, über die Vereinbarkeit des dritten Satzes von Artikel 30 § 1 Absatz 2 der am 12. Januar 1973 koordinierten Gesetze, insofern er den König ermächtigt, die wesentlichen Elemente der Steuer festzulegen, die mit der einleitenden Klageschrift beim Staatsrat auf Nichtigerklärung von Akten und Verordnungen der verschiedenen Verwaltungsbehörden verbunden ist, einerseits mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit deren Artikel 170 § 1 und andererseits mit dieser Verfassungsbestimmung an sich zu befinden.

In geval van niet-betaling van een waardeschuld, zal de rechter op grond van de artikelen 1149 tot 1151 van het Burgerlijk Wetboek en rekening houdend inzonderheid met het beginsel van het integraal herstel van het nadeel, het bedrag van de verschuldigde prestatie (de « compensatoire » schadevergoeding) moeten vaststellen, door de waarde van het verschuldigde in geld te ramen « aan de hand van de wettelijk ingestelde munteenheid op het ogenblik waarop uitspraak wordt gedaan » (Cass., 26 februari 1931, Pas., 1931, I, p. 94).
Bei Nichtbegleichung einer Wertschuld muss der Richter auf der Grundlage der Artikel 1149 bis 1151 des Zivilgesetzbuches und insbesondere unter Berücksichtigung des Grundsatzes der vollständigen Wiedergutmachung des Schadens den Betrag der geschuldeten Leistung (die « Ausgleichsentschädigung ») bestimmen, indem er den Wert der geschuldeten Sache in Geld « anhand der gesetzlich geltenden Währungseinheit zum Zeitpunkt des Urteils » veranschlagt (Kass., 26. Februar 1931, Pas., 1931, I, S. 94).

De aanvrager van de rechtsbijstand wordt geacht de kosten van het geschil te kunnen dragen indien hij in een bepaalde zaak recht heeft op betaling van genoemde kosten op grond van een verzekeringspolis of een ander privaatrechtelijk instrument. Als zodanig wordt beschouwd een overeenkomst op grond waarvan de begunstigde het honorarium van zijn advocaat bij een ongunstige uitspraak niet verschuldigd is en de met het proces verband houdende kosten in dit geval door een derde worden gedragen, mits deze overeenkomst niet verboden is in de lidstaat waarin de aanvrager woonachtig is noch in de lidstaat waar de zaak wordt behandeld.
Es wird davon ausgegangen, dass der Antragsteller die Prozesskosten tragen kann, wenn er im konkreten Fall einen Anspruch auf Erstattung dieser Kosten aufgrund eines Versicherungsvertrags oder einer anderen privatrechtlichen Regelung hat. Hierzu zählt eine Vereinbarung, nach der der Empfänger die Honorare seines Anwalts nicht zu zahlen braucht, wenn das Urteil nicht zu seinen Gunsten ausfällt , und die Gerichtskosten von einem Dritten getragen werden. Voraussetzung ist, dass diese Vereinbarung weder im Wohnsitzmitgliedstaat noch im Mitgliedstaat des Gerichtsstands verboten ist.

Het staat in het kader van een door een ambtenaar ingesteld beroep niet aan het Gerecht om aan een dergelijk deskundige de bevoegdheid te delegeren, na te gaan welk bedrag aan bezoldiging, gelet op de in rechte overgelegde stukken, daadwerkelijk aan een ambtenaar verschuldigd is en rechtstreeks besluiten te nemen over de betaling van die bedragen, aangezien een dergelijke delegatie erop neerkomt dat aan die deskundige de bevoegdheid wordt verleend om uitspraak te doen over een gedeelte van het geschil.
Keinesfalls darf das Gericht im Rahmen einer Beamtensache einem solchen Sachverständigen die Befugnis übertragen, festzustellen, was einem Beamten nach den dem Gericht vorgelegten Unterlagen tatsächlich als Vergütung zusteht, und unmittelbar Entscheidungen in Bezug auf die Zahlung dieser Beträge zu treffen, da eine solche Delegation darauf hinausliefe, dass dem Sachverständigen die Befugnis übertragen würde, über einen Teil des Rechtsstreits zu entscheiden.