Traduction de «verzoekende partijen zeker » (Néerlandais → Allemand) :

Het Hof kan een wetskrachtige norm schorsen op voorwaarde dat de onmiddellijke uitvoering ervan « een moeilijk te herstellen ernstig nadeel kan berokkenen » (artikel 20, 1°, van de bijzondere wet van 6 januari 1989) zodat de verzoekende partijen dus het bestaan moeten aantonen van een risico van een nadeel, en niet een nadeel dat reeds werkelijkheid is geworden of waarvan het zeker is dat het werkelijkheid zal worden bij de inwerkingtreding van de bestreden bepaling.
Der Gerichtshof kann eine gesetzeskräftige Norm einstweilig aufheben, vorausgesetzt, dass deren unmittelbare Ausführung « einen schwer wiedergutzumachenden ernsthaften Nachteil verursachen kann » (Artikel 20 Nr. 1 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989), weshalb die klagenden Parteien das Bestehen des Risikos eines Nachteils nachweisen müssen, also nicht einen Nachteil, der sich bereits verwirklicht hat oder bei dem feststeht, dass er sich beim Inkrafttreten der angefochtenen Bestimmung verwirklichen wird.

Volgens de verzoekende partijen zorgt het feit dat vijf jaar in de tijd wordt teruggegaan om de betrokkenheid van een persoon bij een faillissement te onderzoeken, in zekere zin ervoor dat de wet een terugwerkende kracht heeft, vermits zij juridische gevolgen koppelt aan feiten die definitief verworven zijn vóór de inwerkingtreding ervan, hetgeen bovendien een discriminatie invoert tussen de aldus beoogde personen en de andere personen.
Nach Darlegung der klagenden Parteien bewirke der Umstand, dass man fünf Jahre zurückgehe, um die Beteiligung einer Person an einem Konkurs zu analysieren, gewissermaßen eine Rückwirkung des Gesetzes, da damit Rechtsfolgen mit Fakten verbunden würden, die vor seinem Inkrafttreten endgültig zustande gekommen seien, was außerdem zu einer Diskriminierung zwischen den darin erwähnten Personen und den anderen Personen führe.

De stelling van de tussenkomende partij dat er geen discriminatie is omdat een erkend boekhouder die voldoet aan de vereisten om belastingconsulent te worden meteen ook voldoet aan de vereisten om accountant te worden, gaat volgens de verzoekende partijen zeker niet op voor de bestaande erkende boekhouders, aangezien de overgangsregeling van artikel 60, § 1, enkel geldt voor de titel van belastingconsulent en niet voor die van accountant.
Die These der intervenierenden Partei, wonach keine Diskriminierung vorliege, da ein zugelassener Buchhalter, der die Bedingungen erfülle, um Steuerberater zu werden, gleichzeitig die Bedingungen erfülle, um Buchprüfer zu werden, sei gemäss den klagenden Parteien für die jetzigen zugelassenen Buchhalter sicherlich nicht aufrechtzuerhalten, da das Übergangssystem im Sinne von Artikel 60 § 1 lediglich auf den Titel als Steuerberater und nicht auf denjenigen als Buchprüfer Anwendung finde.

Het is volgens de verzoekende partijen zeker juist, zoals de Ministerraad aanvoert, dat organisaties die terecht of ten onrechte als sektarisch worden beschouwd, vaak een spiritueel, religieus of esoterisch karakter hebben.
Es sei nach Darstellung der klagenden Parteien gewiss zutreffend, wie der Ministerrat anführe, dass Organisationen, die zu Recht oder zu Unrecht als sektiererisch betrachtet würden, oft einen spirituellen, religiösen der esoterischen Charakter hätten.

Behoudens indien men aan het Hof een niet bij de wet van 6 januari 1989 voorgeschreven recht erkent om, in zekere zin op impliciete wijze, nieuwe bepalingen te vernietigen die vroegere bepalingen wijzigen, die niet op geldige wijze voor het Hof worden aangevochten, dient men ervan uit te gaan dat de verzoekende partijen, door de bepalingen van de artikelen 54 en 55, § 2, van de wet van 2 januari 2001 niet aan te vechten, niet meer doen blijken van het zeker en actueel belang dat wordt geëist bij artikel 2 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 om de bepalingen van artikel 8 van de wet van 24 december 1999 aan te vechten.
Ausser, wenn man dem Hof ein nicht im Gesetz vom 6. Januar 1989 vorgesehenes Recht auf Nichtigerklärung, gewissermassen implizit, der vor ihm nicht rechtsgültig angefochtenen neuen Bestimmungen zur Abänderung der vorherigen Bestimmungen zuerkennen wolle, müsse man feststellen, dass die klagenden Parteien, indem sie die Bestimmungen der Artikel 54 und 55 § 2 des Gesetzes vom 2. Januar 2001 nicht anföchten, nicht mehr das sichere und aktuelle Interesse nachwiesen, das Artikel 2 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 vorschreibe, um die Bestimmungen von Artikel 8 des Gesetzes vom 24. Dezember 1999 anzufechten.

De Ministerraad is van mening dat de verzoekende partijen in de zaken nrs. 1903, 1941, 1965, 1992 en de eerste verzoekende partij in de zaak nr. 1988 niet van een voldoende belang doen blijken om in rechte te treden, aangezien de aangevochten bepalingen hen niet op een rechtstreekse en zekere wijze in hun situatie raken.
Der Ministerrat ist der Auffassung, dass die klagenden Parteien in den Rechtssachen Nrn. 1903, 1941, 1965 und 1992 sowie die erste klagende Partei in der Rechtssache Nr. 1988 kein ausreichendes Interesse an der Klageerhebung nachweisen könnten, da die angefochtenen Bestimmungen ihre Lage nicht in direkter und sicherer Weise beeinträchtigten.