Vertaling van "vier willen noemen " (Nederlands → Duits) :

Ik zal niet in detail ingaan op alle betogen afzonderlijk, maar zou er graag drie of vier willen noemen.
Ohne noch einmal im Einzelnen auf all die verschiedenen Beiträge einzugehen, möchte ich nur drei oder vier hervorheben.

Commissaris, ik zou vier beginselen willen noemen waaraan we ons mijns inziens moeten houden voor een daadwerkelijk controlemechanisme.
Herr Kommissar, ich möchte Ihnen die vier Grundsätze nennen, die meiner Ansicht nach für einen wirklichen Kontrollmechanismus von Bedeutung sind.

Ik zou vier prioriteiten willen noemen waaraan we in het komende jaar aandacht moeten besteden in het veiligheids- en defensiebeleid.
Ich möchte vier Prioritäten nennen, die wir im nächsten Jahr bei der Sicherheits- und Verteidigungspolitik verfolgen sollten.

Ik zou Hongarije als voorbeeld willen noemen: in Hongarije heeft het BBP per hoofd van de bevolking in de centrale regio 110 procent van het gemiddelde in de Europese Unie bereikt, in vier van de zeven regio’s is het BBP per hoofd van de bevolking echter minder dan 45 procent van het EU-gemiddelde.
Als Beispiel möchte ich Ungarn anführen: In diesem Land hat das Pro-Kopf-BIP in der zentralen Region 110 % des Durchschnittswertes der Europäischen Union erreicht, wohingegen es in vier der sieben Regionen Ungarns unter 45 % des EU-Durchschnitts liegt.

Ik zou ten eerste de schizofrenie willen noemen, de schizofrenie van regeringsleiders, staatshoofden en ministers die voor de ministers gemiddeld op maandelijkse basis, voor staatshoofden en regeringsleiders vier keer per jaar samenkomen en samen beslissingen nemen; zonder hun toestemming kan er eigenlijk niets gebeuren in Europa; en daarna doen ze alsof ze met die hele Europese geschiedenis niets te maken hebben, waardoor natuurlijk de burgers alleen maar groot wantrouwen kunnen gaan voelen.
An erster Stelle möchte ich die Schizophrenie unter den Staats- und Regierungschefs sowie den Ministern nennen, die, im Falle der Minister, im Durchschnitt jeden Monat und, im Falle der Staats- und Regierungschefs, viermal im Jahr zusammenkommen, um gemeinsame Beschlüsse zu fassen, und ohne deren Zustimmung in Europa nichts geschehen kann.