Vertaling van "voorwaarde dat dit merk op fundamentele wijze verschilt " (Nederlands → Duits) :

17 In de eerste plaats heeft het Gerecht in punt 55 van het bestreden arrest de vaststelling dat het aangevraagde merk onderscheidend vermogen bezit, ten onrechte laten afhangen van de voorwaarde dat dit merk op fundamentele wijze verschilt van de in de handel gebruikelijke aanbiedingsvormen van verpakkingen van snoepjes, en heeft het bijgevolg voor de erkenning dat het merk onderscheidend vermogen bezit, strengere eisen gesteld dan normaal het geval is.
17 Erstens habe das Gericht in Randnummer 55 des angefochtenen Urteils die Unterscheidungskraft der angemeldeten Marke zu Unrecht davon abhängig gemacht, dass sich die Gestaltung der angemeldeten Marke wesentlich von den im Verkehr üblichen Gestaltungen für Bonbonverpackungen abhebe, und damit strengere Anforderungen gestellt als normalerweise bei Wort‑ oder Bildmarken.

Het Hof wordt verzocht te onderzoeken of dat verschil in behandeling discriminerend is doordat de schorsing door de gewone rechter geen autonome inhoudelijke toetsing van de aangevoerde grieven vereist (eerste prejudiciële vraag) en doordat de toetsing door de gewone rechter op fundamentele wijze verschilt van de toetsing door de Raad van State en de toetsing in het gemeenrechtelijke kortgeding (tweede prejudiciële vraag).
Der Hof wird gebeten zu prüfen, ob dieser Behandlungsunterschied diskriminierend sei, da die Aussetzung durch den ordentlichen Richter keine eigenständige inhaltliche Prüfung der angeführten Beschwerdegründe erfordere (erste präjudizielle Frage) und da die Prüfung durch den ordentlichen Richter sich grundlegend von der Prüfung durch den Staatsrat und der Prüfung in einem gemeinrechtlichen Eilverfahren unterscheide (zweite präjudizielle Frage).

31 In punt 55 van het bestreden arrest heeft het Gerecht geoordeeld dat „de kamer van beroep niet van een onjuiste rechtsopvatting blijk heeft gegeven door te oordelen dat ,de uiterlijke verschijningsvorm van het betrokken merk [...] niet op fundamentele wijze [verschilt] van de andere in de handel gebruikelijke aanbiedingsvormen’” en, in punt 57 van dat arrest, dat de betrokken verpakking „niet aanzienlijk [verschilt]” van de verpakkingen voor snoepgoed en karamelsnoepjes die in de handel gebruikelijk zijn.
31 In Randnummer 55 des angefochtenen Urteils hat das Gericht festgestellt, dass „die Beschwerdekammer rechtsfehlerfrei zu dem Ergebnis gelangt ist, dass ‚sich die Gestaltung der fraglichen Marke . nicht wesentlich von den im Verkehr üblichen Gestaltungen ab[hebt]‘“, und in Randnummer 57 des Urteils hat es ausgeführt, dass sich die fragliche Verpackung „nicht wesentlich von den handelsüblichen Verpackungen“ für Bonbons und Karamellbonbons „unterscheidet“.

„55 Vaststaat dat de kamer van beroep niet van een onjuiste rechtsopvatting blijk heeft gegeven door te oordelen ,dat de uiterlijke verschijningsvorm van het betrokken merk (lichtbruine of goudkleurige wikkelverpakking) niet op fundamentele wijze [verschilt] van de andere in de handel gebruikelijke aanbiedingsvormen’ (punt 14 van de [omstreden] beslissing).
„55 [Es] ist festzustellen, dass die Beschwerdekammer rechtsfehlerfrei zu dem Ergebnis gelangt ist, dass ‚sich die Gestaltung der fraglichen Marke (Wickler, hellbraune bzw. goldene Farbe) nicht wesentlich von den im Verkehr üblichen Gestaltungen ab[hebt]‘ (Randnr. 14 der [streitigen] Entscheidung).

1. Op werkplekken waar de dagelijkse persoonlijke blootstelling van een werknemer aan geluid van de ene werkdag tot de andere sterk verschilt, kunnen de Lid-Staten bij wijze van uitzondering voor werknemers die speciale taken uitvoeren, afwijkingen van artikel 5, lid 2, artikel 6, lid 1, en artikel 7, lid 1, toestaan, doch enkel op voorwaarde dat uit een toereikende controle blijkt dat het weekgemiddelde van de blootstelling van een werknemer aan geluid de in die artikelen vastgestelde waarde niet te boven gaat.
(1) Wo die Gegebenheiten des Arbeitsplatzes eine erhebliche Schwankung der täglichen persönlichen Lärmexposition eines Arbeitnehmers von einem Arbeitstag zum anderen bedingen, können die Mitgliedstaaten für Arbeitnehmer, die spezielle Arbeiten verrichten, ausnahmsweise Abweichungen von Artikel 5 Absatz 2, Artikel 6 Absatz 1 und Artikel 7 Absatz 1 zulassen, sofern der wöchentliche Durchschnittswert der Lärmexposition eines Arbeitnehmers, wie er sich aus einer angemessenen Kontrolle ergibt, den in diesen Bestimmungen festgelegten Wert nicht überschreitet.