Traduction de «waar zij door » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

gebied waar het eerder ingeschreven merk wordt beschermd | gebied waar het oudere merk wordt beschermd
Gebiet,in dem die ältere Marke Schutz genießt

ruimte waar voedsel bereid wordt overdragen | ruimte waar voedsel bereid wordt overlaten | voedselbereidingsplek overdragen | voedselbereidingsplek overhandigen
Arbeitsbereich für Lebensmittelzubereitung übergeben

bedrijf waar veel contanten omgaan | bedrijf waar veel geldverkeer in contanten plaatsvindt
bargeldintensives Unternehmen

domicilie kiezen ter plaatse waar het Gerecht gevestigd is | domicilie kiezen ter plaatse waar het Hof gevestigd is
Zustellungsanschrift am Ort des Gerichtssitzes

bederfelijke levensmiddelen [ bederfelijke voedingsmiddelen | bederfelijke waar ]
verderbliches Lebensmittel [ verderbliche Ware ]

werkomgeving creëren waar artiesten hun potentieel kunnen ontwikkelen
ein Arbeitsumfeld schaffen, in dem Künstler/Künstlerinnen ihr Potenzial ausschöpfen können

bezoekers naar interessante plekken brengen | gasten informeren waar de toeristische attracties zijn | bezoekers naar de juiste plaats escorteren | bezoekers naar interessante locaties begeleiden
Besucher zu Sehenswürdigkeiten begleiten | Gäste zu Sehenswürdigkeiten mitnehmen | Gäste an interessante Orte bringen | Gäste zu Sehenswürdigkeiten begleiten

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Zoals in B.7.3 is vermeld, worden de gerechtelijke gegevens en akten niet rechtstreeks verstuurd naar een e-mailadres maar worden zij enkel beschikbaar gesteld op een beveiligd digitaal platform waar zij door de geadresseerde kunnen worden geraadpleegd na een correcte en volledige identificatie.
Wie in B.7.3 dargelegt wurde, werden die gerichtlichen Daten und Urkunden nicht direkt an eine E-Mail-Adresse geschickt, sondern werden sie nur auf einer gesicherten digitalen Plattform zur Verfügung gestellt, wo sie durch den Adressaten eingesehen werden können nach einer korrekten und vollständigen Identifizierung.

De verwijzende rechter is in essentie van oordeel dat noch artikel 21, § 1, derde lid, van het decreet van 16 januari 2004, noch artikel 22, § 1, derde lid, van de wet van 20 juli 1971 erin voorziet dat een gemeente van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest het ereloon en de onkosten van de door de ambtenaar van de burgerlijke stand aangestelde geneesheer van een gemeentebestuur van een gemeente van het Vlaamse Gewest kan terugvorderen, aangezien het in de hem voorgelegde gevallen om overlijdens van personen gaat in een ander gewest dan waar zij zijn gedomicilieerd.
Der vorlegende Richter ist im Wesentlichen der Auffassung, dass weder in Artikel 21 § 1 Absatz 3 des Dekrets vom 16. Januar 2004, noch in Artikel 22 § 1 Absatz 3 des Gesetzes vom 20. Juli 1971 vorgesehen sei, dass eine Gemeinde der Region Brüssel-Hauptstadt die Honorare und Kosten des vom Standesbeamten beauftragten Arztes von einer Gemeindeverwaltung einer Gemeinde der Flämischen Region zurückfordern könne, da es sich in den ihm unterbreiteten Fällen um Personen handele, die in einer anderen Region verstorben seien als in derjenigen, in der sie ihren Wohnsitz hätten.

Het Avenant waarmee de in het geding zijnde wet instemt, heeft, in essentie, ten doel de afwijkende fiscale regeling voor grensarbeiders ingesteld door de Overeenkomst van 10 maart 1964 op te heffen, krachtens welke zij belastbaar waren in hun verblijfstaat, en, in beginsel, de algemene bepalingen krachtens welke zij belastbaar zijn in de Staat waar zij hun activiteiten uitoefenen op hen toepasselijk te maken (Parl. St., Senaat, 2008-2009, nr. 4-1143/1, pp. 2 tot 8).
Das durch das fragliche Gesetz gebilligte Zusatzabkommen bezweckt im Wesentlichen, die abweichende Steuerregelung für Grenzgänger aufzuheben, die durch das Abkommen vom 10. März 1964 festgelegt worden war und aufgrund deren sie in ihrem Aufenthaltsstaat besteuert wurden, und grundsätzlich auf sie die allgemeinen Bestimmungen anwendbar zu machen, gemäß denen sie in dem Staat besteuert werden, in dem sie ihre Tätigkeiten ausüben (Parl. Dok., Senat, 2008-2009, Nr. 4-1143/1, SS. 2 bis 8).

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 7 januari 2015 in zake Marcel Yabili tegen de Belgische Staat en de Dienst voor de Overzeese Sociale Zekerheid, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 15 januari 2015, heeft de Franstalige Arbeidsrechtbank te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 51 van de wet van 17 juli 1963 betreffende de overzeese sociale zekerheid de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 26 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, alsook met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met artikel 14 van dat Verdrag, in zoverre het tot gevolg heeft dat de ouderdomsrente die verschuldigd is aan de gerechtigden van vreemde nationaliteit, van wie alle met toepassing van de bepalingen van de genoemde wet gestorte bijdragen de in artikel 17 bedoelde bestemming hebben gekregen, niet wordt aangepast aan de evolutie van de kosten van levensonderhoud, noch wordt geïndexeerd indien die gerechtigden in het buitenland verblijven, terwijl de ouderdomsrente die verschuldigd is aan de gerechtigden van Belgische nationaliteit of onderdanen van landen waarmee een wederkerigheidsakkoord zal zijn gesloten, wordt aangepast aan de evolutie van de kosten van levensonderhoud en wordt geïndexeerd ongeacht het land waar zij verblijven, waardoor personen die onder gelijkwaardige voorwaarden hebben bijgedragen tot de financiering van het Belgische stelsel van de overzeese sociale zekerheid, aldus op verschillende wijze worden behandeld ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 7. Januar 2015 in Sachen Marcel Yabili gegen den belgischen Staat und das Amt für überseeische soziale Sicherheit, dessen Ausfertigung am 15. Januar 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das französischsprachige Arbeitsgericht Brüssel folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 51 des Gesetzes vom 17. Juli 1963 über die überseeische soziale Sicherheit gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 26 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte sowie mit den Artikeln 1 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention und 14 dieser Konvention, indem er dazu führt, dass die Altersrente, die den Empfängern ausländischer Staatsangehörigkeit geschuldet ist, deren in Anwendung der Bestimmungen des genannten Gesetzes gezahlte Beiträge alle den in Artikel 17 vorgesehenen Verwendungszweck erhalten haben, weder den Lebenshaltungskosten angepasst noch indexiert wird, wenn diese Empfänger im Ausland ihren Wohnort haben, während die Altersrente, die jenen Empfängern geschuldet ist, die die belgische Staatsangehörigkeit besitzen oder Staatsangehörige von Ländern sind, mit denen ein Gegenseitigkeitsabkommen abgeschlossen worden ist, den Lebenshaltungskosten angepasst und indexiert wird, unabhängig vom Land ihres Wohnortes, wobei somit Personen, die unter gleichwertigen Bedingungen zur Finanzierung der belgischen Regelung der überseeischen sozialen Sicherheit beigetragen haben, unterschiedlich behandelt werden?

Artikel 12bis van de wet van 29 april 1999 betreffende de organisatie van de elektriciteitsmarkt en artikel 15/5ter van de wet van 12 april 1965 betreffende het vervoer van gasachtige producten en andere door middel van leidingen, waar zij de rechten, verplichtingen en tarieven van de distributienetbeheerders beogen, blijven toepasselijk op het Waalse Gewest na de inwerkingtreding van de bijzondere wet van 6 januari 2014 met betrekking tot de Zesde Staatshervorming die de bevoegdheid betreffende de distributietarieven voor gas en elektriciteit aan de gewesten toewijst, onder voorbehoud van de volgende wijzigingen : 1° het woord ' commissie ' wordt vervangen door ' CWaPE '; 2° de woorden ' Kamer van volksvertegenwoordigers ' worden vervangen door de woorden ' Waals Parlement '; 3° in de eerste zin van paragraaf 2 worden de woorden ' Na overleg met de regionale regulatoren en ' opgeheven; 4° in paragraaf 14 worden de woorden ' het hof van beroep te Brussel ' vervangen door de woorden ' het hof van beroep te Luik '.
Was die Rechte, Pflichten und Tarife der Betreiber von Verteilernetzen betrifft, gelten Artikel 12bis des Gesetzes vom 29. April 1999 über die Organisation des Elektrizitätsmarkts und Artikel 15/5ter des Gesetzes vom 12. April 1965 hinsichtlich des Transportes von gasförmigen Produkten durch Leitungen weiterhin für die Wallonische Region nach dem Inkrafttreten des Sondergesetzes vom 6. Januar 2014 über die Sechste Staatsreform, durch das die Befugnis betreffend die Tarife für die Gas- und Stromversorgung den Regionen zugeteilt wird, unter Vorbehalt folgender Abänderungen: 1° das Wort ' Kommission ' wird durch ' CWaPE ' ersetzt; 2° das Wort ' Abgeordnetenkammer ' wird durch ' Wallonisches Parlament ' ersetzt; 3° in § 2, erster Satz, wird die Wortfolge ' nach Absprache mit den regionalen Regulierungsbehörden ' aufgehoben; 4° in § 14 wird ' Appellationshof von Brüssel ' durch ' Appellationshof von Lüttich ' ersetzt.

De uitzonderingen zijn: Duitsland, waar alleen een Insolvenzverfahren een grondslag biedt voor een door de richtlijn beschermde aanspraak; Griekenland, waar gevallen zijn uitgesloten waarin a) het bedrijf onder tijdelijk bestuur is geplaatst (bestuur en beheer van de schuldeisers) en b) onder curatele is gesteld zodat een vergelijk kan worden getroffen met de schuldeisers; Ierland, waar het "examinership" en de liquidatie van partnerschappen zijn uitgesloten; Hongarije, waar alleen de liquidatieprocedures ("felszámolási eljárás") onder de nationale uitvoeringswetgeving vallen; Slovenië, waar " S krajšani stečajni postopek" en "Prisilna poravnava v stečaju" zijn uitgesloten.
Die Ausnahmen sind folgende: Deutschland, wo nur das eigentliche Insolvenzverfahren einen durch die Richtlinie geschützten Anspruch begründet; Griechenland, wo Fälle ausgeschlossen sind, in denen a) das Unternehmen unter vorläufige Verwaltung gestellt wird (Gläubigerverwaltung und -management) und b) das Unternehmen unter Zwangsverwaltung gestellt wird, damit ein Kompromiss mit den Gläubigern erreicht werden kann; Irland, wo die sogenannte „Examinership“ und die Liquidation von Gesellschaften ausgeschlossen sind; Ungarn, wo nur Liquidationsverfahren („felszámolási eljárás“) unter die innerstaatlichen Umsetzungsvorschriften fallen; Slowenien, wo „Skrajšani stečajni postopek“ und „Prisilna poravnava v stečaju“ ausgeschlossen sind.

3. In afwijking van artikel 9, lid 1, is de plaats van diensten verricht door namens en voor rekening van andere handelende tussenpersonen, indien zij bemiddelen bij andere handelingen dan die bedoeld in de leden 1 en 2 en in artikel 9, lid 2, onder e), de plaats waar de handelingen worden verricht.
(3) Abweichend von Artikel 9 Absatz 1 ist der Ort der Dienstleistungen von Vermittlern, die im Namen und für Rechnung Dritter handeln, wenn sie an anderen Umsätzen als den in den Absätzen 1 und 2 und in Artikel 9 Absatz 2 Buchstabe e) genannten beteiligt sind, der Ort, an dem die Umsätze erbracht werden.

In 2013 was 43,8 % afkomstig uit Brazilië, waar 89 % van de sojateelt genetisch gemodificeerd was, 22,4 % was afkomstig uit Argentinië, waar 100 % van de sojateelt genetisch gemodificeerd was, 15,9 % was afkomstig uit de VS, waar 93 % van de sojateelt genetisch gemodificeerd was en 7,3 % was afkomstig uit Paraguay, waar 95 % van de sojateelt genetisch gemodificeerd was.
2013 kamen 43,8 % der Importe aus Brasilien, wo 89 % des angebauten Sojas GV-Soja ist, 22,4 % kamen aus Argentinien, wo zu 100 % GV-Soja angebaut wird, 15,9 % kamen aus den Vereinigten Staaten, wo der Anteil des GV-Sojaanbaus 93 % des Gesamtsojaanbaus beträgt und 7,3 % aus Paraguay, wo 95 % des angebauten Sojas GV-Soja ist.

In deze beslissing heeft de kamer van beroep herinnerd aan artikel 4 van verordening nr. 40/94 en vervolgens geoordeeld dat, bij gebreke van gebruik, de loutere vorm van een waar slechts een teken kan vormen dat de waar naar herkomst onderscheidt, indien deze vorm kenmerken heeft die voldoende verschillen van de gebruikelijke vorm van de waar zodat een potentiële koper deze vorm in de eerste plaats opvat als een aanduiding van de herkomst van de waar en niet als een weergave van de waar zelf.
In dieser Entscheidung verwies die Beschwerdekammer auf Artikel 4 der Verordnung Nr. 40/94 und führte aus, mangels Benutzung müsse die bloße Form einer Ware, wenn sie als ein Herkunftszeichen für die Ware fungieren solle, Merkmale aufweisen, durch die sie sich hinreichend von der gewöhnlichen Form der Ware unterscheide, so dass ein potenzieller Käufer sie in erster Linie als Herkunftsangabe und nicht als Verkörperung der Ware selbst ansehe.

Behoudens andersluidend besluit van de Raad zal de verplichte etiketteringsregeling vanaf 1.1.2000 naast het identificatiecodenummer tevens de vermelding van de lidstaat of het derde land waar het dier, waar het rundvlees van afkomstig is, is geboren, de lidstaten of derde landen waar het dier is gehouden, en de lidstaat of het derde land waar het dier is geslacht, verplicht stellen.
Soweit der Rat nicht anders beschließt, sind im Rahmen des obligatorischen Etikettierungssystems ab dem 1. Januar 2000 zusätzlich zur Kennummer auch der Mitgliedstaat oder das Drittland, in dem das Tier, von dem das Rindfleisch stammt, geboren wurde, die Mitgliedstaaten oder Drittländer, in denen das Tier gehalten wurde, und der Mitgliedstaat oder das Drittland, in dem das Tier geschlachtet wurde, anzugeben.