Vertaling van "wanbedrijf heeft " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

tekortkoming van een getuige of deskundige die feiten waarover hij heeft getuigd,verborgen heeft gehouden of onjuist heeft weergegeven
Verfehlung eines Zeugen oder Sachverständigen,der Tatsachen verschwiegen und(oder)falsch dargelegt hat

wanbedrijf
Vergehen

aandoening die met het milieu te maken heeft | aandoening/ziekte die met het milieu te maken heeft
Umweltbedingte Krankheit

op heterdaad ontdekt wanbedrijf
auf frischer Tat entdecktes Vergehen

wanbedrijf tegen personen
Vergehen gegen Personen

gemeenrechtelijk wanbedrijf
gemeinrechtliche Straftat

omzetting van een wanbedrijf in een overtreding
Kontraventionalisierung eines Vergehens

Besluit betreffende gevallen waarin de douane redenen heeft om te twijfelen aan de juistheid of de nauwkeurigheid van de aangegeven waarde [ DTA | BJN ]
Beschluss zu Fällen, in denen die Zollverwaltungen berechtigte Zweifel an der Richtigkeit oder Genauigkeit des angegebenen Werts haben [ DTA ]

Overeenkomstsluitende Partij die het visum heeft verleend
Vertragspartei, die den Sichtvermerk ausgestellt hat

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Artikel 56, tweede lid, van het Strafwetboek bepaalt dat de correctionele rechtbank een zwaardere straf kan uitspreken wanneer zij vaststelt dat de veroordeelde zich in staat van wettelijke herhaling bevindt doordat hij een nieuw wanbedrijf heeft gepleegd voordat vijf jaren zijn verlopen sinds hij een gevangenisstraf van ten minste één jaar heeft ondergaan of sinds die straf verjaard is.
Artikel 56 Absatz 2 des Strafgesetzbuches bestimmt, dass das Korrektionalgericht eine schwerere Strafe verhängen kann, wenn es feststellt, dass der Verurteilte sich im Zustand des gesetzlichen Rückfalls befindet, weil er ein neues Vergehen begangen hat, bevor fünf Jahre abgelaufen sind, seit ihm eine Gefängnisstrafe von mindestens einem Jahr auferlegt wurde oder seit diese Strafe verjährt ist.

« Schendt artikel 25, § 2, b), van de wet van 17 mei 2006 betreffende de externe rechtspositie van de veroordeelden tot een vrijheidsstraf en de aan het slachtoffer toegekende rechten in het raam van de strafuitvoeringsmodaliteiten, in samenhang gelezen met de artikelen 25, 56, tweede en derde lid, en 80 van het Strafwetboek en met artikel 2 van de wet van 4 oktober 1867 op de verzachtende omstandigheden, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het tot gevolg heeft dat een persoon die door een correctioneel rechtscollege is veroordeeld tot een gevangenisstraf wegens een in staat van wettelijke herhaling gepleegde, gecorrectionaliseerde misdaad die, vóór de correctionalisering ervan, strafbaar was met opsluiting van twintig tot dertig jaar, aanspraak kan maken op een voorwaardelijke invrijheidstelling nadat hij een derde van zijn straf heeft ondergaan, terwijl een persoon die, in staat van wettelijke herhaling, door een correctioneel rechtscollege is veroordeeld tot een gevangenisstraf wegens een andere gecorrectionaliseerde misdaad of een wanbedrijf, pas op een voorwaardelijke invrijheidstelling aanspraak kan maken na twee derde van zijn straf te hebben ondergaan ?
« Verstößt Artikel 25 § 2 Buchstabe b) des Gesetzes vom 17. Mai 2006 über die externe Rechtsstellung der zu einer Freiheitsstrafe verurteilten Personen und die dem Opfer im Rahmen der Strafvollstreckungsmodalitäten zuerkannten Rechte, in Verbindung mit den Artikeln 25, 56 Absätze 2 und 3 und 80 des Strafgesetzbuches und Artikel 2 des Gesetzes vom 4. Oktober 1867 über die mildernden Umstände, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern er zur Folge hat, dass eine Person, die durch ein Korrektionalgericht wegen eines im Zustand des gesetzlichen Rückfalls begangenen, korrektionalisierten Verbrechens, das vor der Korrektionalierung mit einer Zuchthausstrafe von zwanzig bis zu dreißig Jahren geahndet wurde, zu einer Gefängnisstrafe verurteilt wird, nach Verbüßung von einem Drittel ihrer Strafe eine bedingte Freilassung beanspruchen kann, während eine Person, die im Zustand des gesetzlichen Rückfalls durch ein Korrektionalgericht wegen eines anderen korrektionalisierten Verbrechens oder eines Vergehens zu einer Gefängnisstrafe verurteilt wird, erst nach Verbüßung von zwei Dritteln ihrer Strafe eine bedingte Freilassung beanspruchen kann?

- handhaaft de gevolgen van de in het geding zijnde bepaling voor de zaken waarin de rechter de verbeurdverklaring heeft uitgesproken van de zaak die heeft gediend om een misdaad of een wanbedrijf te plegen, en die reeds het voorwerp hebben uitgemaakt van een definitieve beslissing op de datum van bekendmaking van het onderhavige arrest in het Belgisch Staatsblad.
- erhält die Folgen der fraglichen Bestimmung für jene Sachen aufrecht, in denen der Richter die Einziehung der Sache, die zur Begehung eines Verbrechens oder Vergehens gedient hat, ausgesprochen hat und die am Datum der Veröffentlichung des vorliegenden Entscheids im Belgischen Staatsblatt bereits Gegenstand einer endgültigen Entscheidung waren.

Teneinde de moeilijkheden te vermijden die uit de in B.14 geformuleerde vaststelling van ongrondwettigheid kunnen voortvloeien en aldus rechtsonzekerheid te voorkomen, dienen de gevolgen van artikel 43, eerste lid, van het Strafwetboek te worden gehandhaafd voor de zaken waarin de rechter de verbeurdverklaring heeft uitgesproken van de zaak die heeft gediend om een misdaad of een wanbedrijf te plegen, en die reeds het voorwerp hebben uitgemaakt van een definitieve beslissing op de datum van bekendmaking van het onderhavige arrest in het Belgisch Staatsblad.
Um die Schwierigkeiten zu vermeiden, die sich aus der in B.14 angeführten Feststellung der Verfassungswidrigkeit ergeben könnten, und somit eine Rechtsunsicherheit zu verhindern, sind die Folgen von Artikel 43 Absatz 1 des Strafgesetzbuches für jene Sachen aufrechtzuerhalten, in denen der Richter die Einziehung der Sache, die zur Begehung eines Verbrechens oder Vergehens gedient hat, ausgesprochen hat und die am Datum der Veröffentlichung des vorliegenden Entscheids im Belgischen Staatsblatt bereits Gegenstand einer endgültigen Entscheidung waren.

De bijzondere verbeurdverklaring van een zaak die gediend heeft om een misdaad of een wanbedrijf te plegen, en waarvan de veroordeelde eigenaar is, uitgesproken met toepassing van artikel 43, eerste lid, van het Strafwetboek, is op zich niet onbestaanbaar met het recht op het ongestoord genot van eigendom, dat is gewaarborgd bij artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens.
Die Sondereinziehung einer Sache, die zur Begehung eines Verbrechens oder Vergehens gedient hat und deren Eigentümer der Verurteilte ist, ausgesprochen in Anwendung von Artikel 43 Absatz 1 des Strafgesetzbuches, ist an sich nicht unvereinbar mit dem Recht auf Achtung des Eigentums, das durch Artikel 1 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention gewährleistet wird.

Wat het derde middel in de zaak nr. 6138 betreft, dient allereerst te worden vastgesteld dat tussen de daarin vermelde categorieën van personen objectieve verschillen bestaan : een gedetineerde is veroordeeld tot een straf na het plegen van een misdrijf, terwijl een geïnterneerde wordt geïnterneerd op basis van een rechterlijke beslissing die steunt op de omstandigheid dat hij een als misdaad of wanbedrijf omschreven feit heeft gepleegd, dat hij lijdt aan een welbepaalde geestesstoornis, en dat hij wegens die geestesstoornis een gevaar vormt voor de maatschappij (artikel 9 van de Interneringswet 2014).
In Bezug auf den dritten Klagegrund in der Rechtssache Nr. 6138 ist zunächst festzustellen, dass zwischen den darin angeführten Kategorien von Personen objektive Unterschiede bestehen; ein Inhaftierter wurde nach dem Begehen eines Delikts zu einer Strafe verurteilt, während ein Internierter auf der Grundlage einer gerichtlichen Entscheidung interniert wird, die auf dem Umstand beruht, dass er eine als Verbrechen oder Vergehen qualifizierte Tat begangen hat, dass er an einer bestimmten Geistesstörung leidet und dass er wegen dieser Geistesstörung eine Gefahr für die Gesellschaft darstellt (Artikel 9 des Internierungsgesetzes 2014).

Aangezien internering echter geen straf is, maar een beschermingsmaatregel, kan het « als misdaad of wanbedrijf omschreven feit [...] waarop een gevangenisstraf is gesteld », bedoeld in artikel 9, § 1, a), van de Interneringswet 2014, niet binnen het toepassingsgebied vallen van artikel 150 van de Grondwet, dat betrekking heeft op criminele zaken.
Da die Internierung jedoch keine Strafe ist, sondern eine Schutzmaßnahme, kann die « als Verbrechen oder Vergehen qualifizierte Tat [...], die mit einer Gefängnisstrafe bestraft wird » im Sinne von Artikel 9 § 1 Buchstabe a) des Internierungsgesetzes 2014 nicht zum Anwendungsbereich von Artikel 150 der Verfassung gehören, der sich auf Kriminalsachen bezieht.

« Schendt artikel 14 van de wet van 21 december 2009 tot hervorming van het hof van assisen de artikelen 10, 11 en 23 van de Grondwet inzoverre dit met zich meebrengt dat men voor het hof van assisen geen wettelijke herhaling kan vaststellen wanneer men reeds een voorgaande veroordeling wegens het plegen van een wanbedrijf heeft opgelopen, doch de correctionele rechtbank dit wel zou kunnen doen wanneer dezelfde misdaad gecorrectionaliseerd zou worden na aanneming van verzachtende omstandigheden ?
« Verstösst Artikel 14 des Gesetzes vom 21. Dezember 2009 zur Reform des Assisenhofes gegen die Artikel 10, 11 und 23 der Verfassung, insofern er dazu führt, dass vor dem Assisenhof kein gesetzlicher Rückfall festgestellt werden kann, wenn bereits eine vorherige Verurteilung wegen Begehung eines Vergehens vorliegt, während das Korrektionalgericht dies allerdings wohl tun könnte, wenn dasselbe Verbrechen nach Annahme mildernder Umstände korrektionalisiert werden würde?

Hetzelfde geldt wanneer de schuldige, die als leerling of student is ingeschreven in een onderwijsinstelling of er was ingeschreven tijdens de zes maanden die aan de feiten zijn voorafgegaan, of die vader, moeder of familielid van die leerling of student is, of enige andere persoon is die gezag heeft over die leerling of student of hem onder zijn bewaring heeft, de misdaad of het wanbedrijf heeft gepleegd tegen een lid van het personeel of van de directie van de onderwijsinstelling, tegen de personen die de opvang van leerlingen verzorgen in een medisch-pedagogisch Instituut dat door een gemeenschap wordt ingericht of gesubsidieerd, of tegen een externe actor die door de gemeenschapsoverheden belast is met het voorkomen en het oplossen van geweld op school, in de uitoefening van hun bediening ».
Das gleiche gilt, wenn der Schuldige, der ein an einer Unterrichtsanstalt eingetragener oder während der letzten sechs Monate vor der Tat dort eingeschrieben gewesener Schüler oder Student ist, oder der Vater, die Mutter oder ein Familienmitglied dieses Schülers oder Studenten oder gleich welche andere Person, die mit der Sorge für oder der Aufsicht über diesen Schüler oder Studenten betraut ist, das Verbrechen oder das Vergehen gegen ein Mitglied des Personals oder der Direktion dieser Unterrichtsanstalt, gegen Personen, die mit der Betreuung der Schüler in einem durch die Gemeinschaft organisierten oder subventionierten medizinisch-pädagogischen Institut beauftragt sind, oder einen externen Mitwirkenden, der durch die Gemeinschaftsbehörden damit beauftragt wurde, Probleme der schulischen Gewalt zu vermeiden und zu lösen, bei der Ausübung ihrer Funktionen begangen hat ».