De Noorse autoriteiten hebben aangevoerd dat „zelfs indien de Autoriteit van oordeel is dat de praktijk (met naamswijzigingen als een procedure voor de overdracht van eigendomstitels zonder dat de verplichting in werking treedt om zegelrechten te betalen) een uitzondering op de algemene regel vormt, deze uitzondering wordt gerechtvaardigd door de aard of het algemene opzet van het belastingstelsel”.
Die norwegischen Behörden haben vorgebracht, dass „selbst wenn die Überwachungsbehörde die Praxis (der Namensänderungen als Verfahren zur Übertragung von Eigentumsrechten ohne Begründung der Pflicht zur Entrichtung der Verbrauchsteuer) als Ausnahme von der allgemeinen Regel betrachteten, diese Ausnahme doch durch die Natur und den inneren Aufbau des Systems gerechtfertigt sei“.