Traduction de «zeggen dat minister » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

dat wil zeggen | d.w.z. [Abbr.]
das heißt | d. h. [Abbr.]

nieuw product, dat wil zeggen ... een product dat alleen in de meest recente periode bestaat
neues Gut,d.h.ein erst seit jüngster Zeit existierendes Gut

Minister-President, Minister van Algemene Zaken, Minister van Financiën, Minister van Arbeid en Werkgelegenheid
Premierminister, ministre d'Etat , Minister der Finanzen, Minister für Arbeit und Beschäftigung

eerste minister | minister-president | minister | regeringsleider
Landeshauptfrau | Ministerpräsidentin | Bundeskanzlerin | Regierungsmitglied

Vice-Eerste Minister, Minister van Werkgelegenheid en Minister van Gelijke Kansen
Vizepremierminister, Minister der Beschäftigung und Minister der Chancengleichheit

minister [ kabinet van de minister ]
Minister

regeringsleider [ eerste minister | minister-president | premier ]
Regierungschef [ Bundeskanzler | Ministerpräsident | Premier | Premierminister ]

ACS-EU-Raad van ministers [ Raad ACS-EEG | Raad ACS-EG | Raad van ministers ACS-EG ]
Ministerrat AKP-EU [ Ministerrat AKP-EG | Rat AKP-EWG ]

Vice-eerste Minister en Minister van Buitenlandse Zaken
Vizepremierminister und Minister der Auswärtigen Angelegenheiten

Vice-Eerste Minister en Minister van Verkeeswezen en Overheidsbedrijven
Vizepremierminister und Minister des Verkehrswesens und der Öffentlichen Unternehmen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Die regel werd door de Eerste Minister eveneens omschreven als een « regulerend mechanisme » : « De wet moet dat regulerend mechanisme zijn en moet kunnen zeggen welke belastbare materie wordt voorbehouden aan de Staat.
Diese Regel hat der Premierminister auch als einen « Regulierungsmechanismus » beschrieben: « Das Gesetz muss dieser Regulierungsmechanismus sein und sagen können, welche Steuerangelegenheiten dem Staat vorbehalten werden.

Die regel werd door de Eerste Minister eveneens omschreven als een « regulerend mechanisme » : « De wet moet dat regulerend mechanisme zijn en moet kunnen zeggen welke belastbare materie wordt voorbehouden aan de Staat. Indien men dat niet zou doen komt men in een chaos en in alle mogelijke verwikkelingen terecht, die niets meer te maken hebben met een goed georganiseerde federale Staat of goed georganiseerde Staat » (Hand., Kamer, 22 juli 1980, p. 2707. Zie ook : ibid., p. 2708; Hand., Senaat, 28 juli 1980, pp. 2650-2651).
Diese Regel hat der Premierminister auch als einen « Regulierungsmechanismus » beschrieben: « Das Gesetz muss dieser Regulierungsmechanismus sein und sagen können, welche Steuerangelegenheiten dem Staat vorbehalten werden. Täte man dies nicht, so würde dies zu einem Chaos und allen möglichen Verwicklungen führen, die nichts mehr mit einem gut organisierten Föderalstaat oder einfach einem gut organisierten Staat zu tun haben » (Ann., Kammer, 22. Juli 1980, S. 2707. Siehe auch: ebenda, S. 2708; Ann., Senat, 28. Juli 1980, SS. 2650-2651).

Tijdens de parlementaire voorbereiding verklaarde de bevoegde minister : « De sociale werkers die de mensen met overmatige schuldenlast helpen, getuigen van de wanhoop van deze personen : het in zichzelf gekeerd zijn, de schaamte, het schaarser worden van vrienden en sociale relaties, depressie, onderconsumptie, meer bepaald op medisch vlak, de familiale spanningen die tot een breuk kunnen leiden, de marginalisering, de uitsluiting. De kinderen zijn er de eerste slachtoffers van. Het is de taak van elke geëvolueerde maatschappij deze plaag aan te pakken. Men moet benadrukken dat het doelwit wel degelijk de overmatige schuldenlast is, dit wil zeggen de onmogelijkheid het hoofd te bieden aan zijn schulden, en niet de schuldenlast » (Parl. St., Kamer, 1996-1997, nr. 1073/11, p. 3).
Während der Vorarbeiten erklärte der zuständige Minister: « Die Sozialarbeiter, die Menschen mit übermäßiger Schuldenlast helfen, berichten von der Verzweiflung dieser Personen: in sich selbst gekehrt sein, Scham, der Verlust von Freunden und sozialen Beziehungen, Depression, Unterkonsum, insbesondere auf medizinischer Ebene, familiäre Spannungen, die zu einem Bruch führen, Marginalisierung, Ausschluss. Die Kinder sind da die ersten Opfer. Es ist die Aufgabe einer entwickelten Gesellschaft, dieses Übel aufzugreifen. Es ist hervorzuheben, dass man sich in Wirklichkeit mit der übermäßigen Schuldenlast befassen muss, das heißt der Unmöglichkeit, seine Schulden zu bewältigen, und nicht der Schuldenlast » (Parl. Dok., Kammer, 1996-1997, Nr. 1073/11, S. 3).

Tijdens de bespreking in de commissie heeft de Minister voorts gepreciseerd : « Een doelstellingenovereenkomst heeft tot doel, na overleg binnen een directiecomité, de aan elkeen toegewezen taken te verduidelijken. Ter herinnering, hoewel het wel degelijk uitsluitend aan de verkozenen staat de beleidsdoelstellingen te bepalen, is het de administratie die deze moet uitvoeren, in het kader van een middelenverbintenis veeleer dan in dat van een resultaatsverbintenis. Vervolgens staat het aan de directeur-generaal, na overleg met de diensten en met name de financieel directeur en het college, die beleidsdoelstellingen operationeel te maken. [...] Indien geen akkoord wordt bereikt over de middelen wordt het advies van de gemeentesecretaris gevoegd bij de doelstellingenovereenkomst, die toch kan worden goedgekeurd door het college. Daarin zal worden vermeld dat de beleidsdoelstellingen te ambitieus zijn in verhouding tot de in de gemeente beschikbare menselijke of financiële middelen. [...] De politieke kant van de opdracht van de gemeentesecretaris wordt wel degelijk verzekerd door de verkozenen die de strategische doelstellingen bepalen. De rol van het hoofd van de administratie bestaat erin te zeggen hoe hij ze zal uitvoeren en welke menselijke en financiële middelen hij nodig heeft om die te bereiken. Het besluit van de gemeentesecretaris kan luiden dat het door het college vastgestelde doel te ambitieus is en dat die doelstellingen neerwaarts moeten worden herzien. Een verantwoordelijke dialoog wordt ingevoerd en er is duidelijk geen politieke functie voor de toekomstige directeur-generaal » (Parl. St., Waals Parlement, 2012-2013, nr. 744/23, pp. 3, 15 en 16).
Es wird ein verantwortungsvoller Dialog eingeführt, und der künftige Generaldirektor hat eindeutig keine politische Funktion » (Parl. Dok., Wallonisches Parlament, 2012-2013, Nr. 744/23, SS. 3, 15 und 16).

Op een vraag over de budgettaire impact van de maatregel antwoordt de minister : « [Wat] de weddeverhoging betreft, zij [bedraagt] minimum 2.500 euro vanaf de inwerkingtreding van het decreet. Dat is een minimum omdat elke gemeente de mogelijkheid heeft om hoger te gaan dan dat bedrag. De globale kosten kan hij niet ramen, maar hij kan wel zeggen dat het op zijn minst 2.500 vermenigvuldigd met het aantal gemeenten, maal twee, zal zijn » (ibid., pp. 32-33).
Auf die Frage nach den Haushaltsauswirkungen der Maßnahme antwortete der Minister: « Die Gehaltserhöhung beträgt wenigstens 2 500 Euro ab dem Inkrafttreten des Dekrets. Dies ist ein Mindestbetrag, denn jede Gemeinde kann über diese Summe hinausgehen. Die Gesamtkosten kann er nicht veranschlagen, doch er kann sagen, dass es mindestens 2 500, multipliziert mit der Anzahl Gemeinden, mal zwei, sein werden » (ebenda, SS. 32-33).

Volgens dhr. minister kan niemand iets dergelijks zeggen aangezien zelfs de mandatarissen van de oppositie bij dat ontwerpdecreet belang hebben, bewust als ze zijn van het NIMBY-fenomeen en van het feit dat de voorrang dient te worden gegeven aan het algemeen belang ten opzichte van het particulier belang van één persoon » (ibid., pp. 31-32).
Nach Auffassung des Ministers könne niemand solche Aussagen machen, da selbst Mandatsträger der Opposition an diesem Dekretentwurf interessiert seien, denn sie seien sich des NIMBY-Phänomens und der Tatsache bewusst, dass dem Allgemeininteresse der Vorrang vor dem privaten Interesse einer Person gegeben werden müsse » (ebenda, SS. 31-32).

Paula Lehtomäki, fungerend voorzitter van de Raad. - (FI) Mijnheer de Voorzitter, mevrouw de commissaris, dames en heren, allereerst wil ik zeggen dat minister voor Handel en Industrie Mauri Pekkarinen, onder wiens bevoegdheid dit kaderprogramma valt, hier vanavond helaas niet aanwezig kan zijn vanwege ziekte.
Paula Lehtomäki, amtierende Ratspräsidentin. – (FI) Herr Präsident, Herr Kommissar, meine Damen und Herren! Zunächst möchte ich Ihnen mitteilen, dass Mauri Pekkarinen, Minister für Wirtschaft und Industrie, zu dessen Geschäftsbereich dieses Rahmenprogramm gehört, aufgrund einer Erkrankung heute Abend leider nicht hier sein kann.

Ik denk namelijk echt – en ik zeg dit gezien mijn ervaring als voormalig minister van Justitie – dat wij met het Portugese voorzitterschap, het Sloveense voorzitterschap en nu het Franse voorzitterschap, dat wil zeggen met Rachida Dati als minister van Justitie, in Europa een mijlpaal hebben bereikt en niet op onze schreden zullen terugkeren.
Genau innerhalb dieser Redezeit möchte ich am Ende der Aussprache noch etwas sagen. Unter der portugiesischen, der slowenischen und gegenwärtig der französischen Präsidentschaft, d. h. mit Rachida Dati als Justizministerin, haben wir – und ich sage das angesichts meiner Erfahrung als früherer Justizminister – in Europa einen Punkt erreicht, an dem es kein Zurück mehr gibt.

Nu zeggen de ministers van Financiën dat ze geen geld hebben.
Nun sagen die Finanzminister: Wir haben kein Geld.

Als wij in het kader van de dopingbestrijding een communautaire actie willen beginnen, baseren wij ons onder andere op de teksten over gezondheid. Maar ook hier hebben de lidstaten, dat wil zeggen de ministers van Sport, een commissie ingesteld die moet onderzoeken wat de beste rechtsgrondslag is waarop de Commissie de dopingbestrijding kan baseren.
Bei der Bekämpfung des Doping stützen wir uns, um eine Gemeinschaftsaktion einleiten zu können, auf die Passagen im Zusammenhang mit der Gesundheit, aber auch die Mitgliedstaaten, im konkreten Fall die für Sport zuständigen Minister, haben hierfür einen Ausschuß gebildet, der die beste Rechtsgrundlage für die Bekämpfung des Doping durch die Kommission ermitteln soll.