Traduction de «zijnde een algemene » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

in gebruik zijnde landingsbaan
in Betrieb stehende Start- und Landebahn

van toepassing zijnde veiligheidsvoorschrift
gebräuchliche Sicherheitsvorschrift

evidence-based approach in de algemene praktijk | op feitenmateriaal gebaseerde aanpak in de algemene praktijk | benadering gebaseerd op wetenschappelijke feiten in de algemene praktijk | empirisch onderbouwde aanpak in de algemene praktijk
evidenzbasierter Ansatz in der allgemeinen Medizinpraxis

Algemene Directie van de Algemene Rijkspolitie
Generaldirektion der Allgemeinen Polizei des Königreichs

algemene administratieve beschikking | algemene bestuursrechtelijke beslissing | besluit van algemene strekking
allgemein anwendbare Verwaltungsentscheidung

algemene benaming | algemene internationale benaming | farmaceutische naam | gemeenschappelijke internationale benaming | internationale algemene benaming | internationale generieke benaming | verkorte chemische naam | INN [Abbr.]
chemische Kurzbezeichnung | freie internationale Kurzbezeichnung | gebräuchliche Bezeichnung | International Non-proprietary Name | internationaler Freiname | INN [Abbr.]

algemene controleprocedure | algemene inspectieprocedure | algemene onderzoeksprocedure
allgemeines Prüfverfahren

assisteren bij algemene veterinaire medische procedures | helpen bij algemene veterinaire medische procedures
bei allgemeinen veterinärmedizinischen Verfahren assistieren

verslag uitbrengen over het algemene beheer van een bedrijf | verslag uitbrengen over het algemene beheer van een onderneming
über die allgemeine Führung eines Unternehmens berichten

algemene preferenties [ algemeen preferentiestelsel | algemeen stelsel van preferenties | algemene tariefpreferenties | APS ]
allgemeine Präferenzen [ Allgemeines Präferenzsystem | allgemeine Zollpräferenzen | APS | System der allgemeinen Präferenzen ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het feit dat artikel 49/1, vierde lid, van de WCO, vanaf de inwerkingtreding van de wet van 27 mei 2013, voorziet in een bijzondere bescherming ten aanzien van sommige schuldvorderingen in de opschorting, in de context van een algemene aanpassing van de WCO, maakt het niet mogelijk te besluiten dat de in het geding zijnde bepalingen, in de versie ervan die van toepassing is voor de verwijzende rechter, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schenden.
Der Umstand, dass in Artikel 49/1 Absatz 4 des Gesetzes über die Kontinuität der Unternehmen seit dem Inkrafttreten des Gesetzes vom 27. Mai 2013 ein besonderer Schutz für bestimmte aufgeschobene Schuldforderungen im Kontext einer globalen Anpassung des Gesetzes über die Kontinuität der Unternehmen vorgesehen ist, ermöglicht nicht die Schlussfolgerung, dass durch die fraglichen Bestimmungen in ihrer vor dem vorlegenden Richter anwendbaren Fassung die Artikel 10 und 11 der Verfassung missachtet würden.

De in het geding zijnde bepaling leidt er evenwel toe dat de verzekeringsprestatie door de verzekeraar aan geen enkele begunstigde kan worden uitgekeerd in het geval waarin de verzekeringnemer die een algemene legataris heeft aangesteld maar wiens wettelijke erfgenamen niet bekend zijn, zoals te dezen, tijdens de in die bepaling bedoelde periode van twee jaar overlijdt : enerzijds, zou de algemene legataris immers geen aanspraak kunnen maken op de toepassing van artikel 110/1 van de wet van 25 juni 1992, aangezien het voordeel van die bepaling afhankelijk wordt gesteld van het verstrijken van de in de in het geding zijnde bepaling bedoelde periode van twee jaar en aangezien het overlijden van de verzekeringnemer heeft verhinderd dat die voorwaarde werd vervuld; anderzijds, hebben de wettelijke erfgenamen naar wie, zoals te dezen, in de verzekeringspolis wordt verwezen zonder dat zij bij name worden aangewezen, zich niet bekendgemaakt.
Die fragliche Bestimmung führt jedoch dazu, dass die Versicherungsleistung durch den Versicherer keinem Begünstigten gewährt werden kann, falls der Versicherungsnehmer, der einen Universalvermächtnisnehmer bestimmt hat, dessen gesetzliche Erben jedoch nicht bekannt sind, wie im vorliegenden Fall, während des in dieser Bestimmung vorgesehenen Zeitraums von zwei Jahren verstirbt; einerseits könnte der Universalvermächtnisnehmer sich nämlich nicht auf die Anwendung von Artikel 110/1 des Gesetzes vom 25. Juni 1992 berufen, da der Vorteil dieser Bestimmung vom Ablauf des in der fraglichen Bestimmung vorgesehenen Zeitraums von zwei Jahren abhängig gemacht wird und da das Ableben des Versicherungsnehmers es verhindert hat, dass diese Bedingung erfüllt wurde; andererseits haben die gesetzlichen Erben, auf die, wie im vorliegenden Fall, in der Versicherungspolice verwiesen wurde, ohne dass sie namentlich bestimmt werden, sich nicht zu erkennen gegeben.

Met de derde prejudiciële vraag wordt het Hof verzocht de bestaanbaarheid te onderzoeken van de in het geding zijnde bepaling met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in voorkomend geval in samenhang gelezen met artikel 50, § 1, van de bijzondere wet van 16 januari 1989 betreffende de financiering van de gemeenschappen en de gewesten en met artikel 3 van de wet van 16 mei 2003 tot vaststelling van de algemene bepalingen die gelden voor de begrotingen, de controle op de subsidies en voor de boekhouding van de gemeenschappen en de gewesten, alsook voor de organisatie van de controle door het Rekenhof.
In der dritten Vorabentscheidungsfrage wird der Gerichtshof gebeten, die Vereinbarkeit der fraglichen Bestimmung mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit Artikel 50 § 1 des Sondergesetzes vom 16. Januar 1989 bezüglich der Finanzierung der Gemeinschaften und Regionen und mit Artikel 3 des Gesetzes vom 16. Mai 2003 zur Festlegung der für die Haushaltspläne, die Kontrolle der Subventionen und die Buchführung der Gemeinschaften und Regionen sowie für die Organisation der Kontrolle durch den Rechnungshof geltenden allgemeinen Bestimmungen, zu prüfen.

De bijzondere wettelijke bewijswaarde die bij het in het geding zijnde artikel 62 wordt verleend aan de processen-verbaal waarvan het afschrift aan de overtreder moet worden toegezonden binnen de termijn waarin het voorziet, vormt een uitzondering op de algemene regel dat een proces-verbaal geldt als loutere inlichting, alsook op de regel van de vrije bewijslevering in strafzaken, waarbij de rechter, naar eigen overtuiging, de bewijswaarde van een bepaald element beoordeelt.
Die besondere gesetzliche Beweiskraft, die durch den fraglichen Artikel 62 den Protokollen verliehen wird, deren Abschrift dem Zuwiderhandelnden innerhalb der darin vorgesehenen Frist zugesandt werden muss, stellt eine Ausnahme zu der allgemeinen Regel dar, dass ein Protokoll als bloße Auskunft gilt, sowie zu der Regel der freien Beweisführung in Strafsachen, wobei der Richter nach seiner eigenen Überzeugung die Beweiskraft eines bestimmten Elementes beurteilt.

De verwijzende rechter wenst van het Hof te vernemen of artikel 1 van de wet van 20 juli 1971 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van mens, schendt, aangezien door het in het geding zijnde artikel niet in een uitzondering wordt voorzien op het principe dat een kind uitsluitend of hoofdzakelijk ten laste moet zijn van een in België verblijvende natuurlijke persoon, wanneer dat kind wees is geworden, terwijl voor kinderen op wie de samengeordende wetten van 19 december 1939 betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders - thans de Algemene kinderbijslagwet (AKBW) - van toepassing zijn en die wees zijn geworden een specifieke regeling geldt.
Der vorlegende Richter möchte vom Gerichtshof vernehmen, ob Artikel 1 des Gesetzes vom 20. Juli 1971 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention, verstoße, da der fragliche Artikel keine Ausnahme von dem Prinzip vorsehe, wonach ein Kind ausschließlich oder hauptsächlich einer in Belgien wohnhaften natürlichen Person zu Lasten sein müsse, wenn dieses Kind Waise geworden sei, während für Kinder, auf die die koordinierten Gesetze vom 19. Dezember 1939 über die Familienbeihilfen für Lohnempfänger - nunmehr das Allgemeine Familienbeihilfengesetz (AFBG) - anwendbar seien und die Waise geworden seien, eine spezifische Regelung gelte.

6. verzoekt de Commissie om het recht op goed bestuur te waarborgen door middel van een open, efficiënt en onafhankelijk Europees bestuur, waarbij het recht op goed bestuur, dat in artikel 41 van het Handvest van de grondrechten is gedefinieerd en aan de algemene beperkingen van artikel 51 van dat Handvest is onderworpen, wordt begrepen als zijnde het recht van eenieder op een onpartijdige, eerlijke afhandeling van zijn of haar zaken, binnen een redelijke termijn;
6. fordert die Kommission auf, das Recht auf eine gute Verwaltung durch eine offene, effiziente und unabhängige europäische Verwaltung zu garantieren, wobei das Recht auf eine gute Verwaltung, wie in Artikel 41 der Charta der Grundrechte definiert und den generellen Einschränkungen von Artikel 51 derselben Charta unterworfen, als der Anspruch jeder Person darauf verstanden wird, dass ihre Angelegenheiten unparteiisch, fair und innerhalb einer angemessenen Zeit bearbeitet werden;

B. overwegende dat het Parlement het EU-voorzitterschap in zijn resoluties van 1 februari 2007 en 26 april 2007 opriep om op korte termijn een resolutie in te dienen in de aan de gang zijnde Algemene Vergadering van de VN en het Parlement op te hoogte te stellen van de bereikte resultaten; overwegende dat er tot dusver geen resolutie aan de aan de gang zijnde Algemene Vergadering van de VN is voorgelegd,
B. in der Erwägung, dass es den EU-Vorsitz in seinen Entschließungen vom 1. Februar 2007 und vom 26. April 2007 aufgefordert hat, der derzeit tagenden Generalversammlung der Vereinten Nationen unverzüglich den Text einer Resolution zu unterbreiten und das Parlament über die erzielten Ergebnisse auf dem Laufenden zu halten; in der Erwägung, dass der laufenden Generalversammlung der Vereinten Nationen derzeit keine Entschließung vorliegt,

75. stelt vast dat het vrijwillig pensioenfonds in november 2005 475 leden telde, die maandelijks een - rechtstreeks op de algemene onkostenvergoeding ingehouden - bijdrage van EUR 948 betaalden, zijnde eenderde; tegelijkertijd betaalde het Parlement maandelijks een bijdrage van EUR 1 896 per lid;
75. stellt fest, dass der Pensionsfonds im November 2005 475 Mitglieder hatte, die einen monatlichen Beitrag - aus der allgemeinen Kostenvergütung - von 948 EUR zahlten (was einem Drittel entspricht), während das Parlament monatlich pro Mitglied 1 896 EUR dazu beisteuerte;

75. stelt vast dat het vrijwillig pensioenfonds in november 2005 475 leden telde, die maandelijks een - rechtstreeks op de algemene onkostenvergoeding ingehouden - bijdrage van 948 EUR betaalden, zijnde eenderde; tegelijkertijd betaalde het Parlement maandelijks een bijdrage van 1 896 EUR per lid;
75. stellt fest, dass der Pensionsfonds im November 2005 475 Mitglieder hatte, die einen monatlichen Beitrag - aus der allgemeinen Kostenvergütung - von 948 EUR zahlten (was einem Drittel entspricht), während das Parlament monatlich pro Mitglied 1 896 EUR dazu beisteuerte;