Traduction de «zoals de heer reinfeldt zelf » (Néerlandais → Allemand) :

Anderzijds valt, zoals de heer Albertini zelf herhaaldelijk heeft toegegeven, de taal die hij in de schriftelijke vraag aan de minister heeft gebezigd, samen met de taal in zijn eerdere vraaggesprekken.
Andererseits, wie Gabriele Albertini selbst wiederholt zugegeben hat, entsprechen die in seiner schriftlichen Anfrage an den Minister verwendeten Ausdrücke denen, die er in seinen früheren Interviews verwendet hat.

Dat zou nog eens verschil hebben gemaakt in de levens van miljoenen mensen en een stevige basis hebben gelegd voor onze economische toekomst. En toch is, zoals de heer Reinfeldt zelf zei, de agenda van Lissabon mislukt.
Das hätte die Leben von Millionen von Menschen wirklich verändert und eine feste Grundlage für unsere wirtschaftliche Zukunft geboten, und doch, wie Herr Reinfeldt selber sagte, war die Agenda von Lissabon ein Misserfolg.

Zoals de heer Engwirda zelf aangeeft, heeft hij “in ieder geval [zijn rapporten] er redelijk ongeschonden door gekregen”.
Wie Herr Engwirda selbst sagt, sei es ihm stets gelungen, dass seine eigenen Berichte ohne allzu große Änderungen angenommen wurden.

Het is overduidelijk dat bepaalde landen zich niet hebben gehouden aan het stabiliteitspact. Zoals de heer Reinfeldt vorig jaar december in antwoord op een vraag van mij heeft gezegd, is er maar één land dat het stabiliteitspact naar de letter heeft nageleefd en heeft geen enkel ander land zijn beloften gestand gedaan.
Bestimmten Ländern ist es offenkundig nicht gelungen, den Stabilitätspakt einzuhalten, aber wie Herr Reinfeldt mir im vergangenen Dezember als Antwort auf eine Frage gesagt hat, hat nur ein Land den Stabilitätspakt vorschriftsgemäß eingehalten.

Schendt artikel 65 van de wet van 16 maart 1971, in de interpretatie dat het koninklijk besluit van 10 februari 1965 niet van toepassing is op de personen die tewerkgesteld zijn door instellingen van de openbare sector die een industriële of commerciële activiteit uitoefenen, noch op hun werkgevers, de bepalingen van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk of in onderlinge samenhang gelezen, in zoverre het de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie zou verbreken tussen twee vergelijkbare groepen van werknemers en werkgevers doordat het zonder beperking in de tijd een verschil in behandeling dat niet objectief is verantwoord, in stand houdt tussen hen, namelijk, enerzijds, de werknemers (zoals de heer C. ) die werken in een instelling van de openbare sector die een commerciële activiteit uitoefent (zoals de cvba ' IGRETEC ') en die, ten laste van hun werkgever, aanspraak kunnen maken op het voordeel van de wet van 16 maart 1971 betreffende de arbeidsduur (minstens het voordeel van hoofdstuk III, afdeling 2), zelfs indien zij een leidende functie uitoefenen of een vertrouwenspost bekleden, in zoverre het koninklijk besluit van 10 februari 1965 niet van toepassing is op de werknemers die in een openbare instelling werken (en dus evenmin op de werkgevers van de openbare sector van het bedrijfsleven, zoals de cvba ' IGRETEC ') en, anderzijds, de werknemers die werken voor een werkgever van de privésector van het bedrijfsleven, die daarentegen zijn uitgesloten van het toepassingsgebied van de wet van 16 maart 1971 (althans van hoofdstuk III, afdeling 2, betreffende de arbeidsduur) indien zij een leidende functie uitoefenen of een vertrouwenspost bekleden onder de voorwaarden en binnen de grenzen die zijn voorgeschreven bij het koninklijk besluit van 10 februari 1965 ?
Verstösst Artikel 65 des Gesetzes vom 16. März 1971, dahingehend ausgelegt, dass der königliche Erlass vom 10. Februar 1965 nicht auf Personen, die von Einrichtungen des öffentlichen Sektors beschäftigt werden, die eine industrielle oder kommerzielle Tätigkeit ausüben, und auf ihre Arbeitgeber anwendbar ist, gegen die Bestimmungen der Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung miteinander, indem er die Grundsätze der Gleichheit und Nichtdiskriminierung zwischen zwei vergleichbaren Gruppen von Arbeitnehmern und Arbeitgebern aufheben würde, wobei er ohne zeitliche Begrenzung einen nicht objektiv gerechtfertigten Behandlungsunterschied zwischen beiden aufrechterhält, das heisst, einerseits den Arbeitnehmern (wie Herr C. ), die in einer Einrichtung des öffentlichen Sektors, die eine kommerzielle Tätigkeit ausübt (wie zum Beispiel die IGRETEC Gen.mbH), tätig sind und die zu Lasten ihres Arbeitgebers den Vorteil des Gesetzes vom 16. März 1971 bezüglich der Arbeitszeit (wenigstens den Vorteil von Kapitel III Abschnitt II) für sich beanspruchen können, und zwar auch dann, wenn sie einen Führungs- beziehungsweise Vertrauensposten haben, insofern der königliche Erlass vom 10. Februar 1965 nicht auf Arbeitnehmer anwendbar ist, die in einer öffentlichen Einrichtung tätig sind (und somit auch nicht auf die Arbeitgeber des öffentlichen Sektors der Wirtschaft, wie die IGRETEC Gen.mbH), und andererseits den Arbeitnehmern, die für Rechnung eines Arbeitgebers des Privatsektors der Wirtschaft tätig sind, die ihrerseits vom Anwendungsbereich des Gesetzes vom 16. März 1971 (wenigstens von Kapitel III Abschnitt II bezüglich der Arbeitszeit) ausgeschlossen sind, wenn sie einen Führungs- beziehungsweise Vertrauensposten haben, unter den Bedingungen und innerhalb der Grenzen, die durch den königlichen Erlass vom 10. Februar 1965 vorgeschrieben sind?

Zoals de heer Reinfeldt hier vandaag heeft gezegd, heeft de EU beloofd een redelijke bijdrage te leveren.
Genau wie Herr Reinfeldt heute hier gesagt hat: die EU hatte versprochen, einen sinnvollen Beitrag zu leisten.

Ik moet echter zeggen dat ik de algemene kritiek van de heer Hughes niet deel. Ik heb begrip voor de reactie van het Parlement, maar zoals de heer Hughes zelf toegaf is dit een facetrijk en uiterst moeilijk vraagstuk. De situatie verschilt namelijk sterk van land tot land.
Ich muss allerdings sagen, dass ich nicht die ganze Kritik von Herrn Hughes akzeptiere; ich verstehe die Reaktion des Parlaments auf diese konkrete Angelegenheit, die, wie auch Herr Hughes zugegeben hat, äußerst komplex und schwierig ist, da sich die Situation von Land zu Land erheblich unterscheidet.

Zoals de heer Busquin zelf stelt: "Europa kan niet staande houden dat het in de kenniseconomie voorop wil lopen, en tegelijkertijd veel minder kennis genereren dan zijn concurrenten".
Als Forschungskommissar sieht Philippe Busquin es so: "Europa kann nicht den Anspruch erheben, eine führende Stellung in der Wissensgesellschaft einzunehmen und gleichzeitig weitaus weniger Wissen produzieren als seine Mitbewerber".