Veel van wat we hier zeggen wordt immers tegengesproken door wat de Europese regeringen in onze hoofdsteden doen. Door wat mijnheer Sarkozy, mevrouw Merkel, en politici zoals de heer Sócrates in mijn eigen land – Portugal – doen. Die laatste heeft onlangs bij een bezoek van de Chinese premier aan Lissabon een demonstratie naar een andere locatie gedirigeerd, zodat de Chinese premier niet oog in oog zou komen te staan met mensen die tegen zijn regime protesteerden. Het komt er dan op neer dat Europa meewerkt aan de droomwereld die de Chinese leiders voor zichzelf hebben gecreëerd. In die wereld is er ge
en oppositie, omdat één ontwikkelingsmodel goed is voor iedereen: i ...[+++]n Peking, Sjanghai, Guangzhou, de Oeigoerse autonome regio Xinjiang of Tibet.
Mit anderen Worten, es ist Europa selbst, das fortwährend zu dieser Traum- oder Fantasiewelt beiträgt, die sich die chinesischen Machthaber selbst aufbauen, in der es keine Opposition gibt und in der ein Entwicklungsmodell überall angewendet werden kann, sei es in Peking, Shanghai, Guangzhou, im Uigurischen Autonomen Gebiet Xinjiang oder in Tibet.
