Traduction de «advocaat-generaal staat » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

advocaat-generaal
avocat général

eerste advocaat-generaal
premier avocat général

advocaat-generaal bij het Hof van Cassatie
avocat général près la Cour de cassation

conclusie van de advocaat-generaal
conclusions de l'avocat général

lid van het Hof van Justitie (EU) [ EU-advocaat-generaal | EU-griffier | EU-rechter | lid van het Hof van Justitie ]
membre de la Cour de justice (UE) [ avocat général (CJUE) | greffier (CJUE) | juge (CJUE) | membre Cour de justice CE ]

afwezigheid van een advocaat-generaal
absence d'un avocat général

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Volgens de advocaat-generaal staat een sociale last dus kennelijk in verband met het sociale woonbeleid van een lidstaat en de financiering ervan, die het Hof reeds als een dwingende reden van algemeen belang heeft erkend.
Pour l'avocat général, il semble ainsi qu’une charge sociale soit liée à la politique du logement social d’un État membre et au financement de celle-ci, ce que la Cour a déjà reconnu comme étant une raison impérieuse d’intérêt général.

­ de commissaris-generaal van de Staat ontvangt de wedde van advocaat-generaal bij het hof van beroep van hun rechtsgebied;
­ le commissaire général de l'État perçoit le traitement d'avocat général près la cour d'appel de son ressort;

Hooggeplaatste Belgische juristen, namelijk advocaat-generaal Raoul Hayoit de Termicourt en minister van Staat en ere-procureur-generaal Jean Servais, hebben eind 1940 adviezen uitgebracht waarbij het licht op groen werd gezet voor de collaboratie van de Belgische overheidsinstanties met de anti-Joodse maatregelen.
Fin 1940, des juristes belges haut placés, en l'occurrence l'avocat général Raoul Hayoit de Termicourt et le ministre d'État et procureur général honoraire Jean Servais, ont émis des avis qui ont donné le feu vert à la collaboration des autorités belges aux mesures anti-juives.

Teneinde de rechten van verdediging te respecteren wordt voor wat de strafrechtelijke inbreuk betreft uitdrukkelijk bepaald dat men het bewijs kan leveren dat het verkrijgen of het vervreemden van de financiële instrumenten waarop de voorkennis betrekking heeft los staat van de verkregen voorkennis, hetgeen aansluit bij de bepalingen van de Europese richtlijn 2003/6 betreffende handel met voorwetenschap en marktmanipulatie (marktmisbruik), zoals uitgelegd in de eerder vermelde conclusie van advocaat-generaal Kokott.
Pour assurer le respect des droits de la défense, il est explicitement stipulé, en ce qui concerne l'infraction pénale, que l'on peut apporter la preuve que l'acquisition ou la cession des instruments financiers sur lesquels porte l'information privilégiée est indépendante de l'information privilégiée obtenue, conformément aux dispositions de la directive européenne 2003/06 sur les opérations d'initiés et les manipulations de marché (abus de marché), comme l'expliquent les conclusions précitées de Mme Kokott, avocate générale.

In zijn conclusie van vandaag analyseert advocaat-generaal Cruz Villalón twee verschillende kwesties, namelijk 1) of een gebrek of een tekort aan middelen in een ziekenhuis in bepaalde omstandigheden kan worden gelijkgesteld met een situatie waarin het in een staat niet mogelijk is tijdig een bepaalde medische behandeling te geven die echter wel is opgenomen in de opsomming van de verstrekkingen die door het ziektekostenstelsel van die staat worden vergoed, en 2) of dat ook geldt wanneer die gebreken of tekortkomingen in de medische voorzieningen een structureel probleem vormen.
Dans ses conclusions de ce jour, l’avocat général Pedro Cruz Villalón analyse la question de savoir si (1) un défaut ou un manque de moyens dans un établissement hospitalier peut, dans certaines circonstances, être considéré comme rendant impossible, dans l’État en cause, la fourniture en temps utile d’une prestation de soins déterminée figurant parmi les prestations couvertes par le système national de protection sociale et (2) s’il en va également ainsi dans le cas où un tel défaut ou manque de moyens présente un caractère structurel.

Volgens advocaat-generaal Cruz Villalón, moet een lidstaat ermee instemmen dat een medische dienst in een andere staat van de Unie wordt ontvangen, wanneer de betrokken dienst niet op zijn eigen grondgebied kan worden verricht wegens een occasioneel en tijdelijk gebrek aan materiële middelen in zijn ziekenhuizen
Selon l’avocat général Cruz Villalón, un État membre est tenu d’autoriser la fourniture d’un service médical dans un autre État membre, lorsque l’impossibilité d’assurer la prestation de ce service sur son territoire est due à une déficience ponctuelle et transitoire de ses établissements hospitaliers

Wat de tweede onderzochte kwestie betreft, neemt de advocaat-generaal daarentegen het standpunt in dat de lidstaat geen toestemming moet geven voor het ontvangen in een andere staat van de Unie van een dienst die behoort tot de verstrekkingen die door zijn ziektekostenstelsel worden vergoed, ook al kan dit betekenen dat bepaalde medische behandelingen concreet niet kunnen worden gegeven, wanneer het gebrek aan materiële middelen die nodig zijn om de betrokken medische behandeling te verrichten, een structureel probleem vormt.
En revanche, s’agissant de la seconde question, l’avocat général considère que, lorsque le manque de moyens matériels s’inscrit dans une déficience structurelle, l’État membre n’est pas obligé d’autoriser la prestation du service dans un autre État membre, même si cela peut impliquer que certaines prestations de santé ne peuvent pas être fournies de manière effective.

De advocaat-generaal brengt de ter zake geldende rechtspraak in herinnering volgens welke een bij een stelsel voor openbare gezondheidszorg aangesloten patiënt uit een lidstaat het recht heeft om naar een andere staat van de Unie te reizen op kosten van het ziektekostenstelsel van zijn woonstaat, indien een identieke of even doeltreffende behandeling tijdig kan worden verkregen in die andere lidstaat, maar niet in de woonstaat.
L’avocat général récapitule la jurisprudence en la matière, rappelant au passage qu’un patient affilié à un régime public de santé peut, à la charge du régime de sécurité sociale de l’État de résidence, se rendre dans un autre État membre lorsqu’un traitement identique ou présentant le même degré d’efficacité ne peut lui être prodigué en temps opportun que dans l’autre État (et non dans l’État de résidence).