Ondanks de objectieve aard van het « criterium van onderscheid op grond van de rechtspersoonlijkheid en met betrekking tot het al dan niet bestaan van afgescheiden vermogens », heeft het Hof evenwel geoordeeld dat dit criterium « niet als relevant [kan] worden beschouwd in het kader van de toepassing van de in de wet betreffende de continuïteit van de ondernemingen bedoelde maatregelen en procedures, aangezien de kooplieden die hun activiteit als natuurlijke persoon uitoefenen en bijgevo
lg evenmin over een afgescheiden vermogen beschikken, van hun kant wel het voordeel van de in de in het geding zijnde wet bedoelde regeling genieten » (1
...[+++]) .
Or, malgré le caractère objectif du « critère de distinction fondé sur la personnalité morale et lié à l'existence ou non de patrimoines distincts », la Cour a toutefois estimé que « [ce critère] ne saurait être tenu pour pertinent dans le cadre de l'application des mesures et des procédures prévues par la loi relative à la continuité des entreprises dès lors que les commerçants qui exercent leur activité en personne physique et qui ne disposent en conséquence pas non plus d'un patrimoine distinct sont, quant à eux, admis au bénéfice de la réglementation prévue par la loi en cause » (1) .