Traduction de «arbitragehof beslist heeft » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Aangezien deze/dit [...] voortbouwt op het Schengenacquis, beslist Denemarken overeenkomstig artikel 4 van het bovengenoemde protocol binnen een termijn van zes maanden nadat de Raad heeft beslist over deze/dit [...] of het deze/dit in zijn nationale wetgeving zal omzetten.
Le présent [acte] développant l'acquis de Schengen, le Danemark décide, conformément à l'article 4 dudit protocole, dans un délai de six mois à partir de la décision du Conseil sur le présent [acte], s'il [le] transpose dans son droit national

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Zoals het Arbitragehof beslist heeft in zijn arrest 162/2001 van 19 december 2001, houdt het creëren van de mogelijkheid om een goed verbeurd te verklaren zonder aan de eigenaar ervan de mogelijkheid te bieden aan te tonen dat hij met het strafbaar feit niets te maken heeft en de teruggave van zijn goed te verkrijgen, bovendien een schending in van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat aldus een verschillende behandeling wordt ingevoerd ten opzichte van artikel 42 van het Strafwetboek, waarin geëist wordt dat de in beslag genomen zaak aan de veroordeelde toebehoort.
En outre, comme l'a décidé la Cour d'arbitrage dans son arrêt 162/2001 du 19 décembre 2001, autoriser la confiscation d'un bien sans permettre à son propriétaire d'établir qu'il est étranger à l'infraction et d'obtenir la restitution de son bien, viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que l'on établit une discrimination par rapport à l'article 42 du Code pénal, qui exige que la chose saisie appartienne au condamné.

De indiener wijst erop dat de bepalingen volgens de Raad van State problemen doen rijzen : zoals het Arbitragehof beslist heeft in zijn arrest 162/2001 van 19 december 2001, houdt het creëren van de mogelijkheid om een goed verbeurd te verklaren zonder aan de eigenaar ervan de mogelijkheid te bieden aan te tonen dat hij met het strafbaar feit niets te maken heeft en de teruggave van zijn goed te verkrijgen, bovendien een schending in van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet; er wordt immers een verschillende behandeling ingevoerd ten opzichte van artikel 42 van het Strafwetboek, waarin geëist wordt dat de in beslag genomen zaak aan de veroordeelde toebehoort.
L'auteur signale que selon le Conseil d'État, les dispositions suscitent des problèmes: comme l'a décidé la Cour d'arbitrage dans son arrêt 162/2001 du 19 décembre 2001, créer la possibilité de confisquer un bien sans permettre à son propriétaire de démontrer qu'il n'a rien à voir avec l'infraction et d'obtenir la restitution de son bien constitue en outre une violation des articles 10 et 11 de la Constitution; en effet, on introduit une différence de traitement au vu de l'article 42 du Code pénal, qui exige que le bien saisi revienne au condamné.

Reeds in verscheidene arresten ­ op dit ogenblik reeds drie ­, gewezen op prejudiciële vragen, heeft het Arbitragehof beslist dat het onderscheid in verjaringstermijn dat thans wordt gemaakt naargelang vorderingen tot vergoeding van schade al dan niet voortvloeien uit een misdrijf, wel objectief is doch geen redelijk verband van evenredigheid heeft met het nagestreefde doel.
À l'occasion de plusieurs arrêts ­ à l'instant déjà trois ­ rendus en réponse à des questions préjudicielles, la Cour d'arbitrage a indiqué que la distinction actuelle au niveau du délai de prescription selon que les actions en réparation d'un dommage résultent ou non d'une infraction, même si elle est objective, ne présente pas un lien raisonnable de proportionnalité avec le but poursuivi.

In zijn arrest nr. 82/2002 van 8 mei 2002, heeft het Arbitragehof beslist dat zowel in het ene als in het andere geval of het nu zou gaan om de wet van 1967 of om deze van 1971, het steeds noodzakelijk zou zijn opdat er geen discriminatie zou gebeuren, dat « de in het geding zijnde interesten beginnen te lopen vanaf de datum waarop het recht op de uitkeringen is ontstaan ».
Par son arrêt n° 82/2002 du 8 mai 2002, la Cour d'arbitrage a décidé que dans l'un et l'autre cas, qu'il s'agisse de la loi de 1967 ou de celle de 1971, il fallait, pour qu'il n'y ait pas de discrimination, que « les intérêts en cause prennent cours à la date à laquelle le droit aux indemnités est né ».

Zelfs indien dit niet de enige doelstelling was, blijft de stelling volgens P. Oversteyns overeind : weliswaar heeft het Arbitragehof beslist dat legislatieve validatie ongeoorloofd is wanneer het de enige bedoeling was de Raad van State te beletten uitspraak te doen, maar daarmee is niet gezegd dat legislatieve validatie geoorloofd is in alle andere gevallen.
Même si ce n'était pas là l'objectif unique, l'argument conserve, selon P. Oversteyns, sa valeur : certes, la Cour d'arbitrage a décidé que la validation législative était illicite lorsqu'elle avait pour seul objectif d'empêcher le Conseil d'Etat de se prononcer, mais ceci ne signifie pas que la validation législative est permise dans tous les autres cas.

De verzoekende partij heeft als bijlage bij haar memorie van antwoord een uittreksel uit de notulen van de gemeenteraad van 11 februari 1997 overgelegd waaruit blijkt dat de gemeenteraad beslist heeft volmacht aan het college van burgemeester en schepenen te verlenen om « beroep in te stellen bij het Arbitragehof en/of de Raad van State » tegen de bestreden bepaling.
En annexe à son mémoire en réponse, la partie requérante a produit un extrait du procès-verbal du conseil communal du 11 février 1997 dont il ressort que le conseil communal a décidé d'habiliter le collège des bourgmestre et échevins à « introduire un recours auprès de la Cour d'arbitrage et/ou du Conseil d'Etat » contre la disposition entreprise.

Vaststellende dat het Arbitragehof zich in zijn arrest nr. 24/97 heeft beperkt tot het niet-contradictoir karakter van het deskundigenonderzoek wanneer het een strafrechter in zijn hoedanigheid van feitenrechter is die een deskundige aanstelt, heeft de Rechtbank beslist aan het Hof de prejudiciële vraag te stellen waarvan de tekst hierboven is vermeld.
Constatant que l'arrêt n° 24/97 de la Cour d'arbitrage se limitait au caractère non contradictoire de l'expertise lorsque c'est un juge pénal en sa qualité de juge du fond qui désigne un expert, le Tribunal a décidé d'adresser à la Cour la question préjudicielle dont le texte a été reproduit plus haut.

Het Arbitragehof heeft weliswaar beslist dat wanneer zulk een bedoeling de enige doelstelling is, de legislatieve validatie ongeoorloofd is, maar daarmee is geenszins uitgesloten dat legislatieve validatie eveneens is uitgesloten wanneer zulks niet de enige bedoeling is (Arbitragehof, nrs. 67/92 en 33/93).
La Cour a certes décidé que lorsqu'un tel objectif constitue le but unique, la validation législative est illicite, mais cela n'exclut nullement que la validation législative soit également inacceptable lorsqu'elle n'a pas uniquement cet objectif (Cour d'arbitrage, nos 67/92 et 33/93).