Traduction de «arts ter dood » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Waarborgen ter bescherming van de rechten van degenen die ter dood veroordeeld kunnen worden
Garanties pour la protection des droits des personnes passibles de la peine de mort

ter dood veroordelen
condamner à mort | condamner au dernier supplice

ter dood veroordeelde
condamné à mort

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het Hooggerechtshof te Tripoli heeft de heropening bevolen van het proces tegen de vijf verpleegsters en de arts, maar het blijft nog steeds mogelijk dat zij ter dood veroordeeld worden en in dat geval zou de straf binnen 60 dagen uitvoerbaar zijn.
La Cour suprême de Tripoli a ordonné la réouverture du procès à charge de ces cinq infirmières et du médecin, mais il reste toujours possible qu'ils soient condamnés à mort et, dans ce cas, la sentence serait exécutoire dans les 60 jours.

« Art. 4 bis. — De persoon, bij wie buiten de Europese Unie een orgaan wordt ingeplant, en die kan vermoeden dat het orgaan is weggenomen in strijd met artikel 8, § 1, van deze wet of bij een ter dood veroordeelde gevangene en die tevens een vergoeding betaalt die doet vermoeden dat ze in strijd is met artikel 4 van deze wet, wordt gestraft met gevangenisstraf van drie maanden tot zes maanden en met geldboete van 500 euro tot 5000 euro of met één van die straffen alleen, tenzij hij het tegendeel kan aantonen.
« Art. 4 bis. La personne qui subit une transplantation d'organe en dehors de l'Union européenne et peut supposer que l'organe a été prélevé en violation de l'article 8, § 1 , de la présente loi, ou sur un prisonnier condamné à mort, et qui paie en outre un dédommagement tel à faire présumer qu'il est contraire au prescrit de l'article 4 de la présente loi, est punie d'une amende de 500 à 5000 euros ou de l'une de ces peines seulement, à moins qu'elle puisse apporter la preuve du contraire.

« Art. 4 bis. — De persoon, bij wie buiten de Europese Unie een orgaan wordt ingeplant, en die kan vermoeden dat het orgaan is weggenomen in strijd met artikel 8, § 1, van deze wet of bij een ter dood veroordeelde gevangene, of die een vergoeding betaalt die doet vermoeden dat ze in strijd is met artikel 4 van deze wet, wordt gestraft met gevangenisstraf van drie maanden tot zes maanden en met geldboete van 500 euro tot 5 000 euro of met één van deze straffen alleen, tenzij hij het tegendeel kan aantonen.
« Art. 4 bis. — La personne qui subit une transplantation d'organe en dehors de l'Union européenne et peut supposer que l'organe a été prélevé en violation de l'article 8, § 1 , de la présente loi, ou sur un prisonnier condamné à mort, ou qui paie un dédommagement tel à faire présumer qu'il est contraire au prescrit de l'article 4 de la présente loi, est punie d'une amende de 500 à 5 000 euros ou de l'une de ces peines seulement, à moins qu'elle puisse apporter la preuve du contraire.

De persoon die het geneesmiddel ter beschikking stelt voegt bij de notificatie bedoeld in het eerste lid een verklaring op erewoord van de voorschrijvende arts dat de geïnformeerde toestemming werd verkregen overeenkomstig de wet van 22 augustus 2002 betreffende de rechten van de patiënt, evenals de motivering dat zonder aangepaste behandeling men kan verwachten dat de dood van de patiënt op korte termijn zal plaatsvinden of dat het risico van de gevolgen te wijten aan de afwezigheid van behandeling groter zullen zijn dan het risico van de gevolgen te wijten aan het opstarten van de behandeling.
La personne qui met à disposition le médicament joint à la notification visée à l'alinéa 1 une déclaration sur l'honneur du médecin prescripteur selon laquelle le consentement éclairé a été obtenu conformément à la loi du 22 août 2002 relative aux droits du patient et la motivation selon laquelle, sans un traitement adapté, on peut estimer que le décès du patient aura lieu à brève échéance ou que le risque de séquelles suite à l'absence de traitement sera plus important que le risque de séquelles suite à l'initiation du traitement proposé.

Daarom zijn we verbijsterd over de uitspraak van 19 december 2006, waarmee de vijf Bulgaarse verpleegkundigen en de Palestijnse arts ter dood werden veroordeeld, zeer zeker omdat zij geen eerlijk proces konden krijgen in een land waar marteling gemeengoed is en waar de bevolking nog steeds lijdt onder het regime van een waanzinnige en terroristische dictator. De Libische bevolking heeft bovendien vele jaren geleden onder VN-sancties, als gevolg van de terroristische avonturen van deze dictator.
C’est pourquoi nous sommes consternés par la décision du 19 décembre 2006 concernant les cinq infirmières bulgares et le médecin palestinien; d’autant plus qu’ils n’ont pu bénéficier d’un procès équitable dans un pays où la torture est courante et où le peuple endure un dictateur fou et terroriste, après avoir souffert de longues années durant des sanctions imposées par les Nations unies à cause de ses aventures terroristes.

Dit is de tweede keer dat de Bulgaarse verpleegkundigen en de Palestijnse arts ter dood veroordeeld worden.
C’est une deuxième condamnation à mort pour les infirmières bulgares et le médecin palestinien.

94. spreekt zijn teleurstelling uit over het feit dat er geen enkel positief resultaat is geboekt bij de pogingen om de vrijlating te verkrijgen of voor een eerlijke berechting te zorgen van vijf Bulgaarse verpleegsters en een Palestijnse arts die door het Libische regime vanwege het opzettelijk besmetten van kinderen met het HIV-virus worden vastgehouden en ter dood zijn veroordeeld, op basis van bekentenissen die onder foltering zijn verkregen; merkt op dat Libië, ondanks voortdurende inspanningen van de Commissie om via politieke dialoog en door medische verzorging van de besmette kinderen een oplossing te vinden, in deze zaak nog steeds een uitdagende houding inneemt en provocerende verklaringen in de media blijft afleggen; dringt er in dit licht bij de Commissie op aan om haar beleidsinstrumenten ten aanzien van Libië te herzien teneinde een meer doeltreffende aanpak te vinden om deze kwestie spoedig op te lossen en een eind te maken aan een acht jaar durende lijdensweg en flagrante schendingen van de mensenrechten;
94. fait part de sa déception devant l'absence de tout résultat positif dans le processus visant à obtenir la libération, ou à assurer un procès équitable, des cinq infirmières bulgares et du médecin palestinien qui ont été arrêtés puis condamnés à la peine de mort par le régime libyen, sur la base d'aveux obtenus par la torture, pour avoir intentionnellement inoculé le virus du sida à des enfants; constate que malgré des efforts constants de la Commission en vue de résoudre ce problème par la voie du dialogue politique et en fournissant un traitement médical aux enfants infectés, le régime libyen reste intraitable dans cette affaire et continue de faire des déclarations provocantes dans les médias; dans ce contexte, demande instamment à la Commission de revoir ses instruments politiques vis-à-vis de la Libye afin de trouver une approche plus efficace en vue de résoudre rapidement ce problème et de mettre un terme à huit années de supplices et de violations flagrantes de droits de l'homme;

1. veroordeelt de ter dood veroordeling van vijf Bulgaarse verpleegsters, Kristiana Vulcheva, Nasya Nenova, Valentina Siropulo, Valya Chervanyashka en Snezhana Dimitrova en een Palestijnse arts, Ashraf al-Haiui, die al acht jaar in de gevangenis hebben doorgebracht in verband met de HIV/aids-zaak in het ziekenhuis van Benghazi in 1999;
1. réprouve la condamnation à mort de cinq infirmières bulgares - Kristiana Vulcheva, Nasya Nenova, Valentina Siropulo, Valya Chervenyashka, Snezhana Dimitrova - et d'un médecin palestinien, Ashraf al-Haiui, lesquels ont déjà passé huit ans en prison dans le cadre de l'affaire de l'épidémie de VIH/sida à l'hôpital de Benghazi en 1999;

Wij sluiten ons aan bij de diverse en talrijke internationale actoren die deze onrechtvaardige uitspraak van 19 december van het Libische gerecht, waarbij vijf Bulgaarse verpleegsters en een Palestijnse arts ten onrechte ter dood veroordeeld werden, met klem veroordelen.
Nous nous rallions aux nombreux acteurs internationaux qui dénoncent avec force le verdict inique rendu le 19 décembre par la justice libyenne, verdit qui condamne injustement cinq infirmières bulgares et un médecin palestinien à la peine capitale.