7. merkt op dat EU-wetgeving voor de luchtvaartsector niet het enige middel is om de rechten van de passagier te vrijwaren en te beschermen; meent dat de Gemeenschap overeenkomstig het bepaalde in artikel 153 van het EG-Verdrag de rechten
van luchtreizigers beter moet beschermen ter vrijwaring van de wezenlijke belangen van passagiers (b.v. met betrekking tot de aansprakelijkheid van luchtvaartmaatschappijen) en daarbij moet streven naar een evenwicht tussen wetgeving en vrijwillige verbintenissen van luchthavens en luchtvaartmaatschappijen ten behoeve van andere belangen (b.v. verbetering van
de kwaliteit van de ...[+++]dienstverlening), zonder uit het oog te verliezen dat de luchtvaartmaatschappijen meestal een dominerende positie innemen; wijst erop dat wetgeving de mogelijkheid biedt tot schadeloosstelling indien de rechten van de passagier niet worden gerespecteerd; 7. rappelle que la législation communautaire dans le secteur aérien n'est pas la seule option disponible pour sauvegarder et protéger les droits des passagers; estime que la Communauté devrait renforcer les droits des passagers aériens conformément aux dispositions de l'article 153 du traité CE, et ce, en inst
aurant un équilibre entre la législation relative aux intérêts essentiels des passagers aériens (par exemple, responsabilité du transporteur aérien) et les engagements volontaires des aéroports et des compagnies aériennes concernant d'autres intérêts (par exemple, renforcement de la qualité du service), mais tout en tenant compte d
...[+++]e la position dominante dans laquelle se trouvent généralement les compagnies aériennes; souligne que la législation garantit une possibilité de dédommagement si les droits des passagers ne sont pas respectés;