Zoals die is geformuleerd in de verwijzingsbeslissing verwijst de tenlastelegging I. D in het bijzonder naar artikel 5, § 2, van de wet van 4 augustus 1996, terwijl de tenlastelegging IV, volgens de verwijzende rechter, « artikel 5 van de wet beoogt, in al zijn bepalingen, en concreet een inbreuk op artikel 8 van het koninklijk besluit van 27 maart 1998 betreffende het beleid inzake het welzijn van de werknemers bij de uitvoering van hun werk verwijt ».
Telle qu'elle est formulée dans la décision de renvoi, la prévention I. D renvoie spécialement à l'article 5, § 2, de la loi du 4 août 1996 tandis que la prévention IV vise, selon le juge a quo, « l'article 5 de la loi, dans toutes ses dispositions, et reproche concrètement une infraction à l'article 8 de l'arrêté royal du 27 mars 1998 relatif à la politique du bien-être des travailleurs lors de l'exécution de leur travail ».