Traduction de «btw-wetboek blijkt » (Néerlandais → Français) :

De mogelijkheid tot delegatie van de bevoegdheid toegekend aan de minister van Financiën door artikel 84, eerste lid, van het Btw-Wetboek blijkt, zoals reeds geantwoord op de parlementaire vraag nr. 100 van 8 januari 2015 van het geachte lid, uit de voorbereidende werkzaamheden van de wet van 3 juli 1969 tot invoering van het Btw-Wetboek (Parl. St., Kamer, B.Z. 1968, 88 (1968) N. 1, Wetsontwerp tot invoering van het Btw-Wetboek, Memorie van Toelichting).
La possibilité de délégation de la compétence conférée au Ministre des Finances par l'article 84, alinéa 1er, du Code de la TVA découle, comme indiqué dans la réponse à la question parlementaire n° 100 du 8 janvier 2015 de l'honorable membre, des travaux préparatoires de la loi du 3 juillet 1969 qui a introduit le Code de la TVA (Doc. parl., Chambre, BZ 1968, 88 (1968) N. 1 du projet de Loi instaurant le Code de la taxe sur la valeur ajoutée, exposé des motifs).

De mogelijkheid tot delegatie van de bevoegdheid toegekend aan de minister van Financiën door artikel 84, eerste lid, van het Btw-Wetboek blijkt uit de voorbereidende werkzaamheden van de wet van 3 juli 1969 tot invoering van het Btw-Wetboek (Parl. St., Kamer, B.Z., 1968, 88 (1968) N. 1, Wetsontwerp tot invoering van Btw-Wetboek, Memorie van Toelichting, blz.169).
La possibilité de délégation de la compétence conférée au ministre des Finances par l'article 84, alinéa 1er, du Code de la TVA découle des travaux préparatoires de la loi du 3 juillet 1969 qui a introduit le Code de la TVA (Doc. parl., Chambre, BZ 1968, 88 (1968) N. 1 du projet de loi instaurant le Code de la taxe sur la valeur ajoutée, exposé des motifs, p. 169).

Ik kan het geachte lid meedelen dat de mogelijkheid tot delegatie van de bevoegdheid toegekend aan de minister van Financiën door artikel 84, eerste lid, van het Btw-Wetboek blijkt uit de voorbereidende werkzaamheden van de wet van 3 uli 1969 tot invoering van het Btw-Wetboek (Parl. St., Kamer, B.Z. 1968, 88 (1968), N. 1, Wetsontwerp tot invoering van het Btw-Wetboek, Memorie van Toelichting).
Je peux informer l'honorable membre que la possibilité de délégation de la compétence conférée au ministre des Finances par l'article 84, alinéa 1er, du Code de la TVA découle des travaux préparatoires de la loi du 3 juillet 1969 qui a introduit le Code de la TVA (Doc. parl., Chambre, BZ 1968, 88 (1968), N. 1 du projet de Loi instaurant le Code de la taxe sur la valeur ajoutée, exposé des motifs).

Uit de verwijzingsbeslissing en uit de elementen van het dossier blijkt dat de verzoekende partij voor de verwijzende rechter de programmawet van 5 augustus 2003 verwijt een bij de twee voormelde koninklijke besluiten vastgelegde belasting laattijdig te hebben bekrachtigd, terwijl artikel 105 van het BTW-Wetboek een onmiddellijke bekrachtiging ervan eiste.
Il ressort de la décision de renvoi et des éléments du dossier que la partie requérante devant le juge a quo reproche à la loi-programme du 5 août 2003 d'avoir confirmé tardivement un impôt établi par les deux arrêtés royaux précités alors que l'article 105 du Code de la TVA en requérait la confirmation immédiate.

Wanneer bovendien uit een controle op het vlak van inkomstenbelastingen blijkt dat het omzetcijfer van de belastingplichtige de drempel van de vrijstellingsregeling heeft overschreden, wordt deze informatie inzake btw, enerzijds, gebruikt om de belastingregeling van de belastingplichtige te wijzigen en zal hij bijgevolg verplicht worden om de normale of forfaitaire belastingregeling beoogd in artikel 56 van het Btw-Wetboek toe te passen, en anderzijds, om de handelingen die hij onder de vrijstellingsregeling van belasting heeft verricht maar die hij aan de btw had moeten onderwerpen, te regulariseren.
De plus, si un contrôle en matière d'impôt sur les revenus permet de déterminer que le chiffre d'affaires de l'assujetti a dépassé le seuil de la franchise, ces informations seront utilisées en matière de TVA, d'une part, pour modifier le régime d'imposition de l'assujetti de façon à le soumettre au régime normal ou au régime forfaitaire visé à l'article 56 du Code de la TVA et, d'autre part, pour régulariser les opérations qu'il a effectuées sous le régime de la franchise de taxe et qu'il aurait dû soumettre à la TVA.

Uit de parlementaire voorbereiding van artikel 76, § 1, van het BTW-Wetboek blijkt dat de wetgever ernaar heeft gestreefd de belangen van de Schatkist te vrijwaren en de fraude en belastingontwijking te voorkomen, « zonder evenwel de rechten van de belastingplichtige te schaden ».
Il résulte des travaux préparatoires de l'article 76, § 1, du Code de la TVA que le législateur s'est soucié de protéger les intérêts du Trésor et de prévenir la fraude et l'évasion fiscale « sans toutefois léser les droits de l'assujetti ».

Nog uit de parlementaire voorbereiding blijkt dat artikel 51, § 1, 1°, van het btw-Wetboek, zoals vervangen bij het voormelde artikel 55, « de weerspiegeling is van de huidige artikelen 2, § 1, WBTW en 50, § 1, 4° » (ibid) en dat artikel 51, § 4, van het btw-Wetboek, zoals vervangen door diezelfde bepaling, « de exacte weerspiegeling [is] van het bestaande artikel 52, laatste alinea » (ibid., p. 54).
Il ressort encore des travaux préparatoires que l'article 51, § 1, 1°, du Code de la TVA, tel qu'il a été remplacé par l'article 55 précité, « est le reflet des [actuels] articles 2, § 1, et 50, § 1, 4° » (ibid) et que l'article 51, § 4, du Code de la TVA, tel qu'il a été remplacé par cette même disposition, « est le reflet exact de l'article 52, dernier alinéa [existant] » (ibib., p. 54).

Uit de uiteenzettingen in de verzoekschriften blijkt dat het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10, 11 en 172, eerste lid, van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 13 van de richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 « betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde », van het verschil in behandeling dat door artikel 39, a), van de programmawet van 27 december 2006 (I) in het leven wordt geroepen tussen, enerzijds, de publiekrechtelijke instellingen die, als overheden, handelingen verrichten die zijn vrijgesteld van de belasting over de toegevoegde waarde (hierna : btw) krachtens artikel 44 van het btw-Wetboek en, anderzijds, de publiekrechtelijke instellingen die, als overheden, andere handelingen verrichten, in zoverre de eerstgenoemde btw-plichtig zouden zijn, terwijl laatstgenoemde dat niet zouden zijn.
Il ressort des développements des requêtes que la Cour est invitée à statuer sur la compatibilité, avec les articles 10, 11 et 172, alinéa 1, de la Constitution, lus en combinaison avec l'article 13 de la directive 2006/112/CE du Conseil du 28 novembre 2006 « relative au système commun de taxe sur la valeur ajoutée », de la différence de traitement que crée l'article 39, a), de la loi-programme (I) du 27 décembre 2006 entre, d'une part, les organismes de droit public qui accomplissent, en tant qu'autorités publiques, des opérations exemptées de la taxe sur la valeur ajoutée (ci-après : TVA) en vertu de l'article 44 du Code de la TVA et, d'autre part, les organismes de droit public qui, en tant qu'autorités publiques, accomplissent d'autres opérations, en ce que les premiers seraient assujettis à la TVA, tandis que les seconds ne le seraient pas.

Uit de feiten van het geding en de motivering van het verwijzende arrest blijkt dat de prejudiciële vraag betrekking heeft op artikel 56, § 1, van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde (hierna : BTW-Wetboek), in samenhang gelezen met de artikelen 7 en 13 van het koninklijk besluit nr. 2 van 7 november 1969 met betrekking tot de vaststelling van forfaitaire grondslagen van aanslag voor de belasting over de toegevoegde waarde.
Il ressort des faits de la cause et de la motivation de l'arrêt a quo que la question préjudicielle concerne l'article 56, § 1, du Code de la taxe sur la valeur ajoutée (ci-après : Code de la T.V. A.), lu en combinaison avec les articles 7 et 13 de l'arrêté royal n° 2 du 7 novembre 1969 relatif à l'établissement des bases forfaitaires de taxation à la taxe sur la valeur ajoutée.

Zowel uit artikel 23, § 2, van het koninklijk besluit nr. 18 als uit artikel 70, § 4, tweede lid, van het BTW-Wetboek blijkt dat indien de leverancier zijn administratieve verplichtingen correct zou hebben vervuld, hij geen overtreding zou hebben begaan en bijgevolg niet hoofdelijk aansprakelijk zou kunnen worden gesteld.
Il ressort tant de l'article 23, § 2, de l'arrêté royal n° 18 que de l'article 70, § 4, alinéa 2, du Code de la T.V. A. que si le fournisseur avait rempli correctement ses obligations administratives, il n'aurait commis aucune infraction et n'aurait par conséquent pu être tenu pour solidairement responsable.