Vertaling van "cassatie niet gegrond " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

niet-gegrond
non fondé

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Ondertussen heeft het Hof van Cassatie op 30 september 2015 in de kort geding procedure een arrest geveld, waarin zij stelt dat de middelen in cassatie niet gegrond zijn, zodat men terugvalt op het arrest van het Hof van Beroep te Brussel van 21 februari 2014, waar het Hof verklaard heeft dat het niet tot haar bevoegdheid behoort om over een dergelijke vordering van SIMIM en PLAYRIGHT te oordelen.
Entre-temps, la Cour de Cassation a rendu un arrêt le 30 septembre 2015 dans la procédure en référé, dans lequel elle juge que les moyens en cassation ne sont pas fondés, de sorte que l'on retombe sur l'arrêt de la Cour d'Appel de Bruxelles du 21 février 2014, dans lequel la Cour a déclaré qu'il ne relève pas de sa compétence de se prononcer sur une telle action de SIMIM et PLAYRIGHT.

Ofschoon in het cassatiemiddel (waarop de cassatie is gegrond) was aangevoerd dat het wegnemen van de tachograafschijf deel uitmaakte van de reden tot ontslag en dat dit wegnemen een « onwettige praktijk » was (waardoor de eiser tot cassatie wou wijzen op het « foutief » karakter van de gedraging) wordt dit door het Hof van Cassatie niet verder aangrepen.
Bien qu'il fût affirmé, dans le moyen de cassation (sur lequel se fonde le recours en cassation), que l'enlèvement du disque du tachygraphe faisait partie du motif de licenciement et que cet enlèvement constituait une « pratique illégale » (le demandeur en cassation voulant ainsi souligner le caractère « fautif » du comportement), la Cour de cassation n'a pas saisi ce moyen.

Ook het Hof van Cassatie bevestigde op 14 december 1950 dat een misdrijf tegen de uitwendige veiligheid van de Staat niet volstaat opdat een vordering tot schadevergoeding zou gegrond zijn.
Le 14 décembre 1950, la Cour de cassation a également confirmé qu'une infraction contre la sûreté extérieure de l'État ne suffit pas pour justifier une demande de dédommagement.

Het Hof van cassatie nam echter een andere standpunt in zijn arrest van 25 april 1996, waar het stelde in : « Het verzoekschrift tot vernietiging van een administratieve handeling voor de Raad van State stuit of schorst de verjaring niet van het recht om voor een burgerlijke rechtbank schadevergoeding te vorderen gegrond op een onrechtmatige overheidsdaad».
Cependant, la Cour de cassation a adopté un point de vue différent dans son arrêt du 25 avril 1996: « la requête en annulation d'un acte administratif devant le Conseil d'État n'interrompt ni ne suspend la prescription du droit de réclamer, devant un tribunal civil, une réparation pour acte public illicite» (traduction)

Wordt bij het Hof van Cassatie verzet aangetekend en verklaart het Hof dit verzet gegrond, dan heeft deze nieuwe beslissing niet noodzakelijk gevolgen voor de interne reorganisatie waartoe de voorzitter van de rechtbank besloten heeft.
Si, par hypothèse, la Cour de cassation reçoit une opposition, et la déclare fondée, cette nouvelle décision n'aura pas nécessairement d'impact sur la réorganisation interne décidée par le président du tribunal.

Verwijzend naar de in het geding zijnde bepaling, oordeelde het Hof van Cassatie verder dat, nu de vordering is gegrond op een verzekering naar gemeen recht tegen ongevallen, uit de omstandigheid dat artikel 17 van het voormelde besluit bepaalt dat de stagiairs die een beroepsopleiding ontvangen, worden verzekerd tegen de arbeidsongevallen en dat de polis hun dezelfde voordelen waarborgt als die welke ten laste van de verzekeraar zijn gelegd bij de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971, daarom nog niet volgt dat die polis wordt opgelegd bij een wet of een reglementering krachtens welke arbeidsongevallen moeten worden vergoed, zodat het bestreden arrest dat op grond van die vaststelling de arbeidsrechtbank onbevoegd acht om kennis te nemen van de vordering, de in het geding zijnde bepaling niet schendt.
Se référant à la disposition en cause, la Cour de cassation a estimé par ailleurs que, dès lors que la demande est fondée sur une assurance de droit commun contre les accidents, il ne résulte pas de la circonstance que l'article 17 de l'arrêté précité dispose que les stagiaires en formation professionnelle sont assurés contre les accidents du travail et que la police d'assurance leur garantit les mêmes avantages que ceux qui sont mis à charge de l'assureur par la loi du 10 avril 1971 sur les accidents du travail, que cette police est imposée par une législation ou une réglementation en vertu desquelles les accidents du travail doivent être indemnisés, de sorte que l'arrêté attaqué qui, sur la base de cette constatation, juge le tribunal du travail incompétent pour connaître de la demande, ne viole pas la disposition en cause.

In een arrest van 5 november 2001 (Arr. Cass., 2001, nr. 596) besliste het Hof van Cassatie allereerst dat artikel 578, 5°, van het Gerechtelijk Wetboek, op grond waarvan de arbeidsrechtbank kennis neemt van geschillen betreffende de overeenkomst voor versnelde beroepsopleiding, aan die rechtbank niet de bevoegdheid toekent om kennis te nemen van een vordering die is gegrond op een verzekeringspolis naar gemeen recht gesloten op grond van het besluit van de Franse Gemeenschapregering van 12 mei 1987 betreffende de beroepsopleiding.
Dans un arrêt du 5 novembre 2001 (Pas., 2001, n° 596) la Cour de cassation a d'abord décidé que l'article 578, 5°, du Code judiciaire, en vertu duquel le tribunal du travail connaît des contestations relatives au contrat de formation professionnelle accélérée, ne confère pas compétence à ce tribunal pour connaître d'une demande fondée sur une police d'assurance de droit commun conclue sur la base de l'arrêté du Gouvernement de la Communauté française du 12 mai 1987 relatif à la formation professionnelle.

De verwijzende rechter refereert aan een interpretatie van de artikelen 3 en 4 van de voormelde wet van 17 april 1878 die het Hof van Cassatie, dat de zaak naar de verwijzende rechter verwijst, heeft gevolgd in het arrest van 21 juni 2000 en volgens welke die artikelen, in zoverre zij toestaan dat de strafrechter schadevergoeding toekent voor door een misdrijf veroorzaakte schade, die rechter niet de mogelijkheid bieden de in artikel 29bis van de voormelde wet van 21 november 1989 bedoelde schadevergoeding toe te kennen, omdat de verplichting tot het herstel van de schade volgens die bepaling niet op een misdrijf is gegrond.
Le juge a quo se réfère à une interprétation des articles 3 et 4 de la loi du 17 avril 1878 précitée qui est donnée par la Cour de cassation dans l'arrêt du 21 juin 2000 qui le saisit et selon laquelle, en tant qu'ils autorisent le juge pénal à accorder réparation pour un dommage causé par une infraction, ils ne permettent pas à ce juge d'accorder la réparation prévue à l'article 29bis de la loi du 21 novembre 1989 précitée puisque cette disposition ne fonde pas l'obligation de réparer sur une infraction.

1992 vóór de wijziging ervan bij de wet van 4 mei 1999, zoals het door de rechtspraak werd geïnterpreteerd, vermits, zoals de minister tegelijkertijd zelf toegeeft, sedert het arrest van het Hof van Cassatie van 26 mei 1994, de verdoken winsten die niet in het vennootschapsvermogen worden teruggevonden, niet automatisch bedoeld werden in artikel 219 van het W.I. B. 1992. Met toepassing van het beginsel dat een opeenstapeling van vermoedens geen waarde heeft, zou een vermoeden immers niet het feit of het bekende element kunnen vormen waarop een nieuw vermoeden zou kunnen worden gegrond.
1992 avant sa modification par la loi du 4 mai 1999, tel qu'il a été interprété par la jurisprudence, puisque, comme le ministre l'admet lui-même en même temps, depuis l'arrêt de la Cour de cassation du 26 mai 1994, les bénéfices dissimulés qui ne se retrouvent pas dans le patrimoine de la société n'étaient pas automatiquement visés par l'article 219 du C. I. R. 1992. En effet, en application de l'adage « présomption sur présomption ne vaut », une présomption ne peut constituer le fait ou l'élément connu sur lequel pourrait se fonder une nouvelle présomption.