Vertaling van "creëert tussen belastingplichtigen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

kettingtransactie tussen belastingplichtigen
transaction en chaîne effectuée entre assujettis

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

« Schendt artikel 84ter van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde, aldus geïnterpreteerd dat de fiscale administratie de kennisgeving van de vermoedens van belastingontduiking slechts dient te verrichten voorafgaandelijk aan de vordering van de belasting in de aanvullende termijn van vier jaar, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat het een onverantwoord onderscheid creëert tussen belastingplichtigen die zich het voorwerp weten van een onderzoek naar dezelfde belastbare handelingen, waarbij de ene het voorwerp is van een onderzoek door de administratie bevoegd voor de inkomstenbelasting, en de andere het voorwerp is van een onderzoek waarbij de administratie bevoegd voor de belasting over de toegevoegde waarde betrokken is ?
« L'article 84ter du Code de la taxe sur la valeur ajoutée, interprété en ce sens que l'administration fiscale ne doit notifier les indices de fraude fiscale préalablement au recouvrement de la taxe qu'au cours du délai complémentaire de quatre ans, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il établit une distinction injustifiée entre les redevables qui font l'objet d'une enquête relative aux mêmes opérations imposables, l'un faisant l'objet d'une enquête effectuée par l'administration en charge de l'impôt sur les revenus et l'autre faisant l'objet d'une enquête dans laquelle est impliquée l'administration en charge de la taxe sur la valeur ajoutée ?

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij arrest van 5 april 2016 in zake de bvba « Multi Construction » tegen de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 21 april 2016, heeft het Hof van Beroep te Gent de volgende prejudiciële vraag gesteld: « Schendt artikel 84ter van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde, aldus geïnterpreteerd dat de fiscale administratie de kennisgeving van de vermoedens van belastingontduiking slechts dient te verrichten voorafgaandelijk aan de vordering van de belasting in de aanvullende termijn van vier jaar, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat het een onverantwoord onderscheid creëert tussen belastingplichtigen die zich het voorwerp weten van een onderzoek naar dezelfde belastbare handelingen, waarbij de ene het voorwerp is van een onderzoek door de administratie bevoegd voor de inkomstenbelasting, en de andere het voorwerp is van een onderzoek waarbij de administratie bevoegd voor de belasting over de toegevoegde waarde betrokken is ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par arrêt du 5 avril 2016 en cause de la SPRL « Multi Construction » contre l'Etat belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 21 avril 2016, la Cour d'appel de Gand a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 84ter du Code de la taxe sur la valeur ajoutée, interprété en ce sens que l'administration fiscale ne doit notifier les indices de fraude fiscale préalablement au recouvrement de la taxe qu'au cours du délai complémentaire de quatre ans, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il établit une distinction injustifiée entre les redevables qui font l'objet d'une enquête relative aux mêmes opérations imposables, l'un faisant l'objet d'une enquête effectuée par l'administration en charge de l'impôt sur les revenus et l'autre faisant l'objet d'une enquête dans laquelle est impliquée l'administration en charge de la taxe sur la valeur ajoutée ?

Artikel 7, § 1, 2°, c), creëert in beginsel dus geen verschil in behandeling tussen belastingplichtigen dat onbestaanbaar is met de artikelen 11 en 172 van de Grondwet.
L'article 7, § 1, 2°, c), ne crée donc pas, dans son principe, une différence de traitement entre contribuables, incompatible avec les articles 11 et 172 de la Constitution.

Het verschil in behandeling dat hij creëert tussen de zelfstandigen en de werknemers door dat niet te doen (eerste prejudiciële vraag) kan worden verantwoord door het feit dat, dankzij de vervaldagen die gelden voor de betaling van de inkomsten van de tweede categorie, de periode waarop die inkomsten betrekking hebben op onbetwistbare wijze kan worden vastgesteld zodat het verantwoord is, aan die belastingplichtigen, het voordeel van de in artikel 171, 5°, bedoelde gemiddelde aanslagvoet met betrekking tot het geheel van de inkomsten van het laatste vorige jaar, niet te weigeren.
Toutefois, la différence de traitement qu'il crée entre les indépendants et les salariés en ne le faisant pas (première question préjudicielle) se justifie par cela que les échéances auxquelles est soumis le payement des revenus des seconds permettent de déterminer de manière incontestable la période à laquelle ces revenus se rapportent, de sorte qu'il est justifié, à l'égard de ces contribuables, de ne pas leur refuser le bénéfice du taux moyen afférent à l'ensemble des revenus de la dernière année antérieure visée à l'article 171, 5°.

De verwijzende rechter vraagt of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre die bepaling, wat betreft de berekening van de belasting op vergoedingen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid waarvan de uitbetaling of de toekenning door toedoen van een openbare overheid of wegens het bestaan van een geschil heeft plaatsgehad na het verstrijken van het belastbaar tijdperk waarop zij in werkelijkheid betrekking hebben, een onderscheid creëert tussen, enerzijds, werknemers vallende onder de wetgeving op de arbeidsovereenkomsten of onder een soortgelijk wettelijk of reglementair statuut, en, anderzijds, andere belastingplichtigen, zoals zelfstandige ondernemers of beoefenaars van vrije beroepen.
Le juge a quo demande si la disposition en cause est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, en tant que cette disposition, en ce qui concerne le calcul de l'impôt sur les indemnités d'incapacité temporaire dont le paiement ou l'attribution n'a eu lieu, par le fait d'une autorité publique ou de l'existence d'un litige, qu'après l'expiration de la période imposable à laquelle elles se rapportent effectivement, crée une distinction entre, d'une part, les travailleurs soumis à la législation sur les contrats de travail ou à un statut légal ou réglementaire similaire et, d'autre part, les autres contribuables, tels les travailleurs indépendants et les titulaires de professions libérales.