Bijgevolg is de Koning niet bevoegd om, gelijk gesteld wordt in paragraaf 3 van het ontworpen artikel 3bis, te bepalen dat « de vergoeding voor het kopiëren voor eigen gebruik betreffende geïnformatiseerde dragers die kunnen worden aangewend voor de reproduktie van geluidswerken en audiovisuele werken, alsmede die inzake informatica-a
pparatuur welke een dergelijke reproductie mogelijk maakt, (..) vastgesteld (wordt) op 0 percent van de verkoopprijs aangerekend door de fabrikant, de intracommunautaire aankoper of de invoerder van die dragers of apparaten », dit wil zeggen om feitelijk voor die dragers en die apparaten vrijstelling van ver
...[+++]goeding te verlenen.
En conséquence, il n'est pas au pouvoir du Roi de prévoir, comme l'envisage le paragraphe 3 de l'article 3bis en projet, que « la rémunération pour copie privée applicable aux supports informatiques utilisables pour la reproduction d'oeuvres sonores et audiovisuelles ainsi qu'aux appareils informatiques permettant cette reproduction est fixée à 0 pour cent du prix de vente pratiqué par le fabricant, l'acquéreur intracommunautaire ou l'importateur de ces supports ou appareils », c'est-à-dire, en réalité, d'accorder une exemption de rémunération pour ces supports et ces appareils.