Vertaling van "door de wetgever uitgewerkte compromis kwam " (Nederlands → Frans) :

Het door de wetgever uitgewerkte compromis kwam erop neer dat de kaderleden weliswaar een afzonderlijke vertegenwoordiging kregen, maar enkel in de OR, en dan nog slechts indien de onderneming ten minste vijftien kaderleden tewerkstelt.
Le compromis trouvé par le législateur fut d'accorder certes une représentation distincte aux cadres, mais uniquement au sein du conseil d'entreprise et seulement lorsque l'entreprise occupe au moins quinze cadres.

In het amendement nr. 39 is dus de hele wetgeving uitgewerkt : de samenstelling van de kansspelcommissie, de wijze waarop de vijf soorten vergunningen worden toegekend, de beschrijving van de diverse kansspelinrichtingen, de regels in verband met de verkoop, verhuur, leasing, terbeschikkingstelling, in- en uitvoer, productie, diensten inzake onderhoud, herstelling en uitrusting van kansspelen, de levering, de maatregelen ter bescherming van spelers en gokkers en, ten slotte, ook de strafbepalingen en bepalingen omtrent waarborgen die moeten gegeven worden door de exploitant.
L'amendement nº 39 fixe donc toute la législation : la composition de la commission des jeux de hasard, la manière dont sont octroyés les cinq types de licence, la description des divers établissements de jeux de hasard, les règles de vente, de location, de leasing, de mise à disposition, d'importation et d'exportation, de production, les services d'entretien, de réparation et d'équipement de jeux de hasard, la livraison, les mesures de protection des joueurs et parieurs et, enfin, également les dispositions pénales ainsi que les dispositions relatives aux garanties que doit fournir l'exploitant.

Volgens de nieuwe wetgeving die er kwam door toedoen van toenmalig senator Stéphanie Anseeuw moet het dossier sinds 1 januari 2010 afgehandeld zijn in zes maanden.
La nouvelle législation, qui fut mise en place à l'initiative de l'ancienne sénatrice Stéphanie Anseeuw, prévoit, depuis le 1er janvier 2010,que le traitement du dossier ne peut excéder six mois.

In december 2003 hadden de drie grote Europese landen een compromis uitgewerkt met betrekking tot het hoofdkwartier. Europa kon voor zijn operaties een beroep doen op 3 types van hoofdkwartieren : hetzij een Europese cel bij de NAVO in de SHAPE zoals Tony Blair suggereerde, hetzij nationale hoofdkwartieren op operationeel niveau, zoals die in slechts vijf staten bestaan, namelijk Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië en Griekenland, hetzij die burgerlijk-militaire eenheid die de generale staf van de Europese Unie heeft mogen oprichten ten gevolge van dat compromis. Dat is in feite wat nog is overgebleven van het voorstel tot oprichting van een hoofdkwartier in Tervuren dat gedaan werd door de groep van vier op de Chocoladetop van april 2003.
En décembre 2003, les trois grands pays européens avaient élaboré un compromis sur les quartiers généraux en se donnant la possibilité pour l'Europe d'utiliser trois types de QG pour ses opérations: soit une cellule européenne créée à l'OTAN, au SHAPE, comme l'a suggéré Tony Blair, soit des QG nationaux de niveau opérationnel — seuls cinq États en disposent: l'Allemagne, la France, La Grande-Bretagne, l'Italie et la Grèce —, soit cette petite cellule civilo-militaire que l'état-major de l'Union européenne a été autorisé à créer à la suite de ce compromis et qui était le résidu de la grande proposition du quartier général de Tervuren, proposé par le groupe des quatre lors du « sommet chocolat » en avril 2003.

De wetgever van 1964 heeft evenwel gemeend het van de artikelen 1382 en volgende van het Burgerlijk Wetboek afwijkende stelsel van forfaitaire schadeloosstelling voor ongevallen op de weg naar en van het werk niet langer te moeten handhaven op grond van de overwegingen dat de moeilijkheden inzake bewijslast van dat soort van ongevallen niet geheel onoverkomelijk meer waren, dat door de werkgevers meer en meer vervoer naar het werk werd georganiseerd, dat dergelijke ongevallen zowel in aantal als in ernst waren toegenomen en dat de beperking van de schadeloosstelling in feite ten goede kwam aan de verzekeringsinstelling waarbij de voor het ongeval aansprakelijke persoon zich verplicht tegen een onbeperkt risico had verzekerd, terwijl het risico door de bepalingen van de wet van 1903 op de arbeidsongevallen werd beperkt (Parl. St., Kamer, 1962-1963, nr. 593/1, p. 2, en nr. 593/2, p. 2).
Le législateur de 1964 a toutefois estimé ne pas devoir maintenir le régime d'indemnisation forfaitaire des accidents survenus sur le chemin du travail, dérogatoire aux articles 1382 et suivants du Code civil, considérant que les difficultés de preuve n'étaient plus totalement insurmontables pour cette sorte d'accidents, que les employeurs organisaient de plus en plus fréquemment des transports vers le lieu du travail, que ces accidents avaient augmenté tant en nombre qu'en gravité et que cette limitation de l'indemnisation bénéficiait en fait à l'organisme assureur avec qui l'auteur de l'accident avait obligatoirement contracté en vue de couvrir un risque illimité alors que le risque se trouvait limité par les stipulations de la loi de 1903 sur les accidents du travail (Doc. parl., Chambre, 1962-1963, n° 593/1, p. 2, et n° 593/2, p. 2).

­ Soms moet er na de ondertekening van een verdrag met het oog op ratificatie en toepassing door België bestaande wetgeving of reglementering aangepast worden of nieuwe wetgeving of reglementering uitgewerkt worden.
­ Quelquefois, il y a lieu d'adapter la législation ou la réglementation existante ou d'élaborer une nouvelle législation ou réglementation, en vue de la ratification et de l'application du traité par la Belgique.

In uitvoering van dit decreet kwam het " besluit van de Vlaamse regering van 2 april 1996 betreffende de heffing ter bestrijding van leegstand en verkrotting van gebouwen of woningen" tot stand, waarin de door het decreet van 22 december 1995 opgelegde regels nader uitgewerkt worden.
En exécution de ce décret, a été pris l'arrêté du Gouvernement flamand du 2 avril 1996 " relatif à la redevance visant à lutter contre l'inoccupation et le délabrement de bâtiments ou d'habitations" , dans lequel les règles fixées par le décret du 22 décembre 1995 ont été précisées.

In het arrest nr. 48.624 van 13 juli 1994 kwam de Raad van State, na een analyse van de parlementaire voorbereiding en inzonderheid de vaststelling dat een amendement dat een meer soepele behandeling voorstelde werd verworpen (Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 984-5, en Hand., Senaat, 12 juli 1990, pp. 2646, 2648, 2650 en 2651), tot de conclusie « dat de wetgever heeft gewild dat onder geen beding een excuus voor het niet of het niet tijdig insturen van een memorie aanvaard zou worden; door de door hem opgelegde sanctie te omschrijven als het ' ontbreken van het vereiste belang ' heeft hij te kennen gegeven dat hij het indienen van een memorie zag als een formele blijk van gebleven belangstelling ».
Dans l'arrêt n° 48.624 du 13 juillet 1994, le Conseil d'Etat, après une analyse des travaux préparatoires et en particulier après constatation du rejet d'un amendement prévoyant un traitement plus souple (Doc. parl., Sénat, 1989-1990, n° 984-5, et Ann., Sénat, 12 juillet 1990, pp. 2646, 2648, 2650 et 2651), a abouti à la conclusion que « le législateur a entendu qu'il ne soit, à aucune condition, accepté d'excuse pour la non-transmission ou la transmission tardive d'un mémoire; en définissant la sanction qu'il inflige comme 'l'absence de l'intérêt requis ', il a indiqué qu'il regardait le dépôt d'un mémoire comme la manifestation formelle de la persistance de l'intérêt ».

In het arrest nr. 48.624 van 13 juli 1994 kwam de Raad van State, na een analyse van de parlementaire voorbereiding en inzonderheid de vaststelling dat een amendement dat een meer soepele behandeling voorstelde werd verworpen (Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 984-5, en Hand., Senaat, 12 juli 1990, pp. 2646, 2648, 2650 en 2651), tot de conclusie « dat de wetgever heeft gewild dat onder geen beding een excuus voor het niet of het niet tijdig insturen van een memorie aanvaard zou worden; door de door hem opgelegde sanctie te omschrijven als het ' ontbreken van het vereiste belang ' heeft hij te kennen gegeven dat hij het indienen van een memorie zag als een formele blijk van gebleven belangstelling.
Dans l'arrêt n° 48.624 du 13 juillet 1994, le Conseil d'Etat, après une analyse des travaux préparatoires et en particulier après constatation du rejet d'un amendement prévoyant un traitement plus souple (Doc. parl., Sénat, 1989-1990, n° 984-5, et Ann., Sénat, 12 juillet 1990, pp. 2646, 2648, 2650 et 2651), a abouti à la conclusion que « le législateur a entendu qu'il ne soit, à aucune condition, accepté d'excuse pour la non-transmission ou la transmission tardive d'un mémoire; en définissant la sanction qu'il inflige comme ` l'absence de l'intérêt requis ', il a indiqué qu'il regardait le dépôt d'un mémoire comme la manifestation formelle de la persistance de l'intérêt.