Traduction de «ecologische waarde mariene » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

ecologische waarde
valeur écologique

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De Gemeenschap en de lidstaten zullen ervoor moeten zorgen, via cofinanciering door de Gemeenschap en uit de eigen middelen van de lidstaten, dat het actieplan over toereikende middelen beschikt, met name met het oog op financiering ten behoeve van Natura 2000, landbouwland en bossen met grote ecologische waarde, mariene biodiversiteit, wereldwijde biodiversiteit, biodiversiteitsonderzoek, monitoring en inventarisering.
L'Union européenne et les États membres devront garantir, par le cofinancement communautaire et les ressources propres des États membres, le financement adéquat du plan d'action, notamment en ce qui concerne Natura 2000, les terres agricoles et forêts à haute valeur naturelle, la biodiversité marine, la biodiversité mondiale, ainsi que l'étude, le suivi et l'inventaire de la biodiversité.

Centrale acties zijn onder meer: optimalisering van het gebruik van de beschikbare maatregelen overeenkomstig het herziene GLB, met name om de intensivering van het gebruik, dan wel het prijsgeven van landbouwgrond, bosrijke gebieden en bossen met grote ecologische waarde te voorkomen en het herstel daarvan te bevorderen; tenuitvoerlegging van het aangekondigde Bosactieplan, inclusief maatregelen om bosbranden te voorkomen en te bestrijden; optimalisering van het gebruik van de beschikbare maatregelen overeenkomstig het herziene GVB, met name met het oog op het herstel van de visbestanden, vermindering van de impact op niet-doelsoorten en vermindering van de schade aan de mariene habitats; versnelde tenuitvoerlegging van de cruciale milieukaderrichtlijnen en de thematische strategieën met het oog op het verlichten van de druk op de biodiversiteit, meer in het bijzonder door een verbetering van de zoetwaterkwaliteit en de kwaliteit van het mariene milieu en de bodem en door een vermindering van de druk op de biodiversiteit die veroorzaakt wordt door diffuse verontreiniging (bijv. door verzuring en eutrofiëring veroorzakende stoffen in de atmosfeer, nitraten afkomstig van de landbouw, bestrijdingsmiddelen).
Les principales actions sont les suivantes: optimiser l'utilisation des mesures disponibles dans le cadre de la réforme de la PAC, notamment pour prévenir l'intensification ou l'abandon des terres agricoles à haute valeur naturelle et des forêts, et contribuer à leur remise en état; appliquer le prochain plan d'action pour les forêts qui contient des mesures visant à prévenir et combattre les incendies de forêt; optimiser l'utilisation des mesures disponibles dans le cadre de la réforme de la politique commune de la pêche, notamment pour rétablir les stocks de poisson, et réduire l'impact sur les espèces non ciblées et les dommages causés aux habitats marins; poursuivre la mise en œuvre des principales directives-cadres sur l'environnement et des stratégies thématiques visant à réduire les pressions sur la biodiversité, notamment en améliorant la qualité de l'eau douce, de l'environnement marin et des sols, et en réduisant la pression exercée par les polluants diffus (tels que les agents acidifiants et eutrophisants aériens, les nitrates d'origine agricole et les pesticides).

21. erkent dat ruimtelijke ordening en exploitatie van in het wild levende soorten (d.m.v. niet-duurzame jacht en visserij) beslissende factoren zijn die op biodiversiteit en ecosysteemdiensten van invloed zijn; wijst met name op bedreigingen voor landbouwgrond van grote ecologische waarde en bossen door zowel intensief gebruik als verwaarlozing; erkent de bedreiging van de visstand, van niet-doelsoorten en van mariene habitats tengevolge van ecologisch gezien niet duurzame visserijpraktijken waaronder illegale visserij en visserij die gebruikmaakt van destructieve en niet-selectieve technieken;
21. reconnaît que l'aménagement du territoire et l'exploitation des espèces sauvages (par la chasse et la pêche non durables) sont les principaux facteurs portant atteinte à la biodiversité et aux services écosystémiques; souligne en particulier les menaces que font peser à la fois l'intensification et l'abandon des terres agricoles à haute valeur naturelle et les forêts; est conscient des menaces pesant sur les stocks de poisson, les espèces non ciblées et les habitats marins, dues à des pratiques de pêche non durables, y compris à la pêche illégale et la pêche à l'aide de technologies destructrices et non sélectives;

20. erkent dat ruimtelijke ordening en exploitatie van in het wild levende soorten (d.m.v. jacht en visserij) beslissende factoren zijn die op biodiversiteit en ecosysteemdiensten van invloed zijn; wijst met name op bedreigingen voor landbouwgrond van grote ecologische waarde en bossen door zowel intensief gebruik als verwaarlozing; erkent de bedreiging van de visstand, van niet-doelsoorten en van mariene habitats tengevolge van ecologisch gezien niet duurzame visserijpraktijken waaronder illegale visserij en visserij die gebruikmaakt van destructieve en niet-selectieve technieken;
20. reconnaît que l'aménagement du territoire et l'exploitation des espèces sauvages (par la chasse et la pêche) sont les principaux facteurs portant atteinte à la biodiversité et aux services écosystémiques; souligne en particulier les menaces que font peser à la fois l'intensification et l'abandon des terres agricoles à haute valeur naturelle et les forêts; est conscient des menaces pesant sur les stocks de poisson, les espèces non ciblées et les habitats marins, dues à des pratiques de pêche non durables, y compris à la pêche illégale et la pêche à l'aide de technologies destructrices et non sélectives;

99. spreekt er zijn waardering voor uit dat de Commissie erkent dat een algemeen stelsel van ruimtelijke ordening noodzakelijk is om een stabiel regelgevingsklimaat en een wettelijk bindende grondslag voor besluitvorming te waarborgen; acht het een wezenlijk criterium voor doelmatige op het ecosysteem gebaseerde ruimtelijke ordening dat activiteiten zodanig worden opgezet dat de gevolgen van voor het milieu schadelijke activiteiten voor ecologisch gevoelige gebieden worden verminderd en tegelijkertijd grondstoffen in alle andere sectoren op milieutechnisch duurzame wijze worden gebruikt; dringt in dit verband aan op gebruik van het instrument van de strategische milieubeoordeling krachtens Richtlijn 2001/42/EG van het Europees Parlement en de Raad van 27 juni 2001 betreffende de beoordeling van de gevolgen voor het milieu van bepaalde plannen en programma's ; beklemtoont dat elk systeem van mariene ruimtelijke ordening op EU-niveau een toegevoegde waarde moet hebben voor nationale systemen en plannen, voor zover die bestaan, gebaseerd moet zijn op het niveau van mariene regio's en subregio's als voorgesteld in de Richtlijn mariene strategie en een instrument moet zijn ter bevordering van de toepassing van een ecosysteemgerichte benadering van het beheer van het mariene milieu en de doelen die krachtens de Richtlijn mariene strategie worden gesteld ten aanzien van een goede milieutoestand;
99. se félicite que la Commission reconnaisse la nécessité de mettre en place un système global d'aménagement de l'espace afin de garantir un environnement réglementaire stable et une base juridiquement contraignante à la prise de décisions; estime que l'aménagement de l'espace efficace et prenant l'écosystème pour base doit reposer sur un critère essentiel, à savoir que les activités doivent être organisées de telle façon que leurs incidences dommageables pour l'environnement soient réduites pour les zones sensibles sur le plan écologique et que, dans toutes les autres zones, les ressources soient utilisées d'une manière écologiquement durable; insiste, dans ce contexte, sur l'utilisation de l'instrument stratégique d'évaluation environnementale au titre de la directive 2001/42/CE du Parlement européen et du Conseil du 27 juin 2001 relative à l'évaluation des incidences de certains plans et programmes sur l'environnement ; souligne que tout système d'aménagement de l'espace marin au niveau de l'Union européenne doit apporter une valeur ajoutée par rapport aux systèmes et aux plans nationaux, lorsqu'ils existent, se fonder sur les régions et les sous-régions marines, comme le propose la directive sur la stratégie marine, et promouvoir le recours à une approche fondée sur les écosystèmes en matière de gestion marine et la réalisation des objectifs de bon état environnemental, dans le cadre de cette même directive;