Vertaling van "ecowas-zaak genoemd nietig " (Nederlands → Frans) :

4. Op 20 mei 2008 heeft het Hof van Justitie Besluit 2004/833/GBVB van de Raad van 2 december 2004 betreffende de uitvoering van Gemeenschappelijk Optreden 2002/589/GBVB met het oog op een bijdrage van de Europese Unie in het kader van het moratorium van de ECOWAS op handvuurwapens en lichte wapens[2] (hierna "de ECOWAS-zaak" genoemd) nietig verklaard.
4. Le 20 mai 2008, la Cour de justice des Communautés européennes a annulé la décision 2004/833/PESC du Conseil du 2 décembre 2004 mettant en œuvre l'action commune 2002/589/PESC en vue d'une contribution de l'Union européenne à la CEDEAO dans le cadre du moratoire sur les armes légères et de petit calibre (ci-après «l’affaire CEDEAO»)[2]. La Cour a estimé que les mesures de lutte contre la prolifération des armes légères et de petit calibre pouvaient être mises en œuvre par la Communauté dans le cadre de sa politique de développement.

het uitvoeringsbesluit van de Commissie in zaak C(2014) 2093 nietig verklaren voor zover richtlijn 2004/17/EG verder van toepassing blijft voor de gunning van opdrachten voor de in artikel 1 van het uitvoeringsbesluit niet genoemde postdiensten, waarvoor verzoekster overeenkomstig artikel 30, lid 6, van richtlijn 2004/17 vrijstelling had aangevraagd;
annuler la décision d’exécution de la Commission dans l’affaire C(2014) 2093 pour autant que la directive 2004/17/CE continue à avoir vocation à s’appliquer à l’attribution de marchés portant sur des services postaux, non énumérés à l’article 1er de la décision d’exécution, dont la requérante a demandé l’exemption conformément à l’article 30, paragraphe 6, de la directive 2004/17/CE;

– gezien het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen van 20 mei 2008 in zaak C-91/05 Commissie tegen Raad waarmee Besluit 2004/833/GBVB van de Raad van 2 december 2004 betreffende de uitvoering van Gemeenschappelijk Optreden 2002/589/GBVB met het oog op een bijdrage van de Europese Unie in het kader van het moratorium van de ECOWAS op handvuurwapens en lichte wapens nietig werd verklaard,
– vu l'arrêt rendu le 20 mai 2008 par la Cour de justice dans l'affaire C-91/05 Commission/Conseil, annulant la décision 2004/833/PESC du Conseil, du 2 décembre 2004, mettant en œuvre l'action commune 2002/589/PESC en vue d'une contribution de l'Union européenne à la CEDEAO dans le cadre du moratoire sur les armes légères et de petit calibre,

– gezien het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen van 20 mei 2008 in zaak C-91/05 Commissie tegen Raad waarmee Besluit 2004/833/GBVB van de Raad van 2 december 2004 betreffende de uitvoering van Gemeenschappelijk Optreden 2002/589/GBVB met het oog op een bijdrage van de Europese Unie in het kader van het moratorium van de ECOWAS op handvuurwapens en lichte wapens nietig werd verklaard.
– vu l'arrêt rendu le 20 mai 2008 par la Cour de justice dans l'affaire C-91/05 Commission/Conseil, annulant la décision 2004/833/PESC du Conseil, du 2 décembre 2004, mettant en œuvre l'action commune 2002/589/PESC en vue d'une contribution de l'Union européenne à la CEDEAO dans le cadre du moratoire sur les armes légères et de petit calibre,

In zijn arrest van 17 september 2007 in zaak T-201/04 (hierna „het arrest” genoemd) (1) heeft het Gerecht artikel 7 van de beschikking nietig verklaard voor zover daarin van Microsoft werd verlangd (en de Commissie het recht werd voorbehouden) een toezichtsmechanisme voor te stellen, daaronder begrepen een toezichthoudende trustee die over eigen onderzoeksbevoegdheden zou beschikken, onafhankelijk van de Commissie, en die door Microsoft moest worden vergoed.
Par son arrêt du 17 septembre 2007 dans l'affaire T-201/04 («l'arrêt») (1), le Tribunal a annulé l'article 7 de la décision de 2004 en ce qu'il exigeait de Microsoft qu'elle propose (et réservait à la Commission le droit d'imposer) un mécanisme de suivi comprenant un mandataire disposant de pouvoirs d'enquête propres indépendamment de la Commission et dont le coût serait supporté par Microsoft.

6. Overwegende dat het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen op 19 maart 1991 in zaak C 202/88, Frankrijk tegen Commissie (4), een tegen genoemde richtlijn van de Commissie gericht beroep heeft verworpen; dat de richtlijn niettemin, voor zover zij op bijzondere rechten betrekking heeft, nietig werd verklaard, omdat noch in de bepalingen van de richtlijn, noch in de overwegingen ervan nader wordt aangeduid om welk soort rechten het feitelijk gaat en in welk opzicht het bestaan van deze rechten met de verschillende bepalingen van het Verdrag strijdig is; dat bijzondere rechten met betrekking tot invoer, afzet, aansluiting, opstarten en onderhoud van telecommunicatieapparatuur feitelijk rechten zijn die een Lid-Staat aan een beperkt aantal ondernemingen verleent door middel van een wettelijk of bestuursrechtelijk instrument, waarmee binnen een bepaald geografisch gebied
6. considérant que, dans l'arrêt rendu dans l'affaire C-202/88: France contre Commission (4), la Cour de justice des Communautés européennes a confirmé, le 19 mars 1991, la validité de la directive 88/301/CEE; que toutefois, en ce qui concerne les droits spéciaux, la directive a été déclarée nulle, au motif que ni le dispositif de la directive ni ses considérants ne précisent le type de droits concrètement visé et en quoi l'existence de ces droits est contraire aux différentes dispositions du traité; que, en ce qui concerne l'importation, la commercialisation, le raccordement, la mise en service et l'entretien des équipements terminaux, les droits spéciaux sont en pratique des droits accordés par un État membre à un nombre limité d'entreprises au moyen de tout instrument législatif, réglementaire ou administratif qui, sur un territoire donné: