Gelet op de beperkte capaciteit van het Egmontpaleis en het dynamisch concept van de conferentie — gedachtewisselingen moesten immers resulteren in operationele aanbevelingen — werden daarbij maximum deelnemingscijfers per EU-lidstaat vastgelegd die varieerden naargelang de grootte van het land tussen vier en vijf deelnemers.
Étant donné l'espace disponible au Palais d'Egmont et le principe dynamique de la conférence — les échanges d'idées devaient en effet déboucher sur des recommandations opérationnelles — le nombre des représentants par État membre UE avait été fixé, selon la grandeur du pays concerné, à quatre ou cinq participants.