Ik plaats daar een paar persoonlijk getinte kanttekeningen bij. Zelf ben ik absoluut geen aanhanger van een zogenaamde plebiscitaire democratie. In Oostenrijk gaan we, op goede gronden, bijzonder terughoudend om met volksraadplegingen. Als we voor Europese beslissingen van zeer grote draagwijdte in sommige lidstaten wel en in andere geen referendum houden of willen houden, lijkt me dat tamelijk onbevredigend, een situatie waarvoor ik altijd - de tolken mogen mij de term vergeven - het woord referendum-lappendeken voor gebruik.
Franchement, je ne suis pas un partisan de la démocratie plébiscitaire et, en Autriche, nous utilisons l’outil référendaire avec parcimonie, à juste titre, mais, si nous avons recours, ou que nous voulons avoir recours, à des référendums dans les États membres de l’UE sur des questions européennes essentielles, je pense que la pratique actuelle qui consiste à organiser un référendum dans certains États membres et pas dans d’autres, créant ainsi une espèce de «patchwork de référendums» partout en Europe, est assez insatisfaisante.
