Wij denken dat we deze Europese ziel vinden in onze oudste eenheden, de regio’s, daar waar mensen met elkaar communiceren met een bijzonder accent, met een bepaalde klankkleur of zelfs in een streektaal, waar de keuken een eigen smaak heeft, waar op warenmarkten werkelijk inheemse groente en fruit worden verkocht, waar men bepaalde volksliederen zingt en waar bepaalde verhalen en mythen hun oorsprong hebben. Kortom, daar waar men hoort, daar waar men zich thuis voelt.
Nous pensons que nous trouverons cette âme dans nos plus anciennes unit
és, les régions, au sein desquelles les citoyens communiquent avec un accent particulier, un dialecte spécifique, voire une langue régionale, où la cuisi
ne locale a un goût bien particulier, où des fruits et légumes réellement locaux sont vendus sur les marchés, où résonnent encore des chansons traditionnelles, et d’où proviennent des contes et des mythes spéciaux: bref, les régions suscitent un sentime
...[+++]nt d’appartenance, chacun s’y sent chez soi.