Traduction de «heeft namelijk geoordeeld » (Néerlandais → Français) :

51. Het Hof heeft namelijk geoordeeld dat de uitvoering of werking van artikel 9, lid 3, van dit verdrag een verdere handeling vereist, aangezien enkel ' leden van het publiek [die] voldoen aan de eventuele in [het] nationale recht neergelegde criteria ', houders zijn van de bij deze bepaling toegekende rechten (arresten van 8 maart 2011, Lesoochranàrske zoskupenie, C-240/09, EU: C: 2011: 125, punt 45, en 13 januari 2015, Raad e.a./Vereniging Milieudefensie en Stichting Stop Luchtverontreiniging Utrecht, C-401/12 P-C-403/12 P, EU: C: 2015: 4, punt 55).
51. En effet, la Cour a jugé, en ce qui concerne l'article 9, paragraphe 3, de ladite convention, que, dès lors que seuls ' les membres du public qui répondent aux critères éventuels prévus par [le] droit interne ' sont titulaires des droits prévus à cette disposition, celle-ci est subordonnée, dans son exécution ou dans ses effets, à l'intervention d'un acte ultérieur (arrêts du 8 mars 2011, Lesoochranssrske zoskupenie, C-240/09, EU: C: 2011: 125, point 45, ainsi que du 13 janvier 2015, Conseil e.a./Vereniging Milieudefensie et Stichting Stop Luchtverontreiniging Utrecht, C-401/12 P à C-403/12 P, EU: C: 2015: 4, point 55).

De Europese Commissie heeft namelijk geoordeeld dat nationale kwaliteitsnormen inzake alarmsystemen afbreuk doen aan het principe van het vrij verkeer van goederen en diensten.
La Commission européenne a en effet jugé que des normes de qualité nationales en matière de systèmes d'alarme portent atteinte au principe de la libre circulation des biens et des services.

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft geoordeeld dat de verplichting om zich aan te sluiten bij een bepaalde vakvereniging, in bepaalde omstandigheden strijdig kan zijn met artikel 11 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, namelijk wanneer de dwang het wezen zelf van de vrijheid van vereniging aantast zoals die wordt gewaarborgd door die bepaling (EHRM, 20 april 1993, Sibson t. Verenigd Koninkrijk, § 29; 30 juni 1993, Sigurour A. Sigurjónsson t. IJsland, § 36; 25 april 1996, Gustafsson t. Zweden, § 45; 11 januari 2006, S°rensen en Rasmussen t. Denemarken, § 54), zodat ook het recht om zich niet aan te sluiten bij een vereniging inherent aan de vrijheid van vereniging kan worden geacht (EHRM, Sigurour A. Sigurjónsson t. IJsland, §§ 35 en 37; Sorensen en Rasmussen t. Denemarken, § 54).
La Cour européenne des droits de l'homme a jugé que l'obligation d'adhérer à une organisation syndicale précise, peut, dans certaines circonstances, être contraire à l'article 11 de la Convention européenne des droits de l'homme, à savoir lorsque la contrainte affecte l'essence même de la liberté d'association, telle que celle-ci est garantie par cette disposition (CEDH, 20 avril 1993, Sibson c. Royaume-Uni, § 29; 30 juin 1993, Sigurour A. Sigurjónsson c. Islande, § 36; 25 avril 1996, Gustafsson c. Suède, § 45; 11 janvier 2006, S°rensen et Rasmussen c. Danemark, § 54), de sorte que le droit de ne pas s'affilier à une association peut lui aussi être considéré comme inhérent à la liberté d'association (CEDH, Sigurour A. Sigurjónsson c. Islande, §§ 35 et 37; Sorensen et Rasmussen c. Danemark, § 54).

De Kamer heeft dus geoordeeld dat die termijn dezelfde moest zijn als de termijn die in 1998 de gemeenrechtelijke termijn is geworden, namelijk tien jaar.
La Chambre a donc estimé qu'il fallait aligner ce délai sur celui qui est devenu le délai de droit commun en 1998, c'est-à-dire 10 ans.

Tientallen rechtbanken hebben deze besluiten toegepast in het kader van betwistingen gerezen tijdens de lopende verkiezingsprocedures. Één rechtbank, namelijk de arbeidsrechtbank van Nijvel, heeft in haar vonnissen van 30 januari 2004 en 13 februari 2004 echter geoordeeld dat één van deze drie koninklijke besluiten, namelijk het koninklijk besluit dat de procedure regelt, onwettig zou zijn omdat de dringende noodzakelijkheid die aangevoerd werd om geen advies te vragen aan de Raad van State onvoldoende gemotiveerd zou zijn.
Des dizaines de tribunaux ont appliqué ces arrêtés à l'occasion de litiges survenus lors des procédures électorales en cours, mais un tribunal, à savoir le tribunal du travail de Nivelles, a estimé dans ses jugements des 30 janvier 2004 et 13 février 2004 que l'un de ces trois arrêtés royaux ­ celui qui règle la procédure ­ était illégal parce que l'urgence invoquée pour ne pas demander l'avis du Conseil d'État n'était pas suffisamment motivée.

In respectievelijk de punten 79 en 78 van de arresten T‑109/08 en T‑110/08 heeft het Gerecht geoordeeld dat de beide, niet als zodanig door Freixenet betwiste feitelijke beoordelingen door de kamer van beroep van het BHIM, die eraan waren ontleend dat geen enkele fles zonder etiket of vergelijkbare vermelding wordt verkocht en dat Freixenet ook zelf het merk FREIXENET gebruikte op de flessen waarvan zij inschrijving als merken vroeg, de idee kunnen bevestigen die uit de praktijkervaring is afgeleid, namelijk dat de kleur en de mattering van het glas van de fles voor de mousserende wijn niet „als merk kunnen functioneren” wat het relevante publiek betreft.
Aux points 79 et 78 respectivement des arrêts T‑109/08 et T‑110/08, le Tribunal a jugé que les deux appréciations factuelles de la chambre de recours de l’OHMI, non contestées en tant que telles par Freixenet et tirées, d’une part, du fait qu’aucune bouteille n’était vendue sans étiquette ni mention équivalente et, d’autre part, du fait que Freixenet elle-même utilisait la marque FREIXENET sur les bouteilles dont elle demandait l’enregistrement en tant que marques, permettaient de confirmer l’idée tirée de l’expérience pratique, selon laquelle la couleur et le matage du verre de la bouteille ne pouvaient pas «fonctionner comme marque» pour le vin mousseux en ce qui concerne le public pertinent.

In de vijfde plaats heeft het Gerecht voor ambtenarenzaken gevolgen verbonden aan het bestaan van die bijzondere omstandigheden en geoordeeld dat, ook al vormde de mededeling aan verzoeker van het onvoldoende deelcijfer dat hem voor het mondeling examen was toegekend, namelijk het cijfer 24,5/50, meer dan enkel een aanzet tot motivering, die volgens de rechtspraak (zie arrest Gerecht van 6 november 1997, Berlingieri Vinzek/Commissie, T‑71/96, JurAmbt. blz. I‑A‑339 en II‑921, punt 79) in de loop van het geding nader kon worden gepreciseerd, dit cijfer alleen evenwel ontoereikend was om in de omstandigheden van het geval volledig aan de motiveringsplicht te voldoen.
En cinquième lieu, le Tribunal de la fonction publique a tiré les conséquences de la présence de ces circonstances particulières et jugé que, si la communication au requérant de la note individuelle éliminatoire qu’il a reçue à l’épreuve orale, à savoir 24,5/50, constituait plus qu’un simple début de motivation pour lequel, selon la jurisprudence (arrêt du Tribunal du 6 novembre 1997, Berlingieri Vinzek/Commission, T‑71/96, RecFP p. I‑A‑339 et II‑921, point 79), des précisions complémentaires pouvaient être apportées en cours d’instance, en revanche, cette seule note n’était pas suffisante, dans les circonstances de l’espèce, pour satisfaire pleinement à l’obligation de motivation.

Het laatste voorbeeld dat in dit verband wordt geciteerd, gaat weliswaar niet om de on-linelevering van financiële diensten, maar is toch bijzonder interessant omdat het onder de beleggingsdiensten valt en één van de voorbeelden is waarin het Hof de toets van de vervangbaarheid bijzonder grondig heeft toegepast, namelijk de zaak "SIM" waarin het Hof als volgt heeft geoordeeld:
Dernier exemple qui, même s'il ne s'agissait pas d'un problème de fourniture on-line de services financiers, est particulièrement intéressant puisqu'il relève du domaine des services d'investissement et qu'il représente un des exemples où la Cour a fait application d'une façon particulièrement approfondie du test de substitution, l'affaire dite "SIM" dans laquelle la Cour a jugé que: