2. a) Zijn de belastingadministraties gerechtigd aan de bepalingen van artikel 49 en artikel 53, 15° tweede zinsdeel, WIB 1992 nog een extra voorwaarde toe te voegen en te stellen dat het «verschil
» tussen het totaal bedrag van de toegekende bezoldigingen waarvan sprake in de artikelen 30, 2° en 32, WIB 1992 én de ten laste genomen verliezen per maatschappelijk boekjaar niet meer mag belopen dan een of ander door de onderzoekende ambtenaren bepaald vast of forfaitair jaarbedrag? b) Zijn het niet veeleer zowel de financiële en economische noden van de verlieslatende vennootschappen, behorende tot welke sector ook, als de tewerkstellingsga
...[+++]rantie van de bedrijfsleiders die hier van algemeen doorslaggevende aard zijn, dan een of andere juist voornoemde administratieve beperking tot een welbepaald willekeurig bedrag? c) Is het verder ook niet zo dat het overdadig toekennen van bezoldigingen en/of van voordelen van alle aard bij «verlieslatende» firma's voor de bestuurders of zaakvoerders voortaan een misbruik van vennootschapsgoederen en/of van vertrouwen kan betekenen dat op grond van artikel 492bis van het Strafwetboek zeer streng kan beteugeld worden?2. a) Les administrations fiscales sont-elles habilitées à ajouter une condition supplémentaire aux dispositions de l'article 49 et de l'article 53, 15° deuxième alinéa, CIR 1992 et à considérer que «l'écart» entre le montant global des rémunérations visées à l'article 30, 2° et 32, CIR 1992 et les pertes prises en charge par exercice social, ne peut excéder l'un ou l'autre montant annuel fixe ou forfaitaire fixé par les fonctionnaires chargés du dossier? b) Ne sont-ce pas les besoins financiers et économiques des sociétés déficitaires, à quelque secteur qu'elles appartiennent, et la garantie d'emploi des dirigean
ts d'entreprise qui sont généralement déterminants ...[+++] en l'espèce, plus qu'une quelconque limitation administrative à un montant arbitraire donné? d) Par ailleurs, l'octroi excessif, dans des sociétés «déficitaires», de rémunérations et/ou d'avantages de toute nature aux administrateurs ou gérants n'est-il pas considéré dorénavant comme un abus de biens sociaux et/ou comme abus de confiance ce qui, en vertu de l'article 492bis du Code pénal, est passible de sanctions très sévères?