Traduction de «ingrijpt in hun leven en hen zoveel mogelijk autonomie geeft » (Néerlandais → Français) :

Op basis van deze vragen kan door middel van een lastgeving of met behulp van een bewindvoerder een beschermingsregeling op maat worden ontworpen, die zo weinig mogelijk ingrijpt in hun leven en hen zoveel mogelijk autonomie geeft. De voorkeur gaat daarbij, meer dan vroeger het geval was, uit naar een regeling zonder tussenkomst van de rechter, ook buitengerechtelijke bescherming genoemd.
Partant de ces questions, un régime de protection peut être conçu sur mesure, au moyen d'un mandat ou à l'aide d'un administrateur, pour avoir le plus petit impact sur leur vie et leur laisser la plus grande autonomie possible. On privilégie davantage que par le passé un régime sans intervention du juge, à savoir la protection extrajudiciaire.

Palliatieve zorgverlening beoogt bij te dragen tot een waardig sterven, waarbij sterven « mag » en wordt beschouwd als een natuurlijk en normaal proces en deel van het leven; waarbij de dood niet wordt uitgesteld, noch versneld; waarbij het welzijn van de patiënt in al zijn dimensies vanuit zijn beleving centraal staat; waarbij de behandeling niet gericht is op therapeutische hardnekkigheid of het nodeloos verlengen van het leven; waarbij pijn en andere symptomen worden verzacht; waarbij de patiënt en zijn familie zoveel mogelijk actief worden betrokken in de zorgverlening en ondersteund in hun keuzes met respect voor hun autonomie en eigenheid, op het pad van leven naar sterven; waarbij de familie en naastbestaanden worden opgevangen, ondersteund, begeleid en betrokken bij de zorgverlening, dit tijdens de periode van ziekte, sterven en rouw; waarbij de communicatie tussen alle betrokkenen een absolute voorwaarde is, zowel tussen zorgvrager en zorgverlener als tussen zorgverleners onderling (interdisciplinaire samenwerking).
Les soins palliatifs visent à aider le patient à mourir dignement : la mort « peut » être et est considérée comme un processus naturel et normal et comme faisant partie de la vie; la mort n'est ni différée ni accélérée; le bien-être du patient dans toutes ces dimensions, et du point de vue de son vécu à lui est au centre des préoccupations; le traitement n'est pas axé sur l'acharnement thérapeutique ou sur la prolongation inutile de la vie; la douleur et d'autres symptômes sont atténués; le patient et sa famille sont associés activement autant que possible aux soins apportés et ils sont accompagnés dans leurs choix, moyennant le respect de leur autonomie et de leur spécificité, sur le chemin qui mène de la vie à la mort; tout au long de la période de la maladie, du décès et du deuil, la famille et les proches sont accueillis, soutenus, accompagnés et associés aux soins; la communication entre tous les intéressés, tant entre le demandeur et le prestataire des soins qu'entre les prestataires de soins mêmes (collaboration interdisciplinaire), est une condition essentielle.

Palliatieve zorgverlening beoogt bij te dragen tot een waardig sterven, waarbij sterven « mag » en wordt beschouwd als een natuurlijk en normaal proces dat deel uitmaakt van het leven; waarbij de dood niet wordt uitgesteld, noch versneld, waarbij het welzijn van de patiënt, beleefd in al zijn dimensies centraal staat; waarbij de behandeling niet gericht is op therapeutische hardnekkigheid of het nodeloos verlengen van het leven; waarbij pijn en andere symptomen worden verzacht; waarbij de patiënt en zijn familie zoveel mogelijk actief worden betrokken bij de zorgverlening en ondersteund in hun keuzes met respect voor hun autonomie en eigenheid, op het pad van het leven naar sterven; waarbij de familie en naastbestaanden worden opgevangen, ondersteund, begeleid en betrokken bij de zorgverlening tijdens de periode van ziekte, sterven en rouw; waarbij de communicatie tussen alle betrokkenen een absolute voorwaarde is, zowel tussen zorgvrager en zorgverlener als tussen zorgverleners onderling (interdisciplinaire samenwerking).
Les soins palliatifs visent à aider le patient à mourir dignement : la mort « peut » être et est considérée comme un processus naturel et normal, qui fait partie de la vie; la mort n'est ni différée ni accélérée; le bien-être du patient dans toutes ses dimensions, et du point de vue de son vécu à lui, est au centre des préoccupations; le traitement n'est pas axé sur l'acharnement thérapeutique ou sur la prolongation inutile de la vie; la douleur et d'autres symptômes sont atténués; le patient et sa famille sont associés activement autant que possible aux soins apportés et ils sont accompagnés dans leurs choix, moyennant le respect de leur autonomie et de leur spécificité, sur le chemin qui mène de la vie à la mort; tout au long de la période de la maladie, du décès et du deuil, la famille et les proches sont accueillis, soutenus, accompagnés et associés aux soins; la communication entre tous les intéressés, tant entre le demandeur et le prestataire des soins qu'entre les prestataires de soins mêmes (collaboration interdisciplinaire), est une condition essentielle.