Optie B, waarvoor Frankrijk kiest, wil de W.E.U. politiek ondergeschikt maken aan de Europese Unie, zonder te raken aan de autonomie van de W.E.U. Binnen dat institutioneel kader, beslist de Unie tot interventie en zou een bindend uitvoeringsbevel moeten kunnen geven aan de W.E.U. Uiteindelijk is het de bedoeling tot integratie te komen maar in dit geval pas op lange termijn.
L'option B (défendue par la France) prévoit une subordination politique de l'U.E.O. à l'U.E. tout en conservant l'indépendance de l'U.E.O. Avec ce cadre institutionnel, l'U.E. prend une décision d'intervention et devrait pouvoir donner un mandat obligatoire d'exécution à l'U.E.O. L'intégration reste un objectif final mais lointain dans cette hypothèse.