Traduction de «kamer van beroep dat zij in casu een strengere maatstaf heeft » (Néerlandais → Français) :

In de eerste plaats verwijt verzoekster de kamer van beroep dat zij in casu een strengere maatstaf heeft gehanteerd dan die welke voor andere types merken bij de beoordeling van het onderscheidend vermogen van het aangevraagde merk wordt gebruikt. Zij heeft immers de aanvraag niet op zijn eigen merites beoordeeld en evenmin rekening gehouden met de specifieke feiten van het geval, maar heeft zich beperkt tot een „standaardweigering”.
14 En premier lieu, la requérante reproche à la chambre de recours d’avoir appliqué, en l’espèce, un standard plus strict que celui utilisé pour d’autres types de marques pour apprécier le caractère distinctif de la marque demandée, puisqu’elle n’a pas examiné la demande sur la base de ses propres mérites et en tenant compte des faits spécifiques de l’affaire, mais qu’elle a opposé « un refus standardisé ».

In casu blijkt uit de bestreden beslissing geenszins dat de kamer van beroep heeft geweigerd om het document in bijlage 10 bij het bij haar ingestelde beroep in aanmerking te nemen.
En l’espèce, il ne résulte nullement de la décision attaquée que la chambre de recours a refusé de prendre en considération le document présenté en annexe 10 du recours formé devant elle.

Zoals de kamer van beroep in punt 12 van de bestreden beslissing heeft vastgesteld, bestaat het aangevraagde merk in casu „in een verticale potloodvormige kolom waaraan een lang rechthoekig paneel is bevestigd aan één zijde.
39 En l’espèce, ainsi que la chambre de recours l’a constaté au point 12 de la décision attaquée, la marque demandée consiste « en une colonne verticale en forme de crayon, à laquelle un long panneau rectangulaire est attaché sur un seul côté.

„82 Om te beginnen heeft de kamer van beroep, met betrekking tot de argumenten die verzoekster ontleent aan de verkoopcijfers voor de betrokken waren in de Gemeenschap over de periode 1994-1998, terecht geoordeeld dat deze gegevens in casu niet aantonen dat het aangevraagde merk onderscheidend vermogen heeft verkregen als gevolg van het gebruik dat ervan is gemaakt.
«82 S’agissant, tout d’abord, des arguments de la requérante fondés sur les chiffres de vente des produits concernés dans la Communauté pour la période 1994-1998, c’est à bon droit que la chambre de recours a estimé qu’ils n’étaient pas, en l’espèce, de nature à démontrer que la marque demandée avait acquis un caractère distinctif à la suite de l’usage qui en avait été fait.

De kamer van beroep heeft in punt 18 van de [omstreden] beslissing dus terecht geoordeeld dat in casu de gemiddelde consument het merk niet zal opvatten als een aanduiding van de commerciële herkomst van de waar, maar als een snoepgoedverpakking zonder meer [...]
Ainsi, c’est à bon droit que la chambre de recours a considéré, au point 18 de la décision [litigieuse], que, en l’espèce, le consommateur moyen percevrait la marque non pas comme étant, en soi, une indication de l’origine commerciale du produit, mais comme un emballage de bonbon, ni plus ni moins [.]