Vertaling van "meerderjarigheid heeft bereikt " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

belegging die nog geen maturiteitsstadium heeft bereikt | investering die nog geen maturiteitsstadium heeft bereikt
investissement immature

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Op grond van artikel 161 van de wet van 7 augustus 1974 tot instelling van het recht op bestaansminimum, heeft iedere Belg die zijn burgerlijke meerderjarigheid heeft bereikt, die zijn verblijfplaats in België heeft en die geen toereikende bestaansmiddelen heeft, noch in staat is deze hetzij door eigen inspanningen, hetzij op een andere manier te verwerven, recht heeft op het bestaansminimum.
Aux termes de l'article 1 , § 1 , alinéa , de la loi du 7 août 1974 instituant le droit à un mimimum de moyens d'existence, tout Belge ayant atteint l'âge de la majorité civile, qui a sa résidence effective en Belgique et ne dispose pas de ressources suffisantes et n'est pas en mesure de se les procurer soit par ses efforts personnels, soit par d'autres moyens, a droit à un minimum de moyens d'existence.

« Eenieder, die uit hoofde van zijn staat of beroep houder is van geheimen en die hierdoor kennis heeft van een misdrijf zoals omschreven in de artikelen 372 tot 377, 392 tot 394, 396 tot 405ter, 409, 423, 425 en 426, gepleegd op een minderjarige kan, onverminderd de verplichtingen hem opgelegd door artikel 422bis, het misdrijf ter kennis brengen van de procureur des Konings, op de drievoudige voorwaarde dat hij het slachtoffer heeft onderzocht of door het slachtoffer in vertrouwen werd genomen, zelfs wanneer het inmiddels de meerderjarigheid heeft bereikt; dat er een ernstig en dreigend gevaar bestaat voor de psychische of fysieke integriteit van de betrokkene of van een andere minderjarige; dat hij deze integriteit zelf of met hulp van anderen niet kan beschermen».
« Toute personne qui, par état ou par profession, est dépositaire de secrets et a de ce fait connaissance d'une infraction prévue aux articles 372 à 377, 392 à 394, 396 à 405ter, 409, 423, 425 et 426, qui a été commise sur un mineur, peut, sans préjudice des obligations que lui impose l'article 422bis, en informer le procureur du Roi, à la triple condition qu'elle ait examiné la victime ou recueilli ses confidences même si, entre-temps, celle-ci a atteint l'âge de la majorité; qu'il existe un danger grave et imminent pour l'intégrité mentale ou physique de l'intéressé ou pour un autre mineur; qu'elle ne soit pas en mesure, elle-même ou avec l'aide de tiers, de protéger cette intégrité».

« Art. 458 bis. Eenieder, die uit hoofde van zijn staat of beroep houder is van geheimen en die hierdoor kennis heeft van een misdrijf zoals omschreven in de artikelen 372 tot 377, 392 tot 394, 396 tot 405ter, 409, 423, 425 en 426, gepleegd op een minderjarige kan, onverminderd de verplichtingen hem opgelegd door artikel 422bis, het misdrijf ter kennis brengen van de procureur des Konings, op de drievoudige voorwaarde dat hij het slachtoffer heeft onderzocht of door het slachtoffer in vertrouwen werd genomen, zelfs wanneer het inmiddels de meerderjarigheid heeft bereikt; dat er een ernstig en dreigend gevaar bestaat voor de psychische of fysieke integriteit van de betrokkene of van een andere minderjarige; dat hij deze integriteit zelf of met hulp van anderen niet kan beschermen».
« Art. 458 bis. Toute personne qui, par état ou par profession, est dépositaire de secrets et a de ce fait connaissance d'une infraction prévue aux articles 372 à 377, 392 à 394, 396 à 405ter, 409, 423, 425 et 426, qui a été commise sur un mineur, peut, sans préjudice des obligations que lui impose l'article 422bis, en informer le procureur du Roi, à la triple condition qu'elle ait examiné la victime ou recueilli ses confidences même si, entre-temps, celle-ci a atteint l'âge de la majorité; qu'il existe un danger grave et imminent pour l'intégrité mentale ou physique de l'intéressé ou pour un autre mineur; qu'elle ne soit pas en mesure, elle-même ou avec l'aide de tiers, de protéger cette intégrité».

2. De lidstaten nemen de nodige maatregelen om vervolging gedurende een voldoende lange periode nadat het slachtoffer de meerderjarigheid heeft bereikt, en die in verhouding staat tot de ernst van het strafbare feit, mogelijk te maken voor een van de in artikel 3, artikel 4, leden 2, 3, 5, 6 en 7, bedoelde strafbare feiten en voor een van de in artikel 5, lid 6, bedoelde ernstige strafbare feiten wanneer kinderpornografie zoals bedoeld in artikel 2, onder c), punten i) en ii), is gebruikt.
2. Les États membres prennent les mesures nécessaires pour permettre que les infractions visées à l’article 3, à l’article 4, paragraphes 2, 3, 5, 6 et 7, et toute infraction grave visée à l’article 5, paragraphe 6, lorsque de la pédopornographie telle que visée à l’article 2, point c), i) et ii), a été utilisée, donnent lieu à des poursuites pendant une période suffisamment longue après que la victime a atteint l’âge de la majorité et proportionnelle à la gravité de l’infraction concernée.

2. Elke lidstaat neemt de nodige maatregelen om vervolging voor een van de in artikel 3, artikel 4, leden 2, 9, 9 ter, 9 quater en 9 quinquies, genoemde strafbare feiten, en een van de in artikel 5, lid 6, genoemde ernstige strafbare feiten mogelijk te maken wanneer pornografisch materiaal zoals bedoeld in artikel 2, onder b), i) tot en met ii), is gebruikt, gedurende een voldoende lange periode nadat het slachtoffer de meerderjarigheid heeft bereikt, en die in verhouding staat tot de ernst van het strafbare feit.
2. Les États membres prennent les mesures nécessaires pour que les poursuites relatives aux infractions visées à l'article 3, à l'article 4, paragraphes 2 et 9, 9 ter, 9 quater et 9 quinquies, ainsi que les infractions graves visées à l'article 5, paragraphe 6, lorsque du matériel pornographique tel que défini à l'article 2, point b), i) à ii), a été utilisé, puissent être engagées pendant une période suffisamment longue après que la victime a atteint l'âge de la majorité et compte tenu de la gravité de l'infraction concernée.

« Artikel 1. § 1. Iedere Belg, die zijn burgerlijke meerderjarigheid heeft bereikt, die zijn werkelijke verblijfplaats in België heeft en die geen toereikende bestaansmiddelen heeft, noch in staat is deze hetzij door eigen inspanningen, hetzij op een andere manier te verwerven, heeft recht op een bestaansminimum.
« Art. 1. § 1. Tout Belge ayant atteint l'âge de la majorité civile, qui a sa résidence effective en Belgique et ne dispose pas de ressources suffisantes et n'est pas en mesure de se les procurer soit pas ses efforts personnels, soit par d'autres moyens, a droit à un minimum de moyens d'existence.

« Schendt de wet tot instelling van het recht op bestaansminimum van 7 augustus 1974 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in voorkomend geval samengelezen met artikel 26 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, artikel 14 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden en artikel 1 van het Eerste Protocol, door in artikel 1, § 1, het recht op het bestaansminimum voor te behouden aan iedere Belg, die zijn burgerlijke meerderjarigheid heeft bereikt, die zijn werkelijke verblijfplaats in België heeft en die geen toereikende bestaansmiddelen heeft, noch in staat is deze hetzij door eigen inspanningen, hetzij op een andere manier te verwerven, terwijl personen die de Belgische nationaliteit niet bezitten en die niet tot één van de uitgebreide categorieën in uitvoering van artikel 1, § 2, van de wet behoren, terwijl zij aan alle overige voorwaarden om aanspraak te maken op het bestaansminimum voldoen, van dit recht worden uitgesloten, eventueel in acht genomen dat zij in gelijke mate als de eigen nationale onderdanen belastingen hebben betaald en dus hebben bijgedragen tot het financieren van deze uitkering ?
« La loi sur le minimum de moyens d'existence du 7 août 1974 viole-t-elle les articles 10 et 11 de la Constitution, le cas échéant lus en combinaison avec l'article 26 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques, avec l'article 14 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales et avec l'article 1 du Premier Protocole, en réservant à l'article 1, § 1, le droit au minimum de moyens d'existence à tout Belge ayant atteint l'âge de la majorité civile, qui a sa résidence effective en Belgique et ne dispose pas de ressources suffisantes et n'est pas en mesure de se les procurer soit par ses efforts personnels, soit par d'autres moyens, alors que les personnes qui ne possèdent pas la nationalité belge et qui n'appartiennent pas à l'une des catégories étendues en exécution de l'article 1, § 2, de la loi, cependant qu'elles remplissent toutes les autres conditions pour prétendre au minimum de moyens d'existence, sont exclues de ce droit, compte tenu éventuellement du fait qu'elles ont payé des impôts dans une mesure égale à celle des ressortissants nationaux propres et qu'elles ont donc contribué au financement de ces allocations ?

Begunstigde van het recht op een bestaansminimum is iedere Belg die zijn burgerlijke meerderjarigheid heeft bereikt, die zijn werkelijke verblijfplaats in België heeft en die geen toereikende bestaansmiddelen heeft, noch in staat is deze hetzij door eigen inspanningen, hetzij op een andere manier te verwerven (artikel 1).
Le bénéficiaire du droit au minimum de moyens d'existence est tout Belge ayant atteint l'âge de la majorité civile qui a sa résidence effective en Belgique et ne dispose pas de ressources suffisantes et qui n'est pas en mesure de se les procurer soit par ses efforts personnels, soit par d'autres moyens (article 1).